Τώρα μπορώ να σε κοιτάξω με γαλήνη.
Δεν σε τρώω πια!
- Franz Kafka

Σας παρακαλώ, αφήστε με να πιώ το γάλα μου!

Όπως και σε σας τους ανθρώπους, μια αγελάδα έχει γάλα μόνο αφού γεννήσει.

Αλλά εμάς τα μοσχαράκια δεν μας αφήνουν να πιούμε αυτό το γάλα. Αντ’αυτού, μας παίρνουν τη μητέρα μας σύντομα μετά τη γέννα.

Μετά εσείς μας μεγαλώνετε με υποκατάστατο γάλακτος για μερικούς μήνες, μέχρι να μας σύρετε στο σφαγείο για να φτάσουμε στο πιάτο σας σαν ένα τρυφερό κομμάτι μοσχάρι.

Όσο εσείς οι άνθρωποι θα πίνετε γάλα και θα τρώτε γαλακτοκομικά προϊόντα, θα γεννιόμαστε εμείς – σαν υποπροϊόν της παραγωγής γάλακτος – και θα οδηγούμαστε στη σφαγή ενώ είμαστε ακόμα μωρά.

Το να είσαι μια γαλακτοπαραγωγός αγελάδα σημαίνει να γεννάς ένα μοσχαράκι κάθε χρόνο, το οποίο μας το παίρνουν αμέσως μετά τη γέννα.

Μετά 6 έως 8 εβδομάδες από τη γέννα, μας γονιμοποιούν ξανά.

Και ενώ ένα νέο έμβρυο αναπτύσσεται μέσα στο σώμα μας, μας αρμέγουν καθημερινά.

Αυτό καταβάλλει τον οργανισμό μας τόσο που σε μερικά χρόνια δεν μπορούμε να παράγουμε ικανοποιητικά ή αρρωσταίνουμε.

Όταν πιά δεν είμαστε παραγωγικές για σας, επίσης καταλήγουμε στο σφαγείο.

Ποιό από αυτά τα δύο συνεισφέρει περισσότερο
στη παγκόσμια θέρμανση;


Δεν είναι αυτό που ξεκινά το αυτοκίνητο!

Μειώνοντας ή ακόμα καλύτερα βγάζοντας
τα ζωικά προϊόντα από τη διατροφή μας
είναι ο αποτελεσματικότερος τρόπος
να μειώσουμε τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου.

Η ΕΚΘΕΣΗ ΤΟΥ ΟΗΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΤΡΟΦΗ ΖΩΩΝ ΦΑΡΜΑΣ

ftp://ftp.fao.org/docrep/fao/009/a0970e/a0970e17.pdf

http://www.fao.org/newsroom/en/news/2006/1000448/index.html

http://xortofagia.blogspot.com/2006/12/blog-post_18.html