Ιστορίες απίστευτης ανθρώπινης ανευθυνότητας και αδιαφορίας προς τα μη ανθρώπινα ζώα κρύβονται πίσω από το πυρηνικό ατύχημα στην Φουκουσίμα.
Η κυρίαρχη συνέπεια αυτής της ανευθυνότητας είναι η έκθεση στην ακτινοβολία η οποία δεν είναι καθόλου τυχαία, αλλά προκλήθηκε από την απληστία για περισσότερο κέρδος και κατανάλωση, για περισσότερες μονάδες εκτροφής ζώων, για περισσότερη «παραγωγή» (όχι μόνο στην Ιαπωνία αλλά σε όλο τον ανεπτυγμένο κόσμο).
Με άλλα λόγια, για περισσότερη εκμετάλλευση των ζώων, η οποία απαιτεί τεράστια ποσά ηλεκτρικής ενέργειας και πετρελαίου χωρίς τα οποία ουσιαστικά δεν θα υπήρχαν ζωικά «προϊόντα» στην αγορά.
Εξαιτίας αυτής της αόρατης απειλής της ακτινοβολίας τόσο τα ζώα της στεριάς όσο και τα ζώα της θάλασσας (με την παράνομη ρίψη τόνων ραδιενεργού νερού στον Ειρηνικό ωκεανό) καταδικάζονται (όπως φυσικά και οι άνθρωποι) σε ένα ζοφερό μέλλον ασθενειών, μεταλλάξεων του DNA και θανάτου.
Δυστυχώς τα άγρια ζώα, αυτά δηλαδή που ζουν ακόμη ελεύθερα, δεν μπορούν να ειδοποιηθούν και να φύγουν. Θα συνεχίσουν να ζουν αμέριμνα μέσα στη ζώνη του θανάτου και στα νερά του θανάτου. Όχι βέβαια ότι έχουν τόσο μεγάλη σημασία τα 50 χιλιόμετρα της εκκενωθείσας ζώνης, τη στιγμή που όλο το βόρειο ημισφαίριο έχει μολυνθεί.
Ακόμη χειρότερα για τα ζώα που βρέθηκαν υπό την κυριαρχία και κατοχή του ανθρώπου, είτε ως εκτρεφόμενα σε φάρμες είτε ως κατοικίδια, εξαναγκάστηκαν πέρα από τη ακτινοβολία, να υπομείνουν και την εγκατάλειψη όπως φαίνεται στα βίντεο της ανάρτησης.
Πρόκειται για χιλιάδες ζώα (3 χιλιάδες αγελάδες, 30 χιλιάδες γουρούνια και 600 χιλιάδες κοτόπουλα και άγνωστος αριθμός κατοικίδιων) που όχι απλά εγκαταλείφθηκαν αλλά σε πολλές περιπτώσεις εγκαταλείφθηκαν υπό συνθήκες περιορισμού, έτσι ώστε να μην μπορούν να κινηθούν και να βρουν τροφή.
Και μάλλον δεν είναι ο πανικός της φυγής που ευθύνεται γι αυτήν την εγκατάλειψη, αλλά η ανεξήγητη απαξίωση από τον άνθρωπο για την μη ανθρώπινη ζωή που ως μπούμερανγκ καταλήγει τελικά να γίνεται απαξίωση και για την ανθρώπινη ζωή.