21 July 2013

Ένα ακόμη υπέροχο ταξίδι προσωπικής μεταμόρφωσης


Ένα ακόμη υπέροχο ταξίδι από την άγνοια στην επίγνωση, από την αποσύνδεση στη σύνδεση, από το «αδιαφορώ στο νοιάζομαι».


Με ελληνικούς υπότιτλους

Η Lyn White (υπεύθυνη για τις καμπάνιες της Animals Australia, της δεύτερης μεγαλύτερης οργάνωσης για τα ζώα στην Αυστραλία) είναι ένα ακόμη ζωντανό παράδειγμα της μεταμόρφωσης του ανθρώπου της διπλανής πόρτας (μια απλή πρώην αστυνομικός, χωρίς ιδιαίτερες σπουδές ή άλλα τυπικά προσόντα) που σε κάποια στιγμή της ζωής της συνδέεται με την πραγματικότητα του κόσμου που ζει και αυτή η σύνδεση της δίνει την αφοσίωση και την δύναμη να τον αλλάξει.

Αυτή η σύνδεση με την απίστευτη αδικία που υπάρχει στον κόσμο και που η βάση της είναι η αδικία προς τα μη ανθρώπινα ζώα, την κάνει να στέκεται εκεί επί μία ώρα μπροστά στο ακροατήριο κοιτώντας όλους στα μάτια, σε μια εκ βαθέων εξομολόγηση χωρίς σημειώσεις, σε μια ομιλία από καρδιάς που συγκινεί και μας εμπνέει.


Ολόκληρη η ομιλία εδώ: https://vimeo.com/38813416











06 July 2013

Ένας ελεύθερος σκοπευτής σημαδεύει την κουλτούρα του θανάτου


Ο λόγος για τον 33χρονο Αυστραλό Damien Mander που από ελεύθερος σκοπευτής μεταμορφώνεται όχι μόνο σε προστάτη της άγριας ζωής στην Αφρικανική σαβάνα αλλά σε σκοπευτή της κυρίαρχης κουλτούρας του θανάτου.

Σε μια συγκλονιστική ομιλία που έδωσε στο Πανεπιστήμιο του Σίδνευ, ο Damien θέτει το καθοριστικής σημασίας ζήτημα του σεβασμού της αισθανόμενης ζωής αλλά και το ερώτημά του στο κοινό:

«Την επόμενη φορά που θα έχετε την ευκαιρία να κάνετε τη διαφορά για τα ζώα θα είστε αρκετά γενναίοι;»



Ελληνικοί υπότιτλοι (πατώντας cc)

Ο Damien με την εξίσου συγκλονιστική ιστορία μεταμόρφωσής του, του ανθρώπου που τελικά κατανοεί το πραγματικό στρατόπεδο που ανήκει, μας δείχνει ότι η απάντηση στο ερώτημα αυτό δεν μπορεί να είναι άλλη παρά ένα κατηγορηματικό «Ναι».

Το μήνυμα του Damien είναι ότι αν με οποιοδήποτε τρόπο συμμετέχουμε στην καταπίεση των ζώων (είτε σκοτώνοντας άμεσα ή πληρώνοντας άλλους να σκοτώσουν ανυπεράσπιστα ζώα για τη σάρκα και τις εκκρίσεις τους που δεν έχουμε καμία ανάγκη να καταναλώνουμε) τότε είμαστε εγκλωβισμένοι σε λάθος στρατόπεδο: αυτό της κουλτούρας του θανάτου και της απαξίωσης γενικά της ζωής.

Η πρόκληση για όλους μας είναι η έξοδος από αυτή την κυρίαρχη κουλτούρα η οποία με το να επιβάλλει να υποφέρουν και να σκοτώνονται τα ζώα χωρίς λόγο, ουσιαστικά σημαδεύει ευθέως και στη ρίζα της την ίδια της αξία της ζωής.

Η πρόκληση είναι η παύση των μονομερών εχθροπραξιών προς τα μη ανθρώπινα ζώα τα οποία είναι φορείς αισθανόμενης ζωής όπως κι εμείς και η επάνοδός μας εκεί όπου πραγματικά ανήκουμε: σε έναν τρόπο ζωής που κάνει πράξη την περιεκτική δικαιοσύνη και την ειρήνη προς όλα τα πλάσματα.

...............

Ο Damien Mander υπηρέτησε ως ελεύθερος σκοπευτής ειδικών επιχειρήσεων και δύτης ΟΥΚ. Στη θητεία του στο Ιράκ, διηύθυνε την Ειδική Ακαδημία Εκπαίδευσης της Αστυνομίας του Ιράκ, υπεύθυνη για την κατάρτιση έως 700 δοκίμων το χρόνο. Ένα ταξίδι στην Αφρική τον έφερε πρόσωπο με πρόσωπο με τη φρίκη που αντιμετωπίζει η άγρια ζωή στον κόσμο. Πουλώντας όλα τα περιουσιακά στοιχεία που απόκτησε ως στρατιωτικός, ίδρυσε το IAPF (International Anti-Poaching Foundation - Διεθνές Ίδρυμα πάταξης της λαθροθηρίας), το οποίο επικεντρώνεται στην προστασία και διατήρηση της φύσης.




Αποτρόπαιο έγκλημα: το πρόσωπο των ελεφάντων κατακρεουργείται για να τους πάρουν τους χαυλιόδοντες. Ένα τέτοιο αποκρουστικό θέαμα αντίκρισε και ο Damien στο ταξίδι του στην Αφρικανική σαβάνα που τον σημάδεψε βαθιά και τον οδήγησε να αφοσιωθεί στην προστασία της άγριας ζωής.

ΕΙΚΟΝΑ: save the elephants





01 July 2013

Σας παρακαλώ μη γυρνάτε τη πλάτη: Ένα ποίημα για τη θέληση για ζωή


Ένα ποίημα της Beth Levine

Πηγή (το ποίημα στα αγγλικά): Free from Harm

Εικόνα -“NEXT” 60″x48″ λάδι σε καμβά του Jackson Thilenius


Βλέπω μια ταινία για έναν άντρα
Που ανακαλύπτει ότι πρόκειται να πεθάνει
Και αφού το λέει στη σύζυγό του
Φωνάζει

Δεν θέλω να πεθάνω
Δεν θέλω να πεθάνω
Δεν θέλω να πεθάνω

Τα γόνατά του λυγίζουν
Και ο άντρας σωριάζεται στο πάτωμα
Με τη πλάτη στο κρεβάτι

Δεν θέλω να πεθάνω
Δεν θέλω να πεθάνω
Δεν θέλω να πεθάνω

Τα δάκρυα στάζουν από το σαγόνι του
Και χτυπιέται
Απ’ τη μια πλευρά στην άλλη

Δεν θέλω να πεθάνω
Δεν θέλω να πεθάνω
Δεν θέλω να πεθάνω

Η συντριπτική αγωνία
και ο φόβος και η απελπισία
Από το αναλλοίωτο
Αναπόφευκτο
Τέλος
Γεμίζουν αυτή τη στιγμή

Δεν θέλω να πεθάνω
Δεν θέλω να πεθάνω
Δεν θέλω να πεθάνω

Το ξέρω αυτό το συναίσθημα
Ξέρω αυτό το συναίσθημα όταν βλέπω το γουρούνι να παλεύει
Και τον ακούω να τσιρίζει
Προσπαθώντας να ξεφύγει από το μηχανικό βραχίονα
Που τον φέρνει στη σφαγή του

Ξέρω αυτό το συναίσθημα όταν βλέπω την αγελάδα που είναι έτοιμη
Να χτυπηθεί με το αναισθητικό πιστόλι
Τα μάτια της έξαλλα
Προσπαθώντας να σκαρφαλώσει πάνω από τους γλιστερούς τοίχους
Που υψώνονται γύρω της
Και ακούω τις δυνατές ανάσες της, γεμάτες φόβο

Ξέρω αυτό το συναίσθημα όταν βλέπω σαλάτα κοτόπουλο,
τηγανητά ψάρια, αγελαδινό γάλα, ένα σάντουιτς με γαλοπούλα
Χάμπουργκερ, τυρί, μπέικον, αυγά

Δεν θέλω να πεθάνω
Δεν θέλω να πεθάνω
Δεν θέλω να πεθάνω

Οι κραυγές τους σχίζουν την καρδιά μου
Με γεμίζουν με την απόγνωση
Να κάνω τη βία
Το πόνο, το αίμα, το τρόμο
Τον περιττό θάνατο
Να σταματήσει

Δεν μπορώ να το κάνω χωρίς εσάς

Σας παρακαλώ
Μην γυρνάτε τη πλάτη στη συμπόνια σας
Θα αφήσετε τον εαυτό σας να ακούει τις κραυγές τους;