11 October 2008


Ο πόνος των Φυτών (αν υφίσταται) δεν είναι άλλοθι για τον πόνο των Ζώων.

Μια προσεκτική παρατήρηση του πλανήτη Γη ως ένα ενιαίο οικοσύστημα, μας αποκαλύπτει κάποια αδιαμφισβήτητα γεγονότα:

-Ο πλανήτης ΓΗ, και ειδικότερα η βιόσφαιρα αυτού του πλανήτη, είναι το ευρύτερο οικοσύστημα μέσα στο οποίο εμφανίζονται, υπάρχουν και εξελίσσονται όλες οι μορφές ζωής.

-Κάθε ένας οργανισμός που υπάρχει στο οικοσύστημα αυτό υπόκειται στους εγγενείς φυσικούς νόμους αυτού του οικοσυστήματος.

-Ο πλέον βασικός φυσικός νόμος είναι ότι κάθε πλάσμα, για να διατηρηθεί στη ζωή, πρέπει να τρέφεται με τροφή.

-Η τροφή αυτή πρέπει να είναι συμβατή με την φυσιολογία του.

-Στο οικοσύστημα του πλανήτη ΓΗ μόνο τα φυτά παράγουν τροφή μέσω της φωτοσύνθεσης.

-Μέσα σ’αυτό το οικοσύστημα της ΓΗΣ είναι φυσικός νόμος τα φυτά να γίνονται τροφή για την μεγάλη κατηγορία των φυτοφάγων πλασμάτων, μεταξύ των οποίων και ο άνθρωπος.

-Στο ίδιο οικοσύστημα υπάρχει κάποιος άλλος φυσικός νόμος που ορίζει ότι τα φυτοφάγα πλάσματα γίνονται τροφή για τα σαρκοφάγα και έτσι δημιουργείται η τροφική αλυσίδα.

-Αν εξαφανιστούν τα φυτά, θα εξαφανιστεί πολύ σύντομα και όλη η υπόλοιπη ζωή του πλανήτη, λόγω έλλειψης τροφής.

Το οικοσύστημα της Γης έχει εξ’ορισμού μέσα του την βία προς τα φυτά και την βία των σαρκοφάγων ζώων προς τα φυτοφάγα.

Μια προσωπική μου υπόθεση είναι ότι στο αρχικό οικοσύστημα της ΓΗΣ δεν υπήρχε βία.

Υποψιάζομαι ότι η βία εμφανίστηκε ως αποτέλεσμα της παρακμής του οικοσυστήματος ύστερα από τις 5 μαζικές εξαλείψεις ειδών(όπου χάνονταν το 95% της ζωής στον πλανήτη) που έχουν συμβεί μέχρι σήμερα, καθώς η βιοποικιλότητα προσπαθούσε να αναδημιουργηθεί με νέες μορφές κάτω από αντίξοες συνθήκες.

Όσο περισσότερο παρακμάζει και απορρυθμίζεται το οικοσύστημα, τόσο περισσότερη βία και χάος εμφανίζονται σ’αυτό.

Στην παρούσα φάση ζούμε την έκτη μαζική εξάλειψη ειδών, η οποία αυτή την φορά είναι προκαλούμενη από τον άνθρωπο και το κυρίαρχο οικονομικό μοντέλο που ακολουθεί, το οποίο συνεχώς εισάγει αυξανόμενη βία στο οικοσύστημα.

Η βία προς τα φυτά, η οποία προσωπικά δεν μου αρέσει καθόλου και την θεωρώ ανωμαλία μέσα στο γενικότερο οικοσύστημα της ΓΗΣ, είναι προεπιλογή του συστήματος και δεν μπορούμε να κάνουμε διαφορετικά.

Η βία προς τα ζώα, την οποία θεωρώ πολύ μεγαλύτερη και σοβαρότερη ανωμαλία του οικοσυστήματος της ΓΗΣ, είναι και αυτή προεπιλογή του συστήματος αλλά μόνο για τα σαρκοφάγα ζώα και έχει τη λογική της διατήρησης της ισορροπίας και του ελέγχου των πληθυσμών των φυτοφάγων.

Σε αντίθεση η βία του ανθρώπου προς τα ζώα, τα φυτά και το περιβάλλον τους τελευταίους αιώνες και ιδιαίτερα τις τελευταίες δεκαετίες δεν έχει καμμία λογική και είναι καθοδηγούμενη από ανθρωποκεντρικές αντιλήψεις, συνήθειες και επιθυμίες, όπως το κέρδος, η ευκολία, η γεύση κλπ.


Τώρα εάν υποθέσουμε ότι τα φυτά αισθάνονται πόνο, τότε αυτός είναι ασύγκριτα μικρότερης έντασης και κλίμακας από τον πόνο των Ζώων.

Ουσιαστικά οι δύο καταστάσεις πόνου, αυτή των φυτών(υποθετική και μη αντιληπτή) και αυτή των ζώων( υπαρκτή και αντιληπτή )είναι στα δύο άκρα της κλίμακας του πόνου: μηδενικός έως ελάχιστος για τα φυτά και μέγιστος και συντριπτικά αφόρητος για τα ζώα.

Πιο συγκεκριμένα, στην περίπτωση των φυτών δεν βλέπουμε, ούτε αντιλαμβανόμαστε καμμία αντίδραση, ενώ στην περίπτωση των Ζώων βλέπουμε αστραπιαία, άμεσα και πολύ έντονα την αντίδραση του ζώου στον πόνο.

Ας φανταστούμε τι συμβαίνει όταν πατήσουμε το γκαζόν και τι συμβαίνει όταν πατήσουμε κατά λάθος τον σκύλο μας.

Επίσης δεν έχουμε δει μαρούλι να σφαδάζει από πόνο, όπως δυστυχώς συμβαίνει με τα ζώα, ούτε ζώο που του κόβεις ένα μέλος να το ξαναφυτρώνει, όπως κάνουν τα φυτά.

Αν όντως τα φυτά αισθάνονται πόνο γιατί δεν έχουν μηχανισμό φυγής από μια κατάσταση που προκαλεί τον πόνο(π.χ. φωτιά, κόψιμο με μαχαίρι), ούτε αντιδρούν όταν βρίσκονται σε κίνδυνο όπως κάνουν τα ζώα;

Μήπως αυτό αποδυκνείει ότι ίσως τελικά δεν αισθάνονται πόνο;

Ο πόνος είναι χαρακτηριστικό εκείνων των πλασμάτων που έχουν εγκέφαλο και εξελιγμένο νευρικό σύστημα, και ως γνωστόν τα φυτά δεν έχουν κανένα από τα δύο.

Επιπλέον, ο πόνος των φυτών δεν έχει αποδειχθεί επιστημονικά και μία ματιά στο περιοδικό Nature και στην εγκυκλοπαίδεια wiki θα βοηθήσει να ξεχωρίσει η φαντασία από την πραγματικότητα.

Υπάρχουν βέβαια πειράματα που δείχνουν κάποιες αντιδράσεις των φυτών σε ερεθίσματα αλλά αυτές είναι μόνο αντιληπτές από πολύπλοκα όργανα μετρήσεων και όχι από τις αισθήσεις μας, εν αντιθέσει με αυτό που συμβαίνει με τον πόνο των ανθρώπων και των ζώων που είναι άμεσα ορατός και αντιληπτός από τις αισθήσεις μας.

Με άλλα λόγια η Φύση όταν θέλει να μας πει και να μας δείξει κάτι, το λέει και το δείχνει ξεκάθαρα.

Το θετικό, όσον αφορά των πόνο των φυτών, είναι ότι αυτός ουσιαστικά δεν υφίσταται στην πλειοψηφία των περιστάσεων όπου αυτά χρησιμοποιούνται ως τροφή.

Το μεγαλύτερο κομμάτι χρησιμοποίησης των φυτών έχει να κάνει με την συλλογή των καρπών τους (καρπός θεωρείται οτιδήποτε έχει μέσα του σπόρους δηλ. το κολοκύθι, το αγγούρι κλπ είναι τέτοια).

Κόβοντας τον καρπό ενός φυτού πρώτον δεν το θανατώνουμε, κάτι που κάνουμε στα ζώα για να χρησιμοποιήσουμε το κρέας τους ή ότι άλλο προέρχεται από αυτά. (Ακόμα και τα ζώα που τους παίρνουμε το γάλα τους και τα αυγά τους, καταλήγουν στο σφαγείο, και μάλιστα έχοντας βιώσει πολύ πιο εντατική εκμετάλλευση από τα άλλα που θανατώνουμε μόνο για το κρέας τους.)

Δεύτερον, τα φυτά επιδιώκουν το φάγωμα των καρπών τους γιατι αυτή είναι η φυσική διαδικασία πολλαπλασιασμού τους από τους σπόρους (ή τα κουκούτσια) των καρπών τους. Το χρώμα, το άρωμα, η γεύση και η θρεπτική πληρότητα του καρπού, είναι το δέλεαρ για να προσελκυστούν πουλιά, έντομα, και ζώα να φάνε τον καρπό τους και εν συνεχεία φτύνοντας τα κουκούτσια και τους σπόρους τους, ουσιαστικά να τα μεταφέρουν και να τα σπείρουν σε νέες εκτάσεις και εδάφη.

Αλλά, ας συνεχίσουμε την υπόθεση μας ότι τα φυτά πονούν. Στόχος μας είναι να ελαχιστοποιήσουμε όσο περισσότερο μπορούμε (το ιδανικό θα ήτα να μηδενίσουμε αλλά κάτι τέτοιο στο δεδομένο οικοσύστημα είναι αδύνατον) τον πόνο που προκαλούμε σε άλλα πλάσματα.

Τρώγοντας φυτικές τροφές, αντί για ζωικές, γλυτώνουμε και ζωές ζώων και ζωές φυτών.

Και αυτό γιατι χρειάζονται περίπου 10 κιλά φυτικής πρωτεΐνης( σόγια, καλαμπόκι κλπ) για να πάρουμε 1 κιλό κρέας.

Αυτό συμβαίνει γιατι ένα ζώο για να "φτιάξει" 100 θερμίδες κρέατος έχει καταναλώσει πολλαπλάσιες θερμίδες φυτών τις οποίες χρειάζεται για να ζεσταθεί, να κινηθεί, και γενικά για όλες τις άλλες ζωτικές λειτουργίες του.

Έτσι ένας κρεατοφάγος καταναλώνει πολύ περισσότερα φυτά από ένα χορτοφάγο(vegan) και κατά συνέπεια προκαλεί πολύ περισσότερο πόνο και θάνατο στα φυτά.

Επομένως, τι προξενεί λιγότερο πόνο και τί τελικά είναι πιο φιλικό και αειφόρο για το περιβάλλον;

Όταν σκοτώσουμε 1 φυτό, ή όταν σκοτώσουμε 10 φυτά συν το ζώο;

Όταν πάρουμε τους καρπούς π.χ. ενός καλαμποκιού και τους φάμε άμεσα ώς τροφή ή όταν πάρουμε τους καρπούς 10 φυτών καλαμποκιού, τους δώσουμε ως ζωοτροφή στο ζώο, το οποίο θα σκοτώσουμε μετά για το κρέας του;

Και όλα αυτά αν υποθέσουμε ότι τα φυτά αισθάνονται πόνο.

Είναι επιτακτικό λοιπόν, για όλους εκείνους που από ειλικρινή πρόθεση και ευαισθησία στο πόνο και στη θανάτωση πλασμάτων διατυπώνουν την άποψη ότι "και τα φυτά αισθάνονται πόνο", να αρχίσουν την προσπάθεια τους να μειώσουν αυτόν τον πόνο από τα ζώα που αποδεδειγμένα τον αισθάνονται και στα οποία είναι εμφανέστατος.

Συμπερασματικά, η σκόπιμη γενίκευση και εξίσωση του αδιαμφισβήτητου και αντιληπτού πόνου των ζώων με τον υποτιθέμενο πόνο των φυτών δεν στέκει ως επιχείρημα, ούτε μπορεί σε καμία περίπτωση να δικαιολογήσει το πιο παρανοικό επεισόδιο στην ιστορία της ανθρωπότητας:

την θανάτωση δισεκατομμυρίων ζώων για την γεύση, την ευκολία και την νεόκοπη συνήθεια μας(άγνωστη λίγες δεκαετίες πριν) μιας γενικευμένης διατροφής με ζωική σάρκα και με ότι άλλο αποσπούμε μέσω εκμετάλλευσης, βίας και πόνου από τα ζώα.