Μπορείς να το εξηγήσεις;

Η οστεοπόρωση,το γάλα και ένας σύγχρονος μύθος

από τον Bruce Friedrich http://milksucks.com/osteo.html

"Ο μύθος ότι η οστεοπόρωση προκαλείται από την ανεπάρκεια ασβεστίου δημιουργήθηκε για να πωλήσει τα γαλακτοκομικά προϊόντα και τα συμπληρώματα ασβεστίου.Δεν υπάρχει καμία αλήθεια σ’αυτόν. Οι Αμερικανίδες είναι μεταξύ των μεγαλύτερων καταναλωτών ασβεστίου στον κόσμο, και παρ’όλα αυτά έχουν ένα από τα πιό υψηλά επίπεδα οστεοπόρωσης στον κόσμο. Και η κατανάλωση ακόμα περισσότερων γαλακτοκομικών προϊόντων και συμπληρωμάτων ασβεστίου δεν πρόκειται να αλλάξει αυτό το γεγονός."

- Δρ John McDougall Το πρόγραμμα McDougall για τις γυναίκες (2000)

Η οστεοπόρωση είναι μια ασθένεια που επιφέρει εξασθένιση και χαρακτηρίζεται από χαμηλή μάζα οστών και την επιδείνωση του ιστού των οστών που έχει επιπτώσεις σε δεκάδες εκατομμύρια Αμερικανών και προκαλεί 1,5 εκατομμύριο σπασίματα κάθε χρόνο. Το ετήσιο κόστος θεραπείας ανέρχεται συνολικά σε περισσότερα από $10 δισεκατομμύρια. Ενώ μερικοί άνθρωποι που πάσχουν από οστεοπόρωση αισθάνονται επαναλαμβανόμενο πόνο στην πλάτη,έχουν απώλεια ύψους και νωτιαίες παραμορφώσεις, πολλοί δεν ξέρουν ακόμη και ότι έχουν την ασθένεια αυτή έως ότου εμφανιστεί ένα σπάσιμο οστών.

Σύμφωνα με το εθνικό ίδρυμα οστεοπόρωσης,η μία στις δύο γυναίκες μετά την ηλικία των 50, και ένας στους οκτώ άνδρες, θα δοκιμάσει ένα σπάσιμο που σχετίζεται με την οστεοπόρωση. Η γαλακτοκομική βιομηχανία έχει μια ισχυρή λαβή στη βιομηχανία διατροφής σε αυτήν την χώρα. Πληρώνει τεράστιους αριθμούς διαιτολόγων, γιατρών, και ερευνητών για να προωθήσει τα γαλακτοκομικά, και ξοδεύει περισσότερα από $300 εκατομμύρια ετησίως, σε εθνικό επίπεδο, για να διατηρήσει μια αγορά για τα προϊόντα της. Η γαλακτοκομική βιομηχανία έχει διεισδύσει στα σχολεία, έχει εξαγοράσει αστέρια του αθλητισμού, προσωπικότητες, και πολιτικούς, και προωθεί συνεχώς μια ημερήσια ατζέντα βασισμένη στο κέρδος παρά στη δημόσια υγεία.

Ο Δρ walter Willett, ένας ερευνητής διατροφής παλαιμάχων στη σχολή δημόσιας υγείας του Χάρβαρντ, λέει ότι η κατανάλωση ασβεστίου "έχει γίνει μια θρησκευτική σταυροφορία," που επισκιάζει τα αληθινά προληπτικά μέτρα όπως η σωματική άσκηση. Ακούγοντας τη γαλακτοκομική βιομηχανία να λέει ότι, εάν καταναλώνετε τρία ποτήρια γάλακτος καθημερινά, τα κόκκαλά σας θα είναι ισχυρότερα, εφυσηχάζεστε ότι η οστεοπόρωση δεν θα είναι το μέλλον σας.

Παρά τη χρηματοδότηση από την γαλακτοκομική βιομηχανία αλλεπάλληλων μελετών που προσπαθούν να αποδείξουν τις αξιώσεις της, ο Δρ John McDougall, αφού εξέτασε όλες τις διαθέσιμες διατροφικές μελέτες και στοιχεία, ολοκληρώνει:

"Η αρχική αιτία της οστεοπόρωσης είναι η υψηλή σε πρωτεΐνη διατροφή που οι περισσότεροι Αμερικανοί καταναλώνουν σήμερα. Όπως είπε ένας κύριος ερευνητής σε αυτό το θέμα, "Τρώγοντας μια υψηλή σε πρωτεΐνη διατροφή είναι σαν έκχυση όξινης βροχής στα κόκκαλά σας." Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι, εάν τα γαλακτοκομικά έχουν οποιαδήποτε επίδραση,αυτή είναι ότι και κλινικές αποδείξεις αλλά και τα στοιχεία πληθυσμών εμπλέκουν έντονα τα γαλακτοκομικά στην πρόκληση παρά στην παρεμπόδιση της οστεοπόρωσης.Το να στρέφει η γαλακτοκομική βιομηχανία ανυποψίαστες γυναίκες και παιδιά στον εφυσηχασμό λέγοντας τους, ουσιαστικά, να πίνουν περισσότερο γάλα και τα κόκκαλά τους θα είναι μια χαρά, μπορεί να έχει καλό επιχειρηματικό νόημα, αλλά κάνει ένα σοβαρό κακό στο κοινό.

Οι περισσότεροι από τους λαούς της υφηλίου δεν καταναλώνουν γάλα αγελάδας, και όμως το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου δεν δοκιμάζει τα υψηλά ποσοστά οστεοπόρωσης που βρίσκονται στη δύση. Στις ασιατικές χώρες, παραδείγματος χάριν, όπου η κατανάλωση γαλακτοκομικών είναι χαμηλή (και πού οι γυναίκες τείνουν να είναι λεπτές και με μικρά κόκαλα, παγκοσμίως αποδεκτοί παράγοντες κινδύνου για την οστεοπόρωση), τα ποσοστά σπασίματος είναι πολύ χαμηλότερα από ότι είναι στις Ηνωμένες Πολιτείες και στις Σκανδιναβικές χώρες, όπου κατανάλωση γαλακτοκομικών προϊόντων είναι αρκετά μεγαλύτερη.

Αλλά μην ακούτε εμάς. Εξετάστε την επιστήμη μόνοι σας:

Μια μελέτη, που χρηματοδοτήθηκε από το Εθνικό Γαλακτοκομικό Συμβούλιο, αφορούσε το δόσιμο σε μια ομάδα μετεμμηνοπαυσικών γυναικών τριών ποτηριών των 240 γρ. γάλακτος ανά ημέρα για δύο χρόνια και τη σύγκριση των οστών τους με τις γυναίκες μιας άλλης ομάδας ελέγχου που δεν έπιναν γάλα. Η γαλακτοκομική ομάδα κατανάλωνε 1.400 mg ασβεστίου ανά ημέρα και έχανε μάζα οστών δύο φορές το ποσοστό της άλλης ομάδας. Σύμφωνα με τους ερευνητές, "αυτό μπορεί να οφειλόταν στη μέση αύξηση 30 τοις εκατό στην πρωτεϊνική εισαγωγή κατά τη διάρκεια της συμπληρωματικής διατροφής με γάλα... Η δυσμενής συνέπεια της αυξήμένης πρωτεϊνικής εισαγωγής στην ισορροπία ασβεστίου έχει αναφερθεί από διάφορα εργαστήρια, συμπεριλαμβανομένου του δικού μας "(αναφέρουν έπειτα 10 άλλες μελέτες).

Ο McDougall λέει, "Περιττό να σας πούμε ότι, αυτή η είδηση δεν έφθασε στις ειδήσεις των έξι."

Αφού εξέτασαν 34 δημοσιευμένες μελέτες σε 16 χώρες, οι ερευνητές στο πανεπιστήμιο Yale διαπίστωσαν ότι οι χώρες με τα υψηλότερα ποσοστά οστεοπόρωσης "συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών, της Σουηδίας, και της Φινλανδίας" είναι εκείνες στις οποίες οι άνθρωποι καταναλώνουν το περισσότερο κρέας, γάλα, και άλλα ζωικά τρόφιμα. Αυτή η μελέτη επίσης έδειξε ότι αφρικανικοί Αμερικανοί, που καταναλώνουν, κατά μέσον όρο, περισσότερα από 1.000 mg ασβεστίου ανά ημέρα, είναι εννέα φορές πιθανότερο να πάθουν σπασίμο των ισχίων από ότι είναι οι νοτιοαφρικανικοί Μαύροι,των οποίων η καθημερινή πρόσληψη ασβεστίου είναι μόνο 196 mg. Λέει ο McDougall, " από έθνος-σε-έθνος,οι άνθρωποι που καταναλώνουν περισσότερο ασβέστιο έχουν τα πιό αδύνατα κόκκαλα και τα υψηλότερα ποσοστά οστεοπόρωσης... Μόνο σε εκείνες τις περιοχές όπου το ασβέστιο και η πρωτεΐνη τρώγονται σε σχετικά υψηλές ποσότητες υπάρχει ανεπάρκεια ασβεστίου των οστών, λόγω της υπερβολής της ζωικής πρωτεΐνης."

Η μελέτη ορόσημο του πανεπιστημίου του Χάρβαρντ για την υγεία των νοσοκόμων, που παρακολούθησε 78.000 γυναίκες κατά τη διάρκεια μιας περιόδου 12 ετών, διαπίστωσε ότι οι γυναίκες που κατανάλωσαν το περισσότερο ασβέστιο από τα γαλακτοκομικά τρόφιμα έσπασαν περισσότερα κόκκαλα από εκείνες που έπιναν σπάνια γάλα. Συνοψίζοντας αυτήν την μελέτη, η Lunar Osteoporosis Update (Νοέμβριος 1997) εξήγησε: "Αυτός ο αυξανόμενος κίνδυνος σπασίματος ισχίων συνδέθηκε με το γαλακτοκομικό ασβέστιο.Εάν αυτό ήταν ένα οποιοσδήποτε άλλο πράγμα εκτός από το γάλα, το οποίο τόσο επιθετικά έχει προωθηθεί από τα γαλακτοκομικά συμφέροντα, αναμφισβήτητα θα θεωρούταν σημαντικός παράγοντας κινδύνου."

Τα εθνικά ιδρύματα μελέτης υγείας από το πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, που δημοσιεύθηκε στο αμερικανικό περιοδικό της κλινικής διατροφής (2001), βρήκαν ότι

"Οι γυναίκες που έφαγαν το μεγαλύτερο μέρος της πρωτεΐνης τους από ζωικές πηγές είχαν τρεις φορές το ποσοστό απώλειας κόκκαλων και 3,7 φορές το ποσοστό σπασιμάτων ισχίων των γυναικών που έφαγαν το μεγαλύτερο μέρος της πρωτεΐνης τους από φυτικές πηγές." Αν και οι ερευνητές έλαβαν υπ’οψιν " όλα όσα σκεφτήκαμε ότι θα μπορούσαν να εξηγήσουν αυτή τη σχέση,αυτό δεν άλλαξε τα αποτελέσματα." Το συμπέρασμα της μελέτης: "Η αύξηση της φυτικής και η μείωση της ζωικής πρωτεϊνικής πρόσληψης μπορούν να μειώσουν την απώλεια οστών και τον κίνδυνο σπασίματος ισχίων."

Μια άλλη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο αμερικανικό περιοδικό της κλινικής διατροφής (2000) εξέτασε όλους τους τομείς της διατροφής και της υγείας των οστών και διαπίστωσε ότι η μεγάλη κατανάλωση φρούτων και τα λαχανικά έχουν θετικές επιπτώσεις στην υγεία των οστών ενώ η γαλακτοκομική κατανάλωση όχι. Τέτοια συμπεράσματα δεν εκπλήσσουν τους διατροφικούς ερευνητές: Σύμφωνα με τον Δρ Neal Barnard, συγραφέα του βιβλίου Turn Off the Fat Genes (Σταματήστε τα γονίδια του πάχους 2001) και διάφορα άλλα βιβλία για την διατροφή και την υγεία, η απορρόφηση ασβεστίου από τα λαχανικά είναι εξ ίσου καλή ή και καλύτερη από αυτή του γάλακτος. Η απορρόφηση ασβεστίου από το γάλα είναι περίπου 30 τοις εκατό, ενώ οι αριθμοί για το μπρόκολο, τα λαχανάκια Βρυξελλών, το σινάπι, τις ρέβες, το κατσαρό λάχανο, και μερικά άλλα φυλλώδη πράσινα λαχανικά κυμαίνονται μεταξύ 40 έως 64 τοις εκατό.

Αφού αξιολόγησε τις μελέτες για τη σύνδεση μεταξύ πρωτεϊνικής εισαγωγής και ουρικής απώλειας ασβεστίου, ο διατροφολόγος ερευνητής Robert P. Heaney διαπίστωσε ότι καθώς η κατανάλωση πρωτεΐνης αυξάνεται, εξ ίσου αυξάνεται το ποσό ασβεστίου που χάνεται στα ούρα (περιοδικό της αμερικανικής διαιτητικής ένωσης, 1993): "Αυτή η επίδραση έχει τεκμηριωθεί σε διάφορα διαφορετικά σχέδια μελέτης για περισσότερο από 70 χρόνια," γράφει, προσθέτοντας, " η καθαρή επίδραση είναι τέτοια που εάν η πρωτεϊνική εισαγωγή διπλασιάζεται χωρίς μεταβαλλόμενη λήψη άλλων θρεπτικών ουσιών,η ουρική περιεκτικότητα σε ασβέστιο αυξάνεται κατά περίπου 50 τοις εκατό."

Οι ερευνητές από το πανεπιστήμιο του Σύδνευ και του νοσοκομείου Westmead ανακάλυψαν ότι η κατανάλωση γαλακτοκομικών τροφίμων, ιδιαίτερα νωρίς στη ζωή, αυξάνει τον κίνδυνο σπασιμάτων ισχίων στα γηρατειά (αμερικανικό περιοδικό της επιδημιολογίας, 1994).

Τέλος, μια ανάλυση όλης της έρευνας που πραγματοποιήθηκε από το 1985,και δημοσιεύτηκε στο αμερικανικό περιοδικό της κλινικής διατροφής (2000), συμπέρανε:

"Εάν η πρόσληψη γαλακτοκομικών τροφίμων παρέχει υγεία οστών, κάποιος θα περίμενε αυτό να είναι προφανές από τις 57 εκβάσεις, οι οποίες περιελάμβαναν τυχαίες, ελεγχόμενες δοκιμές και τις διαχρονικές μελέτες ομάδων που ισοδυναμούσαν με 645.000 ανθρωποέτη." Οι ερευνητές συνεχίζουν μετα λύπης λέγοντας ότι "έχουν υπάρξει λίγες προσεκτικά σχεδιασμένες μελέτες των αποτελεσμάτων των γαλακτοκομικών τροφίμων στην υγεία των οστών," και έπειτα ολοκληρώνουν με τη χαρακτηριστική επιστημονική επιφύλαξη ότι:

"Το σώμα των επιστημονικών στοιχείων εμφανίζεται ανεπαρκές να υποστηρίξει μια σύσταση για καθημερινή πρόσληψη γαλακτοκομικών τροφίμων για να προωθήσει την υγεία των οστών στον ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ πληθυσμό."

Αυτό που ξέρουμε είναι ότι τα ποσοστά οστεοπόρωσης μειώνονται εμφανώς όταν το βάρος του σώματος,η άσκηση, και θερμιδική πρόσληψη αυξάνονται. Επιβεβαιώνοντας την λύπη των ερευνητών για τις κακές μελέτες, μόνο τρεις μελέτες έχουν τη θερμιδική πρόσληψη στην ανάλυση.Δύο από αυτές δεν βρήκαν κανέναν συσχετισμό μεταξύ της γαλακτοκομικής πρόσληψης και της οστεοπόρωσης. Η άλλη βρήκε μια θετική σύνδεση δηλαδή όσο περισσότερο γάλα καταναλώνεται, τόσο υψηλότερος ο κίνδυνος σπασίματος (η μελέτη για τις νοσοκόμες του Χάρβαρντ, δέστε παραπάνω).

Το αμερικανικό περιοδικό της κλινικής μελέτης διατροφής (2000) που αναφέρθηκε παραπάνω υποστήριξε ότι αφού ξέρουμε σίγουρα ότι η συνολική θερμιδική πρόσληψη και το βάρος του σώματος συνδέονται θετικά με τη μάζα των οστών, τέτοιοι παράγοντες είναι "ιδιαίτερα σημαντικοί" σε οποιαδήποτε μελέτη της οστεοπόρωσης και της μάζας των οστών.

Αγνοεί άραγε σκόπιμα η γαλακτοκομική βιομηχανία αυτούς τους παράγοντες στις κλινικές μελέτες της, ίσως επειδή οι καταναλωτές γαλακτοκομικών τείνουν να είναι βαρύτεροι και καταναλώνουν περισσότερες θερμίδες από εκείνους που καταναλώνουν λιγότερα (ή καθόλου) γαλακτοκομικά προϊόντα; Είναι αξιοπρόσεκτο ότι η γαλακτοκομική βιομηχανία δεν μπορεί να πάρει τα αποτελέσματα που ψάχνει, δεδομένου ότι η γαλακτοκομική κατανάλωση τείνει να κάνει τους ανθρώπους βαρύτερους. Ακόμα κι αν οι γαλακτοκομικοί ερευνητές αγνοούν αυτόν τον παράγοντα, οι περισσότερες μελέτες δεν παρουσιάζουν ακόμα καμία σχέση, και μερικές δείχνουν ότι το γάλα προκαλεί την οστεοπόρωση. Εάν η τάση εκείνων που καταναλώνουν περισσότερα γαλακτοκομικά να είναι βαρύτεροι και να καταναλώνουν περισσότερες θερμίδες λαμβανόταν υπ’όψιν, οι μελέτες που δεν δείχνουν καμία σύνδεση θα έδειχναν, στην πραγματικότητα, ότι η πρόσληψη γαλακτοκομικών προκαλεί την οστεοπόρωση, όπως η μελέτη της σχολής δημόσιας υγείας του Χάρβαρντ; Αυτό θα εναρμόνιζε την κλινική ανάλυση με την ανάλυση πληθυσμών, η οποία σαφώς δηλώνει ότι η αυξανόμενη γαλακτοκομική κατανάλωση συνδέεται με αυξανόμενο κίνδυνο για οστεοπόρωση.

Τι μπορώ να κάνω λοιπόν για να έχω γερά κόκκαλα;

Η οστεοπόρωση είναι μια φρικτή ασθένεια, και αν και τα στοιχεία είναι ακράδαντα ότι η κατανάλωση γαλακτοκομικών δεν την αποτρέπει, απλά κόβοντας τα γαλακτοκομικά προϊόντα δεν εξασφαλίζετε ότι δεν θα σας ταλαιπωρήσει. Και εάν, όπως οι περισσότεροι ανθρώποι που δεν καταναλώνουν καθόλου κρέας ή γαλακτοκομικά, είστε λεπτοί, πρέπει να φροντίσετε να κάνετε κάποιες σκέψεις (και προσπάθεια) για να κρατήσετε τα κόκκαλα σας υγειή.

Αυτό που τα στοιχεία υπαγορεύουν ως χρήσιμο για γερά κόκκαλα είναι:

- Να παίρνετε αρκετή βιταμίνη Δ (εάν δεν ξοδεύετε κάποιο διάστημα στον ήλιο, να τρώτε τα κατάλληλα τρόφιμα).

- Να εξάλειψετε τη ζωική πρωτεΐνη (για ποικίλους λόγους,η ζωική πρωτεϊνη προκαλεί σοβαρή επιδείνωση των οστών).

- Περιορισμός της κατανάλωσης οινοπνεύματος (το οινόπνευμα είναι τοξικό για τα κύτταρα που σχηματίζουν τα οστά και εμποδίζει την απορρόφηση του ασβεστίου).

- Περιορισμός της πρόσληψης αλατιού (το νάτριο τραβάει το ασβέστιο από τα κόκκαλα)

- Μην καπνίζετε (μελέτες έχουν δείξει ότι οι γυναίκες που καπνίζουν ένα πακέτο την ημέρα έχουν 5 έως 10 τοις εκατό λιγότερη πυκνότητα οστών στην εμμηνόπαυση από τις μη καπνίζοντες).

- Να κάνετε αρκετή άσκηση. Οι μελέτες έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η σωματική άσκηση είναι το κλειδί στην οικοδόμηση ισχυρών οστών (ο σημαντικότερος από οποιοδήποτε άλλο παράγοντα).Παραδείγματος χάριν, μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο British Medical Journal, που παρακολούθησε 1.400 άνδρες και γυναίκες κατά τη διάρκεια μιας περιόδου 15 ετών, διαπίστωσε ότι η άσκηση μπορεί να είναι η καλύτερη προστασία ενάντια στα σπασίματα ισχίων και ότι η "μειωμένη πρόσληψη διαιτητικού ασβεστίου δεν φαίνεται να είναι παράγοντας κινδύνου." Και οι ερευνητές του κρατικού πανεπιστημίου Penn διαπίστωσαν ότι η πυκνότητα των οστών επηρεάζεται σημαντικά από το πόση άσκηση κάνουν τα κορίτσια κατά τη διάρκεια της εφηβείας, όταν αναπτύσσεται το 40 έως 50 τοις εκατό της σκελετικής μάζας τους. Σύμφωνη με την προηγούμενη έρευνα, η μελέτη του Penn, που δημοσιεύθηκε στην Παιδιατρική (2000), το περιοδικό της αμερικανικής ακαδημίας παιδιατρικής, έδειξε ότι η πρόσληψη ασβεστίου, που κυμάνθηκε από 500 έως 1.500 mg ανά ημέρα, δεν έχει καμία μόνιμη επίδραση στην υγεία των οστών.

"Είχαμε υποθέσει ότι η αυξημένη πρόσληψη ασβεστίου θα οδηγούσε σε καλύτερο εφηβικό κέρδος στα κόκκαλα. Περιττό να πούμε ότι έκπλαγήκαμε όταν είδαμε την υπόθεσή μας να αντικρούεται, " εξήγησε ένας ερευνητής.

Συμπέρασμα:

Το να πίνει κανείς γάλα χτίζει τα κέρδη των γαλακτοκομικών παραγωγών, αλλά όπως δείχνουν οι παραπάνω μελέτες, είναι πιθανότερο να βλάψει τα κόκκαλά σας παρά να τα βοηθήσει. Και τα γαλακτοκομικά τρόφιμα συνδέονται με όλα τα είδη άλλων προβλημάτων, συμπεριλαμβανομένης της παχυσαρκίας, των καρδιακών παθήσεων και του καρκίνου (συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου του μαστού και του καρκίνου του προστάτη).Επίσης είναι πιθανό να είναι μολυσμένα με επίπεδα ιχνών αντιβιοτικών, ορμονών, και άλλων χημικών ουσιών, συμπεριλαμβανομένης της διοξίνης, μια από τις τοξικότερες ουσίες που είναι γνωστές στους ανθρώπους (η Washington Post ανέφερε ότι "η πιό πρόσφατη μελέτη της EPA καταλήγει στο συμπέρασμα ότι οι άνθρωποι που καταναλώνουν ακόμη και μικρά ποσά διοξίνης στα λιπαρά τρόφιμα και τα γαλακτοκομικά προϊόντα αντιμετωπίζουν έναν κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου 1 στα 100. Μπορούν επίσης να αναπτύξουν άλλα προβλήματα, όπως η διαταραχή της προσοχής, οι μαθησιακές δυσκολίες, ευαισθησία στις μολύνσεις και τις διαταραχές του συκωτιού "(12 Απριλίου ..2001).

Φυσικά, το ασβέστιο είναι ένα ουσιαστικό μέταλλο, και είναι δυνατό να υπάρξει μια ανεπάρκεια ασβεστίου. Σύμφωνα με το Δρ Neal Barnard, Πρόεδρο της Επιτροπής Παθολόγων για Υπεύθυνη Ιατρική:

"Το γάλα, ειδικότερα, είναι φτωχή διασφάλιση ενάντια στα σπασίματα των οστών.Οι υγιέστερες πηγές ασβεστίου είναι τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά και όσπρια.Δεν χρειάζεται να φάτε τεράστιες μερίδες λαχανικών ή φασολιών για να πάρετε αρκετό ασβέστιο, αλλά να περιλαμβάνετε και τα δύο στον κανονικό προγραμματισμό των διατροφικών επιλογών σας. Εάν ψάχνετε για πρόσθετο ασβέστιο,οι χυμοί γκρέιπφρουτ,πορτοκαλιού, μήλου είναι καλές επιλογές."

Δεν έχει περισσότερο νόημα για τους ανθρώπους να καταναλώνουν το μητρικό γάλα αγελάδων απ'ό,τι να καταναλώσουν το μητρικό γάλα αρουραίων, γατών,σκυλιών, καμηλοπαρδάλεων, ή οποιουδήποτε άλλου θηλαστικού. Η φύση δημιούργησε το ανθρώπινο μητρικό γάλα για τα μωρά, το μητρικό γάλα των αγελάδων για τα μοσχαράκια, και ούτω καθ’εξής.

Ο μακαρίτης Δρ Benjamin Spock, στο βιβλίο του Η μέριμνα μωρών και παίδων (το πιο καλοπουλημένο βιβλίο στις ΗΠΑ, εκτός από τη Βίβλο, κατά τη διάρκεια των προηγούμενων 50 ετών), αφού συστήσει ότι κανένας δεν πρέπει να καταναλώνει το γάλα αγελάδας και καταχωρώντας έναν πλήθος δεινών που συνδέονται με την κατανάλωση γάλακτος (καρδιακές παθήσεις, καρκίνος, παχυσαρκία, αντιβιοτικό υπόλειμμα, ανεπάρκεια σιδήρου, άσθμα, μολύνσεις αυτιών, παθήσεις του δέρματος, πόνοι στομάχου, φούσκωμα, και διάρροια), ολοκληρώνει:

"Στη φύση, τα ζώα δεν πίνουν γάλα μετά από την παιδική ηλικία, και αυτό είναι το κανονικό και για τους ανθρώπους, επίσης. Τα παιδιά μένουν στην καλύτερη ισορροπία ασβεστίου όταν η πρωτεΐνη τους προέρχεται από φυτικές πηγές." Ο Δρ Spock συστήνει το ανθρώπινο μητρικό γάλα για τα μωρά,έτσι όπως έχει προορίσει η φύση.

Σύμφωνα με το Δρ Neal Barnard: "Είναι δύσκολο να δείς τηλεόραση χωρίς να ακούσεις διαφημίσεις που προτείνουν ότι το γάλα προάγει τα γερά κόκκαλα. Οι διαφημίσεις αυτές δεν επισημαίνουν ότι μόνο το 30 τοις εκατό του ασβεστίου του γάλακτος απορροφάται από το σώμα ή ότι η οστεοπόρωση είναι συνιθισμένη μεταξύ αυτών που πίνουν γάλα. Ούτε σας βοηθούν να διορθώσετε τις πραγματικές αιτίες της απώλειας οστών."

Ο Δρ T. Colin Campbell , ο παγκόσμιος κορυφαίος επιδημιολογικός ερευνητής στον τομέα της διατροφής και της υγείας, λέει:

"Οι άνθρωποι των γαλακτοκομικών εταιρειών, από τη δεκαετία του '20, έχουν επιτύχει πάρα πολύ στην καλλιέργεια ενός περιβάλλοντος μέσα ουσιαστικά σε όλα τα τμήματα της κοινωνίας "από την έρευνα και την εκπαίδευση έως τις δημόσιες σχέσεις και την πολιτική" για να μας κάνουν να πιστέψουμε ότι το γάλα της αγελάδας και τα προϊόντα του είναι το μάννα από τον ουρανό. Μην κάνετε κανένα λάθος σχετικά με αυτό.Η γαλακτοκομική βιομηχανία ουσιαστικά είχε και έχει τον πλήρη έλεγχο οποιασδήποτε αλλά και όλων των πληροφοριών για την δημόσια υγεία που έχουν ποτέ έρθει στο επίπεδο δημόσιας διερεύνησης... Ο συσχετισμός μεταξύ της πρόσληψης ζωικών ποσοστών πρωτεΐνης και σπασίματος εμφανίζεται να είναι τόσο ισχυρός όσο η ένωση μεταξύ του καπνίσματος και του καρκίνου των πνευμόνων." - Δρ T. Colin Campbell

" Τώρα φαίνεται ότι είναι σαφές πως το γάλα δεν είναι η λύση στη φτωχή πυκνότητα οστών.Το αντίθετο, είναι μέρος του προβλήματος."

- Δρ. Charles Attwood

Παρουσίαση σε Powerpoint εδώ:

ΓΑΛΑ 

Ασβέστιο στη Φυτικά Βασισμένη Διατροφή

Πολλοί άνθρωποι αποφεύγουν το γάλα γιατι περιέχει κορεσμένο λίπος, χοληστερόλη, αλλεργιογόνες πρωτεΐνες, λακτόζη, και συχνά ίχνη μόλυνσης, ή απλά επειδή δεν αισθάνονται καλά μετά την κατανάλωση γαλακτοκομικών προιόντων. Το γάλα επίσης συνδέεται με τον (νεανικό) διαβήτη τύπου 1 και άλλες σοβαρές παθήσεις. Ευτυχώς, υπάρχουν πολλές άλλες καλές πηγές ασβεστίου.

Το να διατηρήσετε τα κόκκαλά σας γερά εξαρτάται περισσότερο από τη παρεμπόδιση της απώλειας ασβεστίου από το σώμα σας παρά από το να ενισχύσετε την εισαγωγή ασβεστίου σας.

Μερικοί πολιτισμοί καταναλώνουν λίγα ή καθόλου γαλακτοκομικά προιόντα και τυπικά παίρνουν λιγότερα από 500 μιλλιγκράμ ασβεστίου την ημέρα. Όμως, αυτοί οι άνθρωποι γενικά έχουν χαμηλά ποσοστά οστεοπόρωσης. Πολλοί επιστήμονες πιστεύουν ότι η άσκηση και άλλοι παράγοντες έχουν περισσότερο να κάνουν με την οστεοπόρωση από ότι η πρόσληψη ασβεστίου.

ΤΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ ΣΤΟ ΣΩΜΑ

Σχεδόν όλο το ασβέστιο στο σώμα είναι στα κόκκαλα. Υπάρχει ένα μικρό ποσοστό στο αίμα, το οποίο είναι υπεύθυνο για σημαντικές λειτουργίες όπως η σύσπαση των μυών, η διατήρηση του χτύπου της καρδιάς, και η μεταφορά των νευρικών ερεθισμάτων.

Εμείς χάνουμε ασβέστιο από το αίμα σε κανονική βάση μέσω των ούρων, του ιδρώτα, και των περιττωμάτων. Αυτό ανανεώνεται με ασβέστιο από τα κόκκαλα ή από τη διατροφή.

Τα οστά συνεχώς αποδομούνται και ανανεώνονται. Μέχρι την ηλικία των 30 ή κάπου εκεί, χτίζουμε περισσότερη οστική μάζα απ’ όση χάνουμε. Αργότερα, τα οστά τείνουν να αποδομούνται περισσότερο από το να ξαναχτίζονται. Η απώλεια υπερβολικού ασβεστίου από τα οστά μπορεί να οδηγήσει σε εύθραυστα κόκκαλα ή οστεοπόρωση.

Πόσο γρήγορα χάνεται το ασβέστιο εξαρτάται, εν μέρει, από το είδος και την ποσότητα της πρωτεΐνης που τρώτε, καθώς επίσης και από άλλες επιλογές στη διατροφή και στο τρόπο ζωής.

ΜΕΙΩΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΠΩΛΕΙΑ ΑΣΒΕΣΤΙΟΥ

Ένας αριθμός παραγόντων επηρεάζουν την απώλεια ασβεστίου από το σώμα:

▪ Η διατροφή που είναι πλούσια σε πρωτεΐνη κάνει να χάνεται περισσότερο ασβέστιο μέσω των ούρων. Η πρωτεΐνη από ζωικά προιόντα είναι πολύ πιο πιθανό να προκαλέσει απώλεια ασβεστίου από ό,τι η πρωτεΐνη από τις φυτικές πηγές. Αυτός μπορεί να είναι ένας λόγος που οι βετζετέριαν τείνουν να έχουν ισχυρότερα κόκκαλα από τους κρεατοφάγους.

▪ Η διατροφή που είναι πλούσια σε αλάτι αυξάνει τις απώλειες ασβεστίου μέσω των ούρων.

▪ Η καφεΐνη αυξάνει τον ρυθμό με τον οποίο χάνεται το ασβέστιο μέσω των ούρων.

▪ Το κάπνισμα αυξάνει την απώλεια ασβεστίου από το σώμα.

Ένας αριθμός παραγόντων αυξάνουν τη παραγωγή ασβεστίου στο σώμα:

Η άσκηση είναι ένας από τους πιο σημαντικούς παράγοντες στη διατήρηση της υγείας των οστών.

▪ Η έκθεση στο φως του ήλιου επιτρέπει στο σώμα να παράγει τη βιταμίνη D που βοηθάει στο χτίσιμο των οστών.

▪ Η κατανάλωση άφθονων ποσοτήτων φρούτων και λαχανικών βοηθάει να διατηρηθεί το ασβέστιο στα κόκκαλα.

▪ Η κατανάλωση ασβεστίου από φυτικές πηγές, ειδικά από τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά και τα φασόλια, προσφέρει ένα από τα δομικά υλικα για το χτίσιμο των οστών.

ΠΗΓΕΣ ΑΣΒΕΣΤΙΟΥ

Η άσκηση και μια διατροφή μέτρια σε πρωτεΐνη θα βοηθήσουν να προστατεύσουν τα κόκκαλά σας. Οι άνθρωποι που τρώνε φυτικά βασισμένη διατροφή και είναι δραστήριοι έχουν πιθανόν λιγότερες ανάγκες ασβεστίου. Όμως,είναι ακόμα σημαντικό να τρώνε τροφές πλούσιες σε ασβέστιο κάθε μέρα.

Ο πίνακας "Ασβέστιο στις Τροφές" δίνει το ποσό ασβεστίου που βρίσκεται σε μερικές θαυμάσιες φυτικές πηγές. Μια γρήγορη ματιά δείχνει πόσο εύκολο είναι να καλύψουμε τις ανάγκες ασβεστίου. Τα δείγματα μενού στη σελί-δα 5 προσφέρουν το καθένα περίπου 1000 μιλλιγκράμ ασβεστίου.

ΠΗΓΗ: Βετζετέριαν Οδηγός για να ξεκινήσετε

της

ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΙΑΤΡΩΝ ΓΙΑ THN ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΙΑΤΡΙΚΗ
PHYSICIANS COMMITTEE FOR RESPONSIBLE MEDICINE

θα χαραμίζαμε 1 δέντρο για να παράγουμε 1 οδοντογλυφίδα;

Ο Μύθος της Πρωτεΐνης

Στο παρελθόν οι άνθρωποι πίστευαν ότι κάποιος δεν μπορούσε ποτέ να προσλάβει υπερβολική πρωτεΐνη. Στις αρχές του 1900, συστηνόταν στους Αμερικανούς να τρώνε πολύ πάνω από 100 γραμμάρια πρωτεΐνης την ημέρα. Και πιο πρόσφατα μέχρι τη δεκαετία του 1950, οι άνθρωποι που ενδιαφερόντουσαν περισσότερο για την υγεία ενθαρρύνονταν να τονώσουν την πρωτεϊνική τους λήψη. Σήμερα, μερικά βιβλία για δίαιτες ενθαρρύνουν την υψηλή πρωτεϊνική λήψη για απώλεια βάρους, αν και οι Αμερικανοί τείνουν να παίρνουν δύο φορές το ποσό της πρωτεΐνης που χρειάζονται. Και ενώ κάποιοι που ακολούθησαν μια τέτοια δίαιτα είχαν μερικές φορές μικροπρόθεσμη επιτυχία στο να χάσουν βάρος, συνήθως δεν έχουν επίγνωση των κινδύνων υγείας που σχετίζονται με την υψηλή σε πρωτεΐνη διατροφή. Η υπερβολική πρωτεΐνη έχει συνδεθεί με την οστεοπόρωση, την ασθένεια των νεφρών, τις πέτρες ασβεστίου στην ουρική οδό, και με μερικούς καρκίνους.

ΤΑ ΔΟΜΙΚΑ ΥΛΙΚΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ

Οι άνθρωποι χτίζουν μύες και άλλες σωματικές πρωτεΐνες από τα αμινοξέα, τα οποία προέρχονται από τις πρωτεΐνες που τρώνε. Μια ποικίλη διατροφή από φασόλια, φακές, δημητριακά, και λαχανικά περιλαμβάνει όλα τα απαραίτητα αμινοξέα. Κάποτε πιστευόταν ότι διάφορες φυτικές τροφές έπρεπε να φαγωθούν μαζί για να προσληφθεί η πλήρης πρωτεινική τους αξία, αλλά η σύγχρονη έρευνα δείχνει ότι δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Πολλές διατροφικές αυθεντίες, που συμπεριλαμβάνουν την Αμερικανική Ένωση Διατροφολόγων, πιστεύουν ότι οι πρωτεινικές ανάγκες μπορούν εύκολα να καλυφθούν με τη κατανάλωση μιας ποικι-λίας φυτικών πρωτεϊνικών πηγών στη διάρκεια της ημέρας. Για να πάρετε το μεγαλύτερο όφελος από τη πρωτεΐνη που καταναλώνετε, είναι σημαντικό να τρώτε πολλές θερμίδες για να καλύψετε τις ενεργειακές σας ανάγκες.

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΗ ΠΡΩΤΕΪΝΗ

Η μέση Αμερικανική διατροφή περιέχει κρέας και γαλακτο-κομικά προιόντα. Σαν αποτέλεσμα είναι συχνά υπερβολικά υψηλή σε πρωτεΐνη. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε μια σειρά από σοβαρά προβλήματα υγείας:

- Πάθηση Νεφρών: Όταν οι άνθρωποι τρώνε υπερβολική πρωτεΐνη, προσλαμ-βάνουν πιο πολύ άζωτο από όσο χρειάζονται.Αυτό προκαλεί καταπόνηση στα νεφρά, τα οποία πρέπει να αποβάλ-λουν το παραπάνω άζωτο μέσω των ούρων. Οι άνθρωποι με πάθηση νεφρών συνιστάται να τρώνε μια διατροφή χαμηλή σε πρωτεΐνη. Μια τέτοια διατροφή μειώνει τα επιπλέον επίπεδα αζώτου και μπορεί επίσης να βοηθήσει στη πρόληψη της πάθησης των νεφρών.

- Καρκίνος: Αν και το λίπος είναι η διατροφική ουσία που πιο συχνά προσδιορίζεται ότι αυξάνει το κίνδυνο του καρκίνου, και η πρωτεΐνη επίσης παίζει ένα ρόλο. Οι πληθυσμοί που τρώνε τακτικά κρέας είναι σε αυξημένο κίνδυνο για καρκίνο του παχέος εντέρου, και οι ερευνητές πιστεύουν ότι το λίπος, η πρωτεΐνη, τα φυσικά καρκινογόνα, και η έλλειψη ινών στο κρέας όλα τους παίζουν ρόλο. Η αναφορά του 1997 του Παγκόσμιου Ερευνητικού Ταμείου για το Καρκίνο, Διατροφή, Θρέψη και η Πρόληψη του Καρκίνου, σημείωνε ότι η διατροφή που ήταν υψηλή σε πρωτεΐνη κρέατος συνδεόταν με μερικούς τύπους καρκίνου.

- Οστεοπόρωση και Πέτρες στα Νεφρά: Η διατροφή που είναι πλούσια σε ζωική πρωτεΐνη κάνει τους ανθρώπους να αποβάλλουν μέσω των νεφρών περισσότερο ασβέστιο από το κανονικό και αυξάνει το κίνδυνο της οστεοπόρωσης. Χώρες με διατροφή χαμηλή σε πρωτεΐνη έχουν χαμηλότερα ποσοστά οστεοπόρωσης και καταγμά-των των ισχίων.

Η αυξημένη αποβολή ασβεστίου αυξάνει το κίνδυνο για πέτρες στα νεφρά. Ερευνητές στην Αγγλία βρήκαν ότι όταν οι άνθρωποι πρόσθεσαν 34 γραμμάρια πρωτεΐνης ψαριού σε μια κανονική διατροφή, ο κίνδυνος για σχηματισμό πετρών στην ουρική οδό αυξήθηκε έως και 250 τα εκατό.

Για πολύ καιρό θεωρείτο ότι οι αθλητές χρειαζόντουσαν πολύ περισσότερη πρωτεΐνη από τους άλλους ανθρώπους. Η αλήθεια είναι ότι οι αθλητές, ακόμα και εκείνοι που προπονούνται για δύναμη, χρειάζονται μόνο λίγη παραπάνω πρωτεΐνη, η οποία εύκολα προσλαμβάνεται από τις μεγαλύτερες μερίδες που οι αθλητές απαιτούν για την υψηλότερη θερμιδική τους εισαγωγή. Η βετζετέριαν διατροφή είναι υπέροχη για τους αθλητές.

Το να καταναλώνετε μια διατροφή που περιέχει αρκετή, αλλά όχι υπερβολική πρωτεΐνη, απλά αντικαταστήστε τα ζωικά προιόντα με δημητριακά, λαχανι-κά, όσπρια (αρακά, φασόλια και φακές) και φρούτα. Όσο κανείς τρώει μια ποικιλία φυτικών τροφών σε επαρκή ποσότητα για να διατηρήσει το βάρος του, το σώμα παίρνει άφθονη πρωτεΐνη.

ΠΗΓΗ: Βετζετέριαν Οδηγός για να ξεκινήσετε

της

ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΙΑΤΡΩΝ ΓΙΑ THN ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΙΑΤΡΙΚΗ
PHYSICIANS COMMITTEE FOR RESPONSIBLE MEDICINE

Ο φαύλος κύκλος του κρέατος