27 December 2007


Livin' la vida Vegan




Μια ταινία

για τους βίγκαν

γεμάτη

αγάπη,

υπέροχες γεύσεις,

και ...

πολύ χορό!!!


23 December 2007


Season's Greetings

17 December 2007


Φυτική (vegan) διατροφή




04 December 2007

Μιά πραγματικά άβολη αλήθεια!




Κατεβάστε τη ταινία σε PDF

25 November 2007


Simon ο σαδιστής

Από το βιβλίο: Being Vegan in a Non-Vegan World

http://veganfreak.net/index.php?s=toc

Στο βιβλίο του ‘Εισαγωγή στα Δικαιώματα των Ζώων: Το παιδί σας ή το σκυλί’, ο Gary Francione προτείνει μια εκπληκτική υποθετική κατάσταση που επεξηγεί τα προβλήματα του τρόπου με τον οποίο βλέπουμε τα ζώα στη κουλτούρα μας. Για να καταλάβετε την υπόθεση του Francione, φανταστείτε ότι υπάρχει κάποιο δίποδο κτήνος ονόματι simon ο σαδιστής που παίρνει μεγάλη ευχαρίστηση από το βασανισμό ενός σκύλου καίγοντας τον με καμινέτο. Τώρα, χωρίς περιπαικτική πρόθεση, ρωτήστε τον εαυτό σας: υπάρχει τίποτα το κακό σε αυτό; Εάν είστε σαν εμας, αυτομάτως θα πείτε " διάολε ναι". Ο οποιοσδήποτε που έχει την ελάχιστη συνείδηση μπορεί να δει ότι υπάρχει πολύ κακό με αυτό το σενάριο. Εξ όσων γνωρίζουμε, ο simon υποβάλλει ένα σκυλί σε φρικτά βασανιστήρια, και είναι σαφές ότι το σκυλί υποφέρει από αυτά τα βασανιστήρια. Τσιρίζει από τον πόνο, μαζεύεται, και τραβιέται μακριά. Άν επρόκειτο να ρωτήσουμε τον simon γιατί βασάνιζει το σκυλί, η μόνη απάντησή του θα ήταν ότι το απολαμβάνει, και ότι του δίνει μεγάλη ευχαρίστηση.


Αυτό φαίνεται απαράδεκτο στους περισσότερους λογικούς ανθρώπους. Εδώ υπάρχει ένας ανώμαλος που βασανίζει σκυλιά επειδή τη βρίσκει και το απολαμβάνει. Πέρα από αυτά, δεν μπορεί πραγματικά να μας δώσει οποιοδήποτε άλλο λόγο. Θα αποτολμήσουμε μια εικασία και θα πούμε ότι δεν ειναι απαραίτητο να είστε vegan για να το βρείτε αυτό βαθειά προβληματικό. Αλλά γιατί το βρίσκουμε αυτό τόσο πολύ προβληματικό; Εάν ρωτηθούν, οι περισσότεροι άνθρωποι θα πουν ότι το σκυλί αισθάνεται πόνο, και θα συμφωνούσαν ότι ο σκύλος δεν θα πρέπει να υποβάλεται σε αδικαιολόγητο πόνο. Το σκυλί ξέρει ότι βασανίζεται και έχει κάθε συμφέρον να αποφύγει τον βασανισμό. Φαίνεται αρκετά σαφές, σωστά; Τελικά, οι περισσότεροι από μας απλά θα έλεγαν ότι δεν υπάρχει καμία ανάγκη για αυτό.


Επιπλέον, οι περισσότεροι άνθρωποι θα επέκτειναν πιθανόν αυτόν τον τρόπο σκέψης προς άλλα ζώα επίσης. Οι περισσότεροι θα έλεγαν ότι δεν πρέπει να καίμε με καμινέτο αγελάδες ή γουρούνια ή κοτόπουλα ή οτιδήποτε άλλο, και όταν βλέπουμε αυτά τα είδη των περιπτώσεων κακοποίησης ζώων, συνήθως συγκλονιζόμαστε εντελώς από αυτά. Αισθανόμαστε ότι αυτό το είδος κραυγαλέων βασανιστηρίων και θανάτου είναι περιττό, επειδή καταλαβαίνουμε ότι σε κάποιο επίπεδο τα ζώα υποφέρουν. Οι περισσότεροι άνθρωποι —είτε vegan είτε όχι —θα καταλάβαιναν αυτά τα είδη προβλημάτων και θα ήταν αντίθετοι σε αυτά. (4)


Εάν οι περισσότεροι άνθρωποι μπορούν να συμφωνήσουν ότι αυτά τα πράγματα ισχύουν ως βάση αρχών, τότε πώς μπορούν οι περισσότεροι άνθρωποι και τρώνε κρέας, γαλακτοκομικά, και αυγά στην πράξη; Εάν μπορούμε να συμφωνήσουμε ότι τα ζώα δεν πρέπει να αντιμετωπίζουν αδικαιολόγητο βάσανο για την ευχαρίστησή μας, πώς μπορούμε να δικαιολογήσουμε τον φόνο των ζώων για το κρέας; Όπως πολλοί vegans καταδεικνύουν, είναι απολύτως εφικτό να ζούμε μια υγιή και δραστήρια ζωή χωρίς ζωικά προϊόντα οποιουδήποτε είδους. Λαμβάνοντας υπόψη ότι μπορούμε να ζήσουμε αρκετά καλά χωρίς ζωικά προϊόντα, η κατανάλωση τους από εμας δεν γίνεται παρά από προτίμηση και παράδοση. Και εάν αληθινά μας ενδιαφέρει να αποφεύγεται το μαρτύριο των ζώων, η προτίμησή μας για το κρέας δεν είναι περισσότερο βάσιμη από την προτίμηση του simon να καίει με καμινέτο τα ζώα. Τελεία.


Παρά το γεγονός αυτό, είμαστε κάπως σε μια θέση όπου βλέπουμε τη θανάτωση, το διαμελισμό, και την κατανάλωση ζώων ως εντάξει, και το κάψιμο με καμινέτο ως "κακό." Ενώ βλέπουμε το κάψιμο με καμινέτο ως ανωμαλία, βλέπουμε την επιθυμία μας για τα υποπροϊόντα της ζωικής εκμετάλλευσης ως "παράδοση" και ως τον "φυσικό τρόπο." Ναι, μπορεί να είναι "παράδοση" να τρώμε κρέας, αλλά είναι επίσης "παράδοση" σε μερικά μέρη της χώρας να αποκλείουν τις γυναίκες από ορισμένα επαγγέλματα, να αρνούνται στους ομοφυλόφιλους τα ίδια δικαιώματα όπως στους ετεροφυλικούς, και να γίνονται διακρίσεις εις βάρος των ανθρώπων λόγω χρώματος. Όσον αφορά το επιχείρημα του "φυσικού τρόπου", πώς και δεν ακούμε ποτέ κανέναν να μιλά για "το φυσικό τρόπο" όταν οι αρκούδες τρώνε νήπια (όπως πρόσφατα στη πολιτεία της Νέας Υόρκης), ή όταν οι κροκόδειλοι δαγκώνουν ανθρώπους; Επίσης, τι είναι τόσο "φυσικό" στο να πηγαίνει κανείς σε ένα κατάστημα και να αγοράζει μια αιματηρή κομματάρα σάρκας τυλιγμένη σε styrofoam και πλαστικό;


Σε αυτό το σημείο, μερικοί από εσάς μπορούν να αντιτεθούν σε όλη αυτή την υποθετική κατάσταση υποστηρίζοντας ότι ο simon στην πραγματικότητα βασανίζει τα ζώα, ενώ τα ζώα που χρησιμοποιούνται για την τροφή μας προφανώς δεν βασανίζονται. Αρκετά αληθινό, τα ζώα δεν βασανίζονται συνήθως με κάψιμο από καμινέτο στο δρόμο τους προς το πιάτο του μέσου κρεατοφάγου. Εντούτοις, βασανίζονται ποικιλοτρόπως αφού, τους κόβουν τα ράμφη, τα ευνουχίζουν, και τους κόβουν τα κέρατα —χωρίς την βοήθεια αναισθητικών— ως στερεότυπα μέρη της παραγωγής του κρέατος, των γαλακτοκομικών, και των αυγών. Αυτό δεν λέει τίποτα για τις απολύτως άθλιες συνθήκες που ζουν τα ζώα φάρμας, συχνά με περιορισμένο χώρο, φως, και φρέσκο αέρα. Για να δούμε μόνον το παράδειγμα των κοτόπουλων που κάνουν αυγά, τα κοτόπουλα αυτά στριμώχνονται συχνά σε ένα μικροσκοπικό κλουβί, και δεν τους επιτρέπεται να κινηθούν έξω από αυτό το κλουβί έως ότου πάνε για σφαγή. Στα κοτόπουλα επίσης τους κόβουν τα ράμφη τους έτσι ώστε να μην φαγωθούν από μόνα τους ή φάει το ένα άλλο από την ψυχολογική πίεση του περιορισμού τους. Επιπλέον, οι αρσενικοί νεοσσοί, που θεωρούνται άχρηστοι στη βιομηχανία αυγών, απορρίπτονται συνήθως σε σκουπιδοτενεκέδες, θανατώνονται με ασφυξία, συνθλίβονται, ή αλέθονται —ζωντανοί. Αφήνοντας κατά μέρος την μεταχείριση των ζωντανών ζώων, μην ξεχνάτε ότι τα ζώα θανατώνονται συχνά με κόψιμο των λαιμών τους, ενώ αλυσοδένονται από τον αστράγαλο και κρεμιούνται ανάποδα. Αν και μέρος των σύγχρονων μεθόδων σφαγής περιλαμβάνει την αναισθητοποίηση των ζώων, αυτή δεν είναι πάντα αποτελεσματική. Εν ολίγοις, οι σύγχρονες πρακτικές της κτηνοτροφίας υποβάλλουν τα ζώα σε συνθήκες που ουσιαστικά υποδουλώνουν τα ζώα στις ιδιοτροπίες μας. Μπορεί προφανώς να μην καίμε τα ζώα με καμινέτο κατά την παραγωγή των τροφίμων, αλλά οι άλλες μέθοδοι που χρησιμοποιούνται δεν είναι πολύ καλύτερες. Και γιατί; Επειδή αρέσει στους ανθρώπους η γεύση των αυγών, των γαλακτοκομικών, και του κρέατος. Απλά δεν υπάρχει κανένας άλλος λόγος.


Ναι, γαλακτο-ωο-χορτοφάγοι, καλά ακούσατε. Περιλάβαμε τα αυγά και το γαλακτοκομικά εδώ. Μερικοί από εσάς που είστε στα όρια του να γίνετε Vegan μπορεί να φαντάζεστε (όπως κι εμείς κάποτε) ότι με την αποχή από το κρέας, απέχετε από τον θάνατο που περιλαμβάνεται στην ζωική γεωργία. Δυστυχώς, αυτό δεν θα μπορούσε να είναι πιο μακρυά από την αλήθεια. Τη στιγμή που οι γαλακτοκομικές αγελάδες σταματήσουν να είναι αρκετά παραγωγικές ή σταματήσουν να είναι ικανές να μείνουν έγκυες, μετατρέπονται σε φτηνό αλεσμένο βόειο κρέας και άλλα προϊόντα. Είναι επίσης σημαντικό να θυμόμαστε ότι η παραγωγή μοσχαρίσιου κρέατος στηρίζεται άμεσα στη γαλακτοκομική βιομηχανία. Όταν μια αγελάδα γεννήσει ένα αρσενικό, οι γαλακτοκομικοί αγρότες δεν έχουν τι να τα κάνουν, έτσι πωλούνται ως μοσχαράκια κρέατος. Όταν τα κοτόπουλα που κάνουν αυγά γεράσουν πάρα πολύ και δεν γεννούν αρκετά αυγά, μετατρέπονται σε κρέας επίσης. Δεν υπάρχει ένα μαγικό λιβάδι όπου πηγαίνει η Bessy μετά από μια "μακρά" ζωή ως μηχανή γάλακτος. Δεν υπάρχει κανένα ειδικό σπίτι για κότες για τα γηραιότερα πουλιά. Πολύ απλά θανατώνονται και τρώγονται. Αν και είναι συμπαθητικό και ανακουφιστικό να φανταζόμαστε διαφορετικά, με την κατανάλωση γαλακτοκομικών και αυγών, υποστηρίζετε άμεσα τη σφαγή των ζώων (ακόμα κι αν δεν τρώτε το ζώο οι ίδιοι). Αυτό ισχύει για τα ελευθέρας βοσκής και για τα βιολογικά επίσης, έτσι δεν μπορείτε να ξεφύγετε ούτε και μ’αυτόν τον τρόπο. Εάν πιστεύετε ότι δεν υπάρχει καμμία δικαιολογία για το μαρτύριο των ζώων, εάν δεν θα βλέπατε τη δικαιολογία στο να κάνετε ένα άλλο ον να υποφέρει απλά για την ευχαρίστησή σας, τότε εσείς πρέπει να εξετάσετε τον αντίκτυπο των γαλακτοκομικών και των αυγών, ακόμα κι αν πραγματικά σας αρέσουν τα αυγά και τα γαλακτοκομικά προϊόντα.


Το λέμε αυτό όχι για να προσβάλουμε αυτούς που είναι στα όρια του να γίνουν vegan ή τους σχεδόν vegan αναγνώστες, αλλά για να τονίσουμε ότι κάποιος πρέπει αληθινά να ισορροπήσει την επιθυμία του για τα προϊόντα ζωικής εκμετάλλευσης με τη γνώση ότι τα ζώα κυριολεκτικά βασανίζονται και σκοτώνονται για αυτές τις επιθυμίες. Η υποθετική κατάσταση του Gary Francione μας ζητά άμεσα να εξετάσουμε τις διαφορές. Όπως ακριβώς μπορούμε να ζήσουμε χωρίς βασανισμό των ζώων, μπορούμε να ζήσουμε χωρίς το κρέας, τα γαλακτοκομικά, και τα αυγά. Και στις δύο περιπτώσεις, δεν υπάρχει τίποτα πιο πιεστικό από την επιθυμία μας. Είναι η επιθυμία μας για τα ζωικά προϊόντα αρκετή για να δικαιολογήσει το γεγονός ότι στο χρόνο που σας πήρε να διαβάσετε αυτήν την πρόταση 500 ζώα σκοτώθηκαν για τροφή; Είναι αρκετή για να δικαιολογήσει τη σφαγή περισσότερων από 10 δισεκατομμυρίων ζώων ετησίως στις Ηνωμένες Πολιτείες μόνο;


Σπισισμός (Speciesism)

Πρέπει να πείτε αυτό: υπάρχει κάτι συναρπαστικό σχετικά με έναν πολιτισμό που μπορεί να έχει τόσο βαθιές ηθικές αντιφάσεις. Αφ' ενός, βλέπουμε τον simon σαν να είναι άρρωστος και ανώμαλος, και αφ' ετέρου, εμείς καταναλώνουμε χαιρέκακα τα ζώα, με ελάχιστη σκέψη των άθλιων συνθηκών που υπομένουν. Σε ένα επίπεδο, μπορούμε να το κάνουμε αυτό επειδή είμαστε σε μια άνετη απόσταση από την παραγωγή των τροφίμων μας, και έτσι πραγματικά δεν ειναι απαραίτητο να σκεφτούμε τα βασανιστήρια που περιλαμβάνονται για να φτάσουν τα ζωικά προϊόντα στα πιάτα μας. Το σύστημα που παράγει τα ζωικά προϊόντα είναι δομημένο έτσι ώστε δεν έχουμε την ευκαιρία να δούμε τα απέραντα ποσά βασάνου που περιλαμβάνει. Εάν αυτό το βάσανο ήταν μονίμως σε επίδειξη, υποψιαζόμαστε ότι πολλοί, πολλοί περισσότεροι άνθρωποι θα γίνονταν vegans —και αυτός είναι πιθανόν ο λόγος που μερικές πολιτείες αυξάνουν τις ποινές για την παράνομη λήψη βίντεο σε κτηνοτροφικές μονάδες. Εντούτοις, δεν ενθαρρυνόμαστε να σκεφτούμε από πού προέρχονται τα τρόφιμά μας, και για πολλούς από εμάς, αυτό είναι απλά: μια χαρά, ευχαριστώ.


4. Σαν ενδιαφέρουσα σημείωση, στον πραγματικό κόσμο ο simon θα κατηγορούνταν για κακοποίηση ζώου, εκτός αν εργαζόταν σε σφαγείο, οπότε σ'αυτή την περίπτωση "απλά κάνει την δουλειά του."

11 October 2007

ΓΙΝΕ VEGAN

ΚΑΙ ΜΠΕΣ ΣΤΟ ΔΡOΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΛH ΥΓΕIΑ

Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας

συστάσεις:
Μειώστε την κατανάλωση συντηρημένου και κόκκινου κρέατος.
Αυξήστε τη λήψη ινών και καλίου από τα φρούτα, τα λαχανικά και τα πλήρη δημητριακά. Κόψτε τη πρόσληψη των κορεσμένων λιπαρών (συνήθως από το γάλα και το κρέας) από τον τωρινό βρετανικό μέσο όρο του περίπου 14% σε λιγότερο από 10% με τη μείωση της κατανάλωσης λίπους από τα γαλακτοκομικά και το κρέας. Περιλάβετε τα υγιεινά λίπη, όπως λινέλαιο ή κανναβέλαιο.

Ποια τρόφιμα είναι υψηλά σε κορεσμένο λίπος και χοληστερόλη, και δεν έχουν καμία ίνα;

Μόνο τα γαλακτοκομικά προϊόντα παρέχουν το ένα τρίτο της πρόσληψης των κορεσμένων λιπαρών στη Βρετανία. Το λίπος του κρέατος, ιδιαίτερα του βόειου κρέατος, είναι επίσης ιδιαίτερα κορεσμένο. Τα αυγά είναι η πιό συγκεντρωμένη πηγή χοληστερόλης. Μόνο οι φυτικές τροφές παρέχουν ίνες.

Τα ζωικά τρόφιμα εγκυμονούν κάποιους άλλους κινδύνους;

Ναι. Είναι υπεύθυνα για 90% όλων των περιπτώσεων τροφικής δηλητηρίασης. Η σπογγώδης εγκεφαλοπάθεια έχει οδηγήσει σε πάνω από εκατό θανάτους ήδη. Είναι καθαρά θέμα τύχης που δεν έχει οδηγήσει σε εκατομμύρια θανάτων.
Ma δεν χρειαζόμαστε τα ζωικά τρόφιμα για την πρωτεϊ'νη;
Όχι. Μπορούμε εύκολα να ικανοποιήσουμε όλες τις πρωτεϊνικές ανάγκες μας από τα φυτά, ιδιαίτερα όσπρια, λαχανικά, κελυφωτούς καρπούς και δημητριακά.

Τι γίνεται με το ασβέστιο και το σίδηρο;

Το ασβέστιο βρίσκεται σε πολλά φυτικά τρόφιμα, αλλά ιδιαίτερα στα πράσινα λαχανικά που παρέχουν επίσης τα προστατευτικά για τα κόκκαλα κάλιο και βιταμίνη Κ. Μια διατροφή βασισμένη σε πλήρεις φυτικές τροφές είναι πλούσια σε κάλιο, που μειώνει τις απώλειες ασβεστίου από τα κόκκαλα.
Επαρκή ποσά σιδήρου βρίσκονται στα περισσότερα φυτικά τρόφιμα και η απορρόφησή του ωθείται από τα υγιή επίπεδα βιταμίνης C από τα φρούτα και τα λαχανικά.

Τι γίνεται με τη βιταμίνη B12;

Η βιταμίνη B12 προέρχεται από τα βακτηρίδια. Οι Vegans που παίρνουν επαρκή ποσά B12 είναι λιγότερο πιθανό να πάθουν ανεπάρκεια B12 από τους ηλικιωμένους κρεατοφάγους, οι οποίοι χάνουν συχνά τη δυνατότητα να απορροφήσουν τη B12 από το κρέας. Για να προωθηθεί η βέλτιστη υγεία, στο σύγχρονο αποστειρωμένο κόσμο μας είναι σημαντικό να παίρνουμε τουλάχιστον τρία μικρογραμμάρια B12 ανά ημέρα από ενισχυμένα τρόφιμα ή συμπληρώματα.

Μπορεί κάποιος να ζήσει μόνο με φυτική διατροφή;

Ναι. Όλες οι θρεπτικές ουσίες που χρειαζόμαστε μπορούν να ληφθούν από τα δημητριακά, τα φασόλια και τα μπιζέλια, τους κελυφωτούς καρπούς και τους σπόρους, τα φρούτα και τα λαχανικά και τα ενισχυμένα τρόφιμα. Οι Vegan διατροφές χρησιμοποιούνται από τους αθλητές στην προπόνηση με ξεχωριστή επιτυχία.

Πηγή: Vegan Society

01 October 2007


Συνέντευξη του Gary Francione

στο περιοδικό Vegan (τεύχος Άνοιξης 2007) της Vegan Society


Ο
Gary Francione είναι διακεκριμένος καθηγητής νομικής και μελετητής του νόμου και της φιλοσοφίας στο πανεπιστήμιο Rutgers, στις ΗΠΑ. Το πιό πρόσφατο βιβλίο του είναι η Εισαγωγή στα δικαιώματα των ζώων: Το παιδί σας ή το σκυλί; (Temple University Press, 2000), αλλά αναμένει τη δημοσίευση του νέου του βιβλίου του Η Ιδιότητα του προσώπου(Personhood) στα ζώα τον Μάιο του 2007 από τις Εκδόσεις του Πανεπιστημίου της Κολούμπια. Ο καθηγητής Francione έχει επίσης έναν εξαιρετικό ιστοχώρο: http://www.abolitionistapproach.com ο οποίος έχει διάφορες βιντεο-παρουσιάσεις που εξηγούν τη φιλοσοφία του με λέξεις και εικόνες. ΠροσφέρθηκεΠροσφέρθηκε ευγενικά να μας παραχωρήσει μια συνέντευξη για να εξηγήσει τη θεωρία του περί των δικαιωμάτων των ζώων, η οποία διαφέρει από εκείνη του Peter Singer και εκείνη του Tom Regan, και έχει το βεγκανισμό (veganism) ως βασική ηθική γραμμή του.



Ποιά
θεωρείτε ως διαφορά μεταξύ της Ευζωίας των Ζώων (animal welfare) και των Δικαιωμάτων των Ζώων (animal rights);

Η ευζωία των ζώων υποστηρίζει ότι είναι ηθικά αποδεκτό να χρησιμοποιούμε τα μη ανθρώπινα ζώα για ανθρώπινους λόγους εφ' όσον μεταχειριζόμαστε τα ζώα "ευσπλαχνικά" (humanely) και δεν επιβάλλουμε "περιττό" βάσανο σε αυτά. Ο στόχος της ευζωίας των ζώων είναι το ρεγουλάρισμα της χρήσης των ζώων (δηλ. η χρήση των ζώων να διέπεται από κανόνες).


Η θέση
των δικαιωμάτων των ζώων είναι ότι δεν έχουμε καμία ηθική αιτιολόγηση για την εκμετάλλευση των μη-ανθρώπων όσο "ευσπλαχνικά" και να το κάνουμε αυτό. Ο στόχος των δικαιωμάτων των ζώων είναι η κατάργηση της χρήσης των ζώων.


Υπάρχ
ουν κάποιοι υποστηρικτές των ζώων - τους οποίους αποκαλλώ νέους ευζωιστές (new welfarists) στο βιβλίο μου Βροχή χωρίς Βροντή: Η ιδεολογία του Κινήματος των δικαιωμάτων των ζώων - που υποστηρίζουν ότι αγκαλιάζουν την κατάργηση ως μακροπρόθεσμο στόχο, αλλά που όμως υποστηρίζουν ότι βραχυπρόθεσμα το ευζωιστικό ρεγουλάρισμα είναι το μόνο πράγμα που μπορούμε, ως πρακτικό θέμα, να κάνουμε τώρα για να βοηθήσουμε τα ζώα. Επιπλέον, οι νέοι ευζωιστές υποστηρίζουν ότι το καλύτερο ρεγουλάρισμα θα οδηγήσει στην κατάργηση τελικά.


Θεωρώ
ότι και οι δύο αρχές της νέας ευζωιστικής θέσης είναι λάθος.


Αυτό που
αποκαλείτε "νέα ευζωιστική" θέση χαρακτηρίζει τη θέση πολλών φιλοζωικών οργανώσεων. Γιατί θεωρείτε ότι είναι λανθασμένο;

Θέτοντας κατά μέρος το ότι ένα κίνημα κατάργησης (της εκμετάλλευσης των ζώων) πρέπει να υιοθετήσει μέσα κατάργησης για να επιτύχει το στόχο του, δεν υπάρχει κανένα ιστορικό στοιχείο ότι το ρεγουλάρισμα της ευζωίας των ζώων θα οδηγήσει στην κατάργηση.


Αντίθετα, η ευ
ζωία των ζώων τείνει να κάνει το κοινό να αισθάνεται καλύτερα για τη ζωική εκμετάλλευση. Εν πάση περιπτώσει, έχουμε το ρεγουλάρισμα της ευζωίας των ζώων για 200 χρόνια τώρα και δεν έχει οδηγήσει στην κατάργηση οποιασδήποτε θεσμοποιημένης εκμετάλλευσης. Εκμεταλλευόμαστε περισσότερα ζώα από ποτέ πριν.


Στο
ζήτημα της δεοντολογικής καθοδήγησης, η θεωρία των δικαιωμάτων ορίζει την άμεση επαυξητική αλλαγή υπό τη μορφή του βεγκανισμού (veganism-ολική χορτοφαγία)Ο. Ο βεγκανισμόςΟ είναι αυτό που ο καθένας από μας μπορεί να κάνει αμέσως. Ο βεγκανισμόςΟ δεν είναι μόνο θέμα διατροφής. Είναι μια ηθική και πολιτική δέσμευση για την κατάργηση της εκμετάλλευσης των ζώων στο ατομικό επίπεδο. Έχω συναντήσει πολλούς φιλόζωους που ισχυρίζονται ότι αγκαλιάζουν τα δικαιώματα των ζώων και την κατάργηση αλλά που συνεχίζουν να τρώνε ζωικά προϊόντα και πολλές από τις μεγάλες φιλοζωικές οργανώσεις υποβαθμίζουν τον βεγκανισμό. Κατά την άποψή μου, αυτό δεν διαφέρει από κάποιον που υποστηρίζει ότι είναι υπέρ της κατάργησης της σκλαβιάς αλλά ο οποίος συνεχίζει να είναι ιδιοκτήτης σκλάβων.


Δεν υπάρχει καμία σημαντική διάκριση μεταξύ του κρέατος και
των γαλακτοκομικών (ή άλλων ζωικών προϊόντων). Τα ζΤώα που χρησιμοποιούνται στη γαλακτοκομική βιομηχανία ζουν περισσότερο από εκείνα που χρησιμοποιούνται για το κρέας, αλλά αντιμετωπίζονται χειρότερα κατά τη διάρκεια της ζωής τους, και καταλήγουν στο ίδιο σφαγείο από όπου μετά καταναλώνουμε τη σάρκα τους. Υπάρχει πιθανόν πιό πολύ μαρτύριο σε ένα ποτήρι γάλα ή σε ένα παγωτό από όσο υπάρχει σε μια μπριζόλα.


Στο κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο, πρέπει
να θέτουμε τους πόρους του κινήματος σε δημιουργικές εκστρατείες για να ενθαρρύνουμε τον βεγκανισμό παρά στις εκστρατείες για περισσότερη "ευσπλαχνική" εκμετάλλευση. ΟιΟι πρώτες ασκούν αμεσότερη επίδραση στη μείωση της ζωικής εκμετάλλευσης με τη μείωση της ζήτησης, και αντιπροσωπεύουν σημαντικά επαυξητικά βήματα προς την κατάργηση.


Παρακαλώ δώστε περισσότερες λεπτομέρειες γιατί λέτε ότι είναι πλάνη να εγκωμιάζονται ομάδες που κάνουν εκστρατεία για καλύτερα πρότυπα ευζωίας για τα εκτρεφόμενα ζώα;

Απορρίπτω αυτές τις ευζωιστικές εκστρατείες για διάφορους λόγους.


Κατ' αρχάς, δεν
νομίζω ότι οι περισσότερες από αυτές τις εκστρατείες έχουν οδηγήσει ή θα οδηγήσουν στην παροχή σημαντικά μεγαλύτερης προστασίας στα συμφέροντα των ζώων. Όπως εξήγησα στο βιβλίο Τα Ζώα, η Ιδιοκτησία, και ο Νόμος, τα ζώα είναι ιδιοκτησία. Είναι οικονομικά προϊόντα.


Στο βαθμό που
Στο σεβόμαστε τα συμφέροντα των ζώων, υπάρχει ένα οικονομικό κόστος. Το αποτέλεσμα είναι ότι τα πρότυπα ευζωίας των ζώων σπάνια υπερβαίνουν το επίπεδο προστασίας που είναι απαραίτητο για να εκμεταλλευτούμε τα ζώα με έναν οικονομικά αποδοτικό τρόπο δεδομένων των ιδιαίτερων χρήσεων.


Δεύτερον,
στο βαθμό πουΣτο υπάρχει οποιοδήποτε όφελος για τα ζώα από αυτές τις εκστρατείες, αυτά τα οφέλη σίγουρα αντισταθμίζονται από το γεγονός ότι οι εκμεταλλευτές των ζώων μπορούν να δείξουν τον έπαινο των φιλόζωων για την υποθετικά "ευσπλαχνική" τους μεταχείριση των μη ανθρώπινων ζώων. Παραδείγματος χάριν, αφότου η Mc Donald's συμφώνησε να απαιτήσει από τους προμηθευτές της να ακολουθούν ορισμένες οδηγίες σφαγής που σχεδιάστηκαν από τον συμβούλο της κρεατοβιομηχανίας Temple Grandin, η PETA έδωσε στον Grandin ένα βραβείο, και, μαζί με τον Peter Singer και άλλους υποτιθέμενους υπερασπιστές των ζώων, εγκωμίασε δημόσια την Mc Donald's ότι ανοίγει το δρόμο στη βελτίωση της μεταχείρισης των ζώων. Ο Singer, η PETA, ο Tom Regan, και άλλοι έχουν εγκωμιάσει την Whole Foods, Inc. και τον διευθύνοντα σύμβουλο της, John Mackey, για τα πρότυπα "Ζωικής Συμπόνιας" της, τα οποία υποθετικά απαιτούν την "ευσπλαχνική" μεταχείριση των ζώων των οποίων τα πτώματα πωλούνται στα καταστήματα της Whole Foods.


Αυτά τα είδη ενεργειών καθησυχάζουν το κοινό ότι μπορούμε να εκμεταλλευτούμε τα ζώα με έναν ηθικά αποδεκτό τρόπο εάν
απλά και μόνο βελτιώσουμε την μεταχείριση των ζώων. Πράγματι, ο Singer υποστηρίζει ρητά ότι δεν ειναι απαραίτητο να είμαστε βέγκαν ή ακόμα και βετζετέριαν. Μπορούμε να είμαστε "ευσυνείδητοι παμφάγοι" εάν προσέχουμε να τρώμε κρέας και γαλακτοκομικά που έχουν παραχθεί με "ευσπλαχνικό" τρόπο. Εάν πείτε στους ανθρώπους ότι μπορούν να είναι ηθικά "ευσυνείδητοι παμφάγοι", μπορείτε να είστε βέβαιοι ότι δεν θα αισθανθούν την ανάγκη να γίνουν vegan. Αυτό είναι αντιπαραγωγικό ως πρακτικό θέμα.


Τρίτον, το θεωρώ σοβαρά προβληματικό
ως θέμα ιδεολογίας του κινήματος να υποστηρίζω τη θέση ότι η πιο "ευσπλαχνική" εκμετάλλευση είναι μια ηθικά αποδεκτή απάντηση στην εκμετάλλευση των ζώων. Είναι, φυσικά, "καλύτερο" να κάνεις λιγότερο κακό από το περισσότερο μόλις αποφασίσεις να επιβάλεις το κακό. Παραδείγματος χάριν, είναι "καλύτερα" εάν ένας βιαστής δεν κτυπήσει το θύμα του μαζί με το βιασμό. Αλλά θα λέγαμε ότι μπορούμε να είμαστε "ευσυνείδητοι βιαστές" εάν αποφεύγουμε να χτυπάμε τα θύματα βιασμών; Φυσικά όχι.


Ομοίως, εάν πρόκειται να επιβάλουμε
κακό στα ζώα, είναι "καλύτερα" να επιβάλλουμε λιγότερο και όχι περισσότερο. Έτσι υποθέτω υπό μια έννοια ότι είναι καλύτερο να φαγωθεί ένα ζώο που έχει βασανιστεί λιγότερο εάν πρόκειται να φάμε τα ζώα. Αλλά σημαίνει αυτό ότι ενεργούμε ηθικά εάν τρώμε τα ζώα που έχουν ανατραφεί σε υποθετικά περισσότερο "ευσπλαχνικές" συνθήκες; Όχι κατά την άποψή μου.


Τί
σας κάνει να λέτε ότι τα μη ανθρώπινα ζώα έχουν δικαίωμα στη ζωή;

Οι μη-άνθρωποι ενδιαφέρονται στη συνεχιζόμενη ύπαρξη και πρέπει να προστατεύσουμε αυτό το ενδιαφέρον με ένα δικαίωμα εάν δεν πρόκειται να είμαστε σπισιστές (ρατσιστές ως προς το είδος).


Μια κεντρική αρχή της
ευζωιστικής θέσης είναι ότι, στη πραγματικότητα, τα ζώα δεν ενδιαφέρονται στο να συνεχίσουν να ζουν και ενδιαφέρονται μόνο για το πώς τα μεταχειριζόμαστε. Παραδείγματος χάριν, ο Jeremy Bentham, ένας κύριος αρχιτέκτονας της ευζωίας των ζώων, υποστήριξε ότι τα ζώα δεν νοιάζονται για το εάν τα σκοτώνουμε και τα τρώμε. Νοιάζονται μόνο για το πώς τα μεταχειριζόμαστε. Ο Ο Peter Singer υποστηρίζει επίσης αυτήν την θέση.


Στην εργασία μου, υποστηρίζω ότι αυτή η θέση
είναι λάθος. Είναι παράλογο να υποστηρίζεται ότι όντα που είναι αισθανόμενα ενδιαφέρονται να μη βασανίζονται αλλά δεν έχουν κανένα ενδιαφέρον για να συνεχίσουν να ζουν. Η ικανότητα να αισθάνονται (sentience) είναι το μέσο στο σκοπό της συνεχούς ύπαρξης. Η ικανότητα να αισθάνονται είναι ένα χαρακτηριστικό που έχει εξελιχθεί σε ορισμένα όντα ως ένας μηχανισμός για να διευκολύνει τη συνέχιση της ύπαρξης. Πολλά μη ανθρώπινα ζώα, όπως οι άνθρωποι, θα υπομείνουν φοβερά βάσανα προκειμένου να συνεχίσουν να ζουν. Εν πάση περιπτώσει, διαφωνώ με τον Bentham, τον Singer, και άλλους που υποστηρίζουν ότι τα μη ανθρώπινα ζώα δεν έχουν ενδιαφέρον για τη συνέχιση της ύπαρξης. Η έννοια που προωθείται από τον Singer ότι δηλαδή μια ανθρώπινου τύπου αυτο-επίγνωση είναι απαραίτητη για το ενδιαφέρον στη συνέχιση της ύπαρξης είναι κατάφωρα σπισιστική.


Εάν είμαι σωστός, και
τα μη ανθρώπινα ζώα, όπως οι άνθρωποι, έχουν συμφέρον στη συνέχιση της ύπαρξης. Τότε εάν πρόκειται να μεταχειριστούμε αυτό το συμφέρον ως ηθικά σημαντικό, πρέπει να εφαρμόσουμε την αρχή της ίσης αντιμετώπισης και να δώσουμε σε αυτό το ζωικό συμφέρον την ίδια προστασία που δίνουμε στο συμφέρον των ανθρώπων να μη χρησιμοποιούνται ως προϊόντα.


Δεν το θεωρούμε
πρέπον να μεταχειριζόμαστε οποιοδήποτε άνθρωπο αποκλειστικά ως μέσο στους σκοπούς κάποιου άλλου. Δεν το θεωρούμε πρέπον να μεταχειριζόμαστε οποιοδήποτε άνθρωπο ως προϊόν. Δεν θεωρούμε τη σκλαβιά ακόμη και την "ευσπλαχνική" σκλαβιά - ως ηθικά αποδεκτή. Χορηγούμε σε κάθε άνθρωπο, ανεξάρτητα από τη νοημοσύνη ή άλλα χαρακτηριστικά, το δικαίωμα να μην αντιμετωπίζετα ως ιδιοκτησία κάποιου άλλου.


Δεν υπάρχει κανένας ηθικά
ορθός λόγος να αρνούμαστε αυτό το δικαίωμα στους μη-ανθρώπους. Πρέπει να χορηγήσουμε σε όλους τους αισθανόμενους μη-ανθρώπους το δικαίωμα να μην χρησιμοποιούνται ως προϊόντα.


Αυτό είναι μια συνοπτική απάντηση σε ένα σημαντικό και περίπλοκο ζήτημα.
Όσοι ενδιαφέρονται σε περαιτέρω συζήτηση για αυτό πρέπει να ρίξουν μια ματιά στο βιβλίο μου, Εισαγωγή στα δικαιώματα των Ζώων: Το παιδί σας ή το σκυλί; (2000)


Είναι η θέση σας για τη κατάργηση (της εκμετάλλευσης των ζώων) ρεαλιστική εξετάζοντας τις σπισιστικές τοποθετήσεις των περισσοτέρων ανθρώπων;

Βεβαίως. Πράγματι, η προώθηση του βεγκανισμού, τον οποίο θεωρώ ως βάση του κινήματος της κατάργησης, είναι η μόνη ρεαλιστική θέση. Ο μόνος τρόπος με τον οποίο θα πετύχουμε την πραγματοποίηση σημαντικής αλλαγής στον τρόπο που χρησιμοποιούμε και μεταχειριζόμαστε τα ζώα είναι με την οικοδόμηση ενός πολιτικού και κοινωνικού κινήματος ατόμων που είναι ταγμένοι στην κατάργηση και που αναγνωρίζουν ότι δεν μπορούμε να πάρουμε τα συμφέροντα των ζώων σοβαρά όσο συνεχίζουμε να τρώμε κρέας, γαλακτοκομικά, αυγά, κ.λπ.


Μπορούμε να χτίσουμε
αυτό το κίνημα αλλά πρέπει να παρουσιάσουμε μια σαφή και συνεπή θέση κατάργησης που έχει το βεγκανισμό ως βασική ηθική γραμμή του. Ναι, οι άνθρωποι είναι σπισιστές. Εντούτοις, δεν πρόκειται να τους βοηθήσουμε να απορρίψουν τον σπισισμό εάν το μήνυμά μας είναι ότι δεν πρέπει να τρώμε το μοσχαρίσιο κρέας έγκλειστου, παγιδευμένου σε κελί μοσχαριού αλλά πρέπει, αντ' αυτού, να τρώμε μοσχαρίσιο κρέας "ελευθέρας βοσκής". Δεν πρόκειται να βοηθήσουμε τους ανθρώπους να δούν ότι ο σεξισμός είναι λάθος ενθαρρύνοντας τους να υποστηρίζουν μόνο εκείνες τις πορνογραφικές ταινίες των οποίων οι ηθοποιοί λαμβάνουν κάποιες εργασιακές παροχές. Η ίδια ανάλυση ισχύει στο ζωικό πλαίσιο.


Βεβαίως δεν πρόκειται να πάμε
πουθενά με ένα κίνημα που λέει ότι οφείλουμε να μεταχειριζόμαστε τα ζώα "ευσπλαχνικά" και ότι μπορούμε να είμαστε "ευσυνείδητοι παμφάγοι". ΗΗ ευζωία των ζώων, και όχι η θέση της κατάργησης, είναι αυτή που δεν είναι ρεαλιστική. Η θέση της ευζωίας των ζώων θα διευκολύνει μόνο τη συνεχή εκμετάλλευση των μη ανθρώπινων ζώων. Το βρίσκω βαθειά προβληματικό ότι οι περισσότερες μεγάλες φιλοζωικές οργανώσεις είτε δεν προωθούν τον βεγκανισμό καθόλου είτε δεν το μεταχειρίζονται ως κάτι που μόνο λίγοι γενναίοι μπορούν να κάνουν. Πρέπει να απεικονιστεί ως το "κανονικό" ή η προεπιλογή του κινήματος.


Εν ολίγοις, δεν πρόκειται να
καταφέρεις να αλλάξεις τις σπισιστικές στάσεις με το να τις ενισχύεις, και αυτό ακριβώς είναι αυτό που κάνει η ευζωία των ζώων. Οποιαδήποτε δήλωση ότι είναι αποδεκτό να συνεχίσουμε να εκμεταλλευόμαστε μη ανθρώπους οσοδήποτε "ευσπλαχνικά" -δεν είναι πρόοδος.


Γιατί λέτε ότι η χρήση
σεξουαλικής ελκυστικότητας από την PETA (People for the Ethical Treatment of Animals) στις εκστρατείες της είναι καταστρεπτική;

Όσο συνεχιζουμε να εμπορευματοποιούμε τις γυναίκες - και αυτό είναι ο σεξισμός- θα συνεχίσουμε να εμπορευματοποιούμε τα μη ανθρώπινα ζώα. Υπάρχει μια πολύ στενή σχέση μεταξύ του σπισισμού και του σεξισμού. Πρέπει να δούμε ότι το πρόβλημα είναι η εμπορευματοποίηση των προσώπων. Πρέπει να την απορρίψουμε σε ο,τιδήποτε πλαίσιο εμφανίζεται. Ο σπισισμός είναι ηθικά απαράδεκτος επειδή, όπως ο σεξισμός, ο ρατσισμός, και η διάκριση προς τους ομοφυλόφιλους, μεταχειρίζεται ένα άσχετο χαρακτηριστικό (φύλο, φυλή, σεξουαλικός προσανατολισμός) ως εμπόδιο στην πλήρη ιδιότητα μέλους στην ηθική κοινότητα.


Πρέπει να προσθέσω ότι
νομίζω ότι πρακτικά, οι σεξιστικές εκστρατείες της PETA δεν έχουν κάνει τίποτα άλλο από το να ευτελίσουν/εκχυδαΐσουν το ζήτημα της ζωικής εκμετάλλευσης. Και αυτές οι εκστρατείες δεν είναι επιτυχείς αν και η επιτυχία δεν θα τις έκανε ηθικά σωστές. Εξετάστε την εκστρατεία για τις γούνες, η οποία ήταν μια αρχική εστίαση της PETA. Η βιομηχανία γούνας είναι ισχυρότερη από ποτέ.


Οι απόψεις σας είναι με κάποιους τρόπους παρόμοιες με εκείν
ες του Tom Regan. Τι θεωρείτε ως διαφορά μεταξύ των απόψεών σας και εκείνων του Tom Regan;

Οι απόψεις μας είναι παρόμοιες στο ότι ο Regan υποστηρίζει ότι είναι υπέρ της κατάργησης. Υπάρχουν, εντούτοις, αρκετές διαφορές.


Κατ' αρχάς, υποστηρίζω ότι
οποιοσδήποτε μη άνθρωπος, ο οποίος έχει την ικανότητα των αισθήσεων έχει το δικαίωμα να μην αντιμετωπίζεται ως πόρος. Κανένα άλλο γνωστικό χαρακτηριστικό δεν απαιτείται. Αν και ο Regan υπεκφεύγει στο σημείο αυτό, συνδέει την ηθική σημασία με τα γνωστικά χαρακτηριστικά πέρα από την στοιχειώδη ικανότητα των αισθήσεων.


Δεύτερον,
ο Regan υποστηρίζει ότι ο θάνατος είναι μεγαλύτερο κακό στους ανθρώπους απ' ό,τι στους μη ανθρώπους. Όχι μόνο απορρίπτω αυτή την άποψη ως εμπειρικό θέμα, αλλά και την θεωρώ ως προβληματική για οποιαδήποτε θεωρία κατάργησης.


Τρίτον,
ο Regan δεν σκέφτεται ότι η αρχή της ίσης αντιμετώπισης μπορεί να μας πάει πολύ μακριά, στα δικαιώματα των ζώων. Όπως έδειξα παραπάνω, νομίζω ότι η ίση αντιμετώπιση μπορεί να μας φτάσει στη θέση της κατάργησης.


Τέταρτο,
ο Regan δεν εστιάζει στη θέση των ζώων ως ιδιοκτησία. Κατά την άποψή μου, η θεσμοποιημένη εκμετάλλευση των μη ανθρώπων δεν μπορεί να γίνει κατανοητή χωρίς την αναγνώριση αυτής της πτυχής του προβλήματος.


Τέλος,
ο Regan πολύ ενεργά προωθεί την ευζωία των ζώων. Ένα πρόσφατο παράδειγμα αυτού είναι η υποστήριξη του στη Whole Foods, στην οποία αναφέρθηκα παραπάνω.


Έχετε μη- vegan φίλους;

Έχω φίλους που τρώνε κρέας και γαλακτοκομικά, όπως ακριβώς έχω φίλους που είναι Ρεπουμπλικάνοι και εγώ βεβαίως δεν είμαι Ρεπουμπλικάνος. Αλλά όλοι ξέρουν ακριβώς που στέκομαι σε αυτά τα ζητήματα.


Ξοδεύω πολύ χρόνο μιλώντας με τους φίλους μου για το
βεγκανισμό και είμαι ευχαριστημένος να πω ότι πολλοί από αυτούς έχουν γίνει vegans. Και ποτέ δεν σταματώ τη προσπάθεια να πείσω τους άλλους. Ποτέ.


Σας ευχαριστούμε πάρα πολύ
που μας δώσατε μια γεύση της φιλοσοφίας σας για τα ζώα. Είναι προνόμιο που συγκρίναμε τις απόψεις των τριών κύριωνεκπροσώπων
σε αυτόν τον τομέα στις τελευταίες τρεις εκδόσεις του Vegan.