ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ με τον συγγραφέα του πρώτου λογοτεχνικού βιβλίου στην Ελλάδα για την ειρηνική διατροφή
Συζήτηση της μαρίας α. αγγελή με τον Χρήστο Γεωργιάδη
για τη νουβέλα του,
«Ο επαναστάτης της φακής»,
το πρώτο λογοτεχνικό βιβλίο στην Ελλάδα
για την ειρηνική διατροφή και την περιεκτική δικαιοσύνη.
μαρία α. αγγελή: Το κεντρικό πρόσωπο που υφαίνει την ιστορία του βιβλίου «Ο επαναστάτης της φακής» είναι ο έφηβος Νικηφόρος που υποστηρίζεται από τη σοφία του γκιώνη Αστέριου. Ήδη το όνομά του φέρει την ανάγκη για επιτυχία κάθε ειρηνικού αγώνα προς την ειρήνευση σε προσωπικό και συλλογικό επίπεδο. Ποια είναι η δική σας εσωτερική σχέση με τον Νικηφόρο; Ως έφηβος ο ίδιος είχατε παράλληλα οράματα, παράλληλες δράσεις με του Νικηφόρου; Aυτή την εποχή στη ζωή σας συνδέεστε με τα όνειρα και τις δράσεις των εφήβων;
Χρήστος Γεωργιάδης: Ο Νικηφόρος υπήρχε ανέκαθεν μέσα μου από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Από μικρός ένοιωθα αποστροφή για την αδικία και ήθελα να κάνω ότι μπορώ για να τη σταματήσω. Η διαφορά μου με τον Νικηφόρο είναι ότι αυτός έκανε την επανάστασή του έφηβος, ενώ εγώ, παρόλο που αντιλαμβανόμουν την αδικία που επιβάλλεται στα ζώα με το ψευδές πρόσχημα της τροφής μας (ή των άλλων αναγκών), δεν μπόρεσα σε εκείνη τη φάση να απελευθερωθώ λόγω της πίεσης, της εξαπάτησης και της κινδυνολογίας του περίγυρου. Όμως το να βρίσκομαι ανάμεσα σε εφήβους και το να συναντώ παιδιά σαν τον Νικηφόρο και την Κωνσταντίνα με γεμίζει με ένα υπέροχο αίσθημα, γιατί είναι να σαν να ζω μαζί τους αυτό που δεν κατάφερα στην ηλικία τους.
μ.α.α.: Είχα τη χαρά να αναγνώσω το βιβλίο τον Ιούλιο του 2015 όταν είχε ολοκληρωθεί. Διαπίστωσα κατά την εμπειρία της ανάγνωσης ότι το βιβλίο μεταφέρει προβληματισμούς των νέων, αλλά και γενικότερα του ανθρώπου της σημερινής εποχής, δυσκολίες της σύγχρονης εφηβείας, τη συναισθηματική, λεκτική ακόμη και σωματική βία που υπάρχει στα σύγχρονα σχολεία. Μιλήστε μας για την συμβολή του βιβλίου στην ειρήνευση και ενδυνάμωση των νέων, καθώς και για την άμεση σύνδεση της ειρηνικής διατροφής στην ειρηνευτική αυτή διαδικασία.
Χ.Γ.: Το βιβλίο έχει γραφτεί για να αγγίξει τους νέους και να τους βοηθήσει να διαλύσουν το νέφος της σύγχυσης με το οποίο κατακλύζονται από κάθε κατεύθυνση. Τους δείχνει ότι πρέπει να παίξουν έναν άλλο ρόλο, όχι του αυτόματου που θέλει η τρέχουσα δομή, αλλά να ζήσουν τη ζωή τους με βάση την αλήθεια που φέρουν μέσα τους και τη σοφία του Μητρικού οικοσυστήματος. Αυτό όλο γίνεται εύκολο όταν πραγματικά καταλάβουν ότι πρέπει πάση θυσία να βγάλουν το κακό που χωρίς λόγο συμβαίνει σε μια πράξη υπεράνω υποψίας: τη τροφή μας. Είναι τέτοια η δύναμη της ειρηνικής διατροφής να αναιρέσει το κακό και να εδραιώσει το καλό που αυτή και μόνο η αλλαγή μπορεί να μεταμορφώσει πλήρως τη μορφή του κόσμου. Αυτό το μήνυμα πιστεύω ότι γίνεται πλήρως κατανοητό μέσα από τις σελίδες του βιβλίου.
μ.α.α.: Τράπεζες σπόρων, φυσική καλλιέργεια, καταφύγια ζώων, δάση τροφής διανθίζουν την αφήγηση του Επαναστάτη της Φακής και αποτελούν στιβαρά μοντέλα, για να πετύχουμε αυτό για το οποίο γράφει τα τελευταία έτη ο Charles Eisenstein, την «Ιστορία της Σύνδεσης». Πώς βλέπετε να αναδύεται η ποιότητα και αξία της Σύνδεσης στη ζωή μας μέσα από τη φυτοφαγία και την ειρηνική διατροφή;
Χ.Γ.: Η αλήθεια είναι ότι έχουμε τη γνώση, την εμπειρία και τη σοφία για να επιλύσουμε το σημερινό αδιέξοδο στο πλανήτη και μέσα σε αυτό το πνεύμα παρουσιάζονται αυτές οι όμορφες ιδέες και δράσεις στο βιβλίο που μαζί με όλες τις υπόλοιπες θετικές ιδέες συνδέονται και φτιάχνουν το παζλ του καινούριου. Όμως αυτό το παζλ πρέπει να δομηθεί σε μια στέρεη βάση που μπορεί να απελευθερώσει όλο το δυναμικό που έχει η κάθε θετική ιδέα. Αυτός ο συνδετικός ιστός είναι η περιεκτική δικαιοσύνη - μια φράση που αποδίδει την έννοια και το νόημα του veganism στα ελληνικά.Πρόκειται για ολικήδικαιοσύνη, αυτή που περικλείει όλα τα όντα και η ειρηνική διατροφή (φυτοφαγία) προκύπτει ως βασική συμπεριφορά από αυτή την αρχή. Η περιεκτική δικαιοσύνη λοιπόν είναι η κινητήριος δύναμη και μόλις αποκατασταθεί η μόνιμη σύνδεση της ανθρωπότητας με αυτήν, τότε θα μπορέσουμε πραγματικά να περάσουμε στο νέο κεφάλαιο που οραματιζόμαστε.
μ.α.α.: Το βιβλίο σας θα μπορούσε να αποτελέσει πηγή γνώσης, εμπειρίας και σχεδίων δράσης/projects στα ελληνικά σχολεία. Έχετε προωθήσει το βιβλίο σας στο σχολείο που υπηρετείτε; Ποιες κινήσεις έχετε κάνει ή/και θα μπορούσατε να κάνετε για τη δυναμική του είσοδο στην ελληνική εκπαίδευση, δημόσια και ιδιωτική, καθώς και στην ‘εκπαίδευση’ των γονέων, της ελληνικής οικογένειας, στελεχών περιβαλλοντικών οργανώσεων και κοινωνικών φορέων;
Χ.Γ.: Το βιβλίο μου ως λογοτεχνικό έργο μπορεί κάλλιστα να χρησιμοποιηθεί από εκπαιδευτικούς είτε στο μάθημα της λογοτεχνίας ή σε λέσχη ανάγνωσης ή ακόμα και σε θεατρική παράσταση. Θεωρώ ότι είναι ένα ιδιαίτερο εκπαιδευτικό εργαλείο που μπορεί να έχει καταλυτικό ρόλο στην προσωπική ανάπτυξη και εξέλιξη. Το πρόβλημα είναι πώς μπορεί να φτάσει στους αποδέκτες-αναγνώστες με τις περιορισμένες δυνατότητες προώθησης του έργου του που έχει ένας πρωτο-εμφανιζόμενος συγγραφέας. Θέλω να πιστεύω ότι η αξία του θα το κάνει να δικαιωθεί και να τύχει της αναγνώρισης που του αξίζει ως φορέα ουσιαστικής επαναστατικότητας.
μ.α.α.: Το βιβλίο θίγει παγιωμένες συνήθειες του δυτικού κυρίως ανθρώπου, συμφέροντα και ατζέντες μεγάλων εταιρειών και πολιτικών. Έχετε εισπράξει τη δυσαρέσκεια ή ερωτήματα από τη γαλακτοβιομηχανία, τη βιομηχανία ζώων ή από γονείς, που μέσα από λανθασμένη πληροφόρηση και τη βιωμένη μέσα τους Ιστορία της Αποσύνδεσης, εκφράζουν την ανησυχία τους για την υγεία των παιδιών τους σε σχέση με την απουσία ζωικών προϊόντων από τη διατροφή;
Χ.Γ.: Προς το παρόν όχι. Όμως η εμπειρία από το εξωτερικό λέει ότι οι συγγραφείς τέτοιου είδους βιβλίων που ενοχλούν το διατροφικό, και όχι μόνο, κατεστημένο έχουν βρεθεί στο στόχαστρο των τεραστίων συμφερόντων που θίγουν.
μ.α.α.: Πώς διαβλέπετε το μέλλον του Επαναστάτη της Φακής, του Νικηφόρου και του Αστέριου;
Χ.Γ.: Ονειρεύομαι τη καλύτερη δυνατή πορεία, γιατί το μήνυμα του βιβλίου είναι απελευθερωτικό. Και θα ήθελα ο Νικηφόρος και ο Αστέριος να βρουν μια θέση στη καρδιά κάθε εφήβου και κάθε ανθρώπου, γιατί όλοι κρύβουμε μέσα μας έναν επαναστάτη της φακής.
μ.α.α.: Ποιες κινήσεις, δράσεις και συνειδητότητα/ψυχισμό θεωρείτε ως πλέον απαραίτητα σε ανθρώπους και ομάδες ανθρώπων σήμερα, προκειμένου να πετύχουμε την ειρηνική επανάσταση του Νικηφόρου, τη μαζική αφύπνιση, την περιεκτική δικαιοσύνη και την Σύνδεση στον πλανήτη μας;
Χ.Γ.: Η μόνη δράση που μπορεί να αλλάξει τα πράγματα είναι η ειρηνική δράση μέσω της εκπαίδευσης των ανθρώπων στην αλήθεια του κόσμου που ζούμε. Με αυτήν την έννοια καμία ευκαιρία για εκπαίδευση και διαπαιδαγώγηση δεν πρέπει να πηγαίνει χαμένη. Η τέχνη και η λογοτεχνία ειδικότερα μπορούν να συμβάλλουν σε αυτή τη προσπάθεια. Φιλοδοξία του «Επαναστάτη της φακής» είναι να γίνει το έναυσμα για όλο και πιο πολλούς συγγραφείς και βιβλία που θα εστιάζουν στην αναγκαιότητα της Σύνδεσης στον πλανήτη μας. Το ιδεώδες της περιεκτικής δικαιοσύνης πρέπει να κάνει δυναμικά την εμφάνιση του στο λογοτεχνικό στερέωμα. Χρειαζόμαστε όλο και πιο πολλές φωνές να μιλούν για το αχρείαστο κακό που επιβάλλεται σε δισεκατομμύρια αισθανόμενα όντα και να τονίζουν ότι αυτό αναιρείται μόνο με το καλό.
μ.α.α.: Μοιραστείτε με το κοινό σας μια επαναστατική, ειρηνική και αγαπημένη σας συνταγή με φακές, εκτός από αυτή που εμπεριέχεται στο βιβλίο σας, και μια δεύτερη τέτοια συνταγή με άυλα συστατικά. Πώς ονομάζετε την πρώτη και πώς τη δεύτερη συνταγή;
Χ.Γ.: Τις φακές τις προτιμώ σούπα, όπως στη παραδοσιακή ελληνική κουζίνα. Καμιά φορά τις κάνω και φύτρα. Για την άυλη συνταγή θα χρησιμοποιούσα μόνο δυο συστατικά: τον αισθανόμενο άνθρωπο που υπάρχει μέσα μας και την περιεκτική δικαιοσύνη.
