Ειρηνική διατροφή

Η Ειρηνική διατροφή (φυτικά βασισμένη διατροφή ή φυτοφαγία) είναι η κύρια πρακτική που απορρέει από τη φιλοσοφία της περιεκτικής δικαιοσύνης (veganism) και είναι η διατροφή του αφυπνισμένου από τη ύπνωση αισθανόμενου ανθρώπου που υπάρχει μέσα μας.

Ειρηνική είναι η διατροφή που προόρισε για μας η ίδια μας η πεπτική ανατομία αλλά και η γενική τάση του πλανήτη των φυτών και των φυτοφάγων. Και είναι η κυρίαρχη δύναμη η οποία μπορεί να μας βγάλει από τη διατροφική και όχι μόνο κρίση και να μας ξαναβάλει στη ροή της αειφορίας και της ελευθερίας του μητρικού οικοσυστήματος.

Είναι η διατροφή που εξημερώνει τα ήθη και επαναφέρει την ανθρωπότητα στο φυσικό του ειρηνικού φυτοφάγου πλάσματος. Είναι μια διατροφή με αποστολή: να αποκαταστήσει την ειρήνη στον πλανήτη και να αλλάξει τον κόσμο προς αυτό που πραγματικά αρμόζει στο αισθανόμενο ον που είναι ο άνθρωπος. Γιατί η ειρήνη αποκτά το πλήρες νόημα της όταν εφαρμόζεται στην τροφή μας: στη πράξη εκείνη που κάνουν όλοι οι άνθρωποι πολλές φορές την μέρα και η οποία δίνει ζωή και μας κρατάει στη ζωή.

Είναι αδιανόητο να μην έχουμε ειρήνη στην διατροφή μας, να την έχουμε εξοστρακίσει εντελώς και να κυριαρχεί ένα μοντέλο λεηλασίας της ζωής και η κουλτούρα του θανάτου. Δεν μπορεί να ειρηνεύσει ο κόσμος και η ζωή μας όταν δεν υπάρχει ειρήνη στη πιο ζωτική, βιολογική μας ανάγκη – μια δραστηριότητα που έχει κολοσσιαίο αντίκτυπο στο είδος και τη μορφή του κόσμου που ζούμε. Δεν μπορεί το αίμα των μη ανθρώπινων ζώων να κυλάει ασταμάτητα και να έχει πνίξει τον πλανήτη της ζωής και η ανθρωπότητα να ευημερεί. Είναι λάθος να πιστεύουμε ότι μπορεί να συνεχίζουμε επ’ άπειρο το τρέχον μοντέλο και να αυταπατόμαστε ότι δεν θα υποστούμε τις συνέπειες του (ήδη τις υφιστάμεθα και είναι τραγικές) και ότι δεν θα οδηγηθούμε σε αδιέξοδο και ακόμα χειρότερα σε ένα καταστροφικό τέλος.

Το επίθετο ειρηνική προσδιορίζει και δείχνει τον στόχο προς αυτό το ιδανικό που λείπει τραγικά από το κόσμο μας στη τρέχουσα συγκυρία. Δείχνει τη μετάβαση ή καλύτερα την επιστροφή σε αυτό που υπάρχει μέσα μας και προορίστηκε για το είδος μας από τη Φύση. Το επίθετο ειρηνική καταδεικνύει την αναγκαιότητα να εισχωρήσει και να κυριαρχήσει η ειρήνη σε αυτό που είναι η βάση της επιβίωσής μας και να αφαιρεθεί η καταστροφικότητα, η μη αειφορεία, η ανθυγιεινότητα και ο μη σεβασμός προς το οικοσύστημα, τα είδη και τη ζωή που συμβαίνει τώρα. Καταδεικνύει ακόμα το μάταιο της βίας και της καταπίεσης που περιέχει το τρέχον μοντέλο διατροφής το οποίο μας έχει επιβληθεί ως κυρίαρχο και το οποίο ακολουθεί ως πρότυπο η πλειοψηφία των ανθρώπων. Αυτό το εφήμερο σύστημα που κατά τραγική ειρωνεία ξεκίνησε μετά από τον 2^ο ΠΠ ουσιαστικά μετέφερε τον πόλεμο στη γεωργία και στη παραγωγή τροφής.

Η Ειρηνική διατροφή επαναφέροντας την ειρήνη στη πιο βασική βιολογική μας ανάγκη μπορεί να επουλώσει τον πλανήτη και τη κοινωνία από το μεγαλύτερο κακό που συνέβη ποτέ στη Γη. Είναι η απελευθέρωση από το φτηνό, το στημένο, το χυδαίο, και το ψευδές και η επανασύνδεση με το υψηλό και το ιδανικό: μια διατροφή που τιμά τις ηθικές αξίες, την αξία της ζωής και τους νόμους του μητρικού οικοσυστήματος. Και αυτό γιατί η ειρηνική διατροφή κάνει την πολυπόθητη σύνδεση με την αισθανόμενη ζωή, αυτό που είμαστε φτιαγμένοι και εμείς οι ίδιοι και που γνωρίζουμε πολύ καλά από πρώτο χέρι. Και άρα η ασέλγεια πάνω στην αισθανόμενη ζωή, η κατάλυση των αξιών και η αφαίρεση τελικά της ζωής δεν είναι και ούτε μπορεί να συγκαλύπτεται ως τροφή, συνταγή, μαγειρική, συνήθεια ή απόλαυση.

Έτσι η ειρηνική διατροφή αναδύεται ως ο αντίποδας του τωρινού, επιβεβλημένου μοντέλου διατροφής: είναι η διατροφή του απελευθερωμένου από τους μύθους ανθρώπου, αυτού που πλέον γνωρίζει και νοιώθει το νόημα της ειρήνης, της δικαιοσύνης και των υπολοίπων αξίων και βιώνει τη ζωή του βάσει αυτών. Είναι η διατροφή που μας μεταφέρει από το κίβδηλο και το κακόβουλο της λεηλασίας της ζωής και της κουλτούρας του θανάτου στο νέο κεφάλαιο για την ανθρωπότητα της ειρήνης και του σεβασμού της ζωής.

Θα έπρεπε να είμαστε ήδη εκεί και υπό άλλες συνθήκες θα ήμασταν ήδη εκεί αντί για τη τραγικότερη συγκυρία που έχει ποτέ βρεθεί ο πλανήτης της ζωής ως αποτέλεσμα του πιο κακόβουλου σχεδίου λεηλασίας της ζωής που συγκαλύπτεται ως τροφή μας.

Αν πάψουμε να δεχόμαστε το φόνο ως τροφή, θα πάψουμε να δεχόμαστε και κάθε άλλη εξαπάτηση και τελικά ολόκληρο το τρέχον σύστημα της καταπίεσης γιατί η αλήθεια που δεν πολυ-ακούγεται είναι ότι το σύστημα είναι η διατροφή του: αν σταματήσει αυτή η κυρίαρχη διατροφή, δεν μπορεί να υπάρξει το τρέχον σύστημα. Και όταν γκρεμιστεί ο μύθος που θέλει τα ζώα ως τροφή μας, τότε αυτόματα γκρεμίζεται η κτηνοτροφία και η αλιεία, γκρεμίζεται η γεωργία των μεταλλαγμένων, συρρικνώνονται ή κλείνουν οι φαρμακευτικές (γιατί θα πέσει κατακόρυφα η ασθένεια) και γενικά γκρεμίζεται ο παλιός κόσμος της βαρβαρότητας και στη θέση του θα ανθήσουν τα νέα επαγγέλματα και κλάδοι της ειρήνης αφού θα έχουμε περάσει από την εμπόλεμη κατάσταση σε μια ειρηνική. Έτσι η ειρηνική διατροφή είναι και ειρηνική ανατροπή όλου αυτού του κακόβουλου συστήματος που χρόνια τώρα μάταια πολεμάει η ανθρωπότητα.

Η ειρηνική διατροφή είναι η επόμενη μεγάλη μετάβαση της ανθρωπότητας. Η κοσμογονική αυτή  μετατόπιση είναι επικείμενη και η ανθρωπότητα θα επιστρέψει μαζικά και οριστικά στο ιδανικό αλλά και στον στόχο αυτό όταν συνειδητοποιήσει το λάθος και το κακό που τώρα κάνει σε όλο αυτό το μητρικό οικοσύστημα της αισθανόμενης ζωής. Γιατί αναπόφευκτα και νομοτελειακά ειρηνική γίνεται η διατροφή όταν η δύναμη της αγάπης και του σεβασμού της ζωής νικήσει τη δύναμη και τον αυτοματισμό της τωρινής μηχανικής συνήθειας.

 

Η κυκλική ματιά

(Επιλέξτε ελληνικούς υπότιτλους)

Το σκηνικό είναι καθ’ όλα γνώριμο: τα παιδιά παίζουν με τα αγαπημένα τους παιχνίδια (ψεύτικες, πλαστικές μορφές ζώων φάρμας) ενώ στη κουζίνα ένα κομμάτι κρέας τσουρουφλίζεται στο τηγάνι. Βρισκόμαστε στο μικρόκοσμο της μέσης οικογένειας η οποία απόλυτα ξεκομμένη από την αξία της αισθανόμενης ζωής, ενεργεί εντελώς αυτόματα και μηχανικά. Από τη μια τα παιδιά συνδέονται συναισθηματικά και αγαπούν τα ζώα (ακόμα και σε ψεύτικη μορφή παιχνιδιού) και από την άλλη οι γονείς τα υποβάλλουν εν αγνοία τους να τρώνε στη πραγματικότητα αυτά τα ζώα. Μέσα στον μικρόκοσμο δεν χωρά ίχνος συμπόνιας προς τα πραγματικά ζώα. Ο μικρόκοσμος είναι ψυχρός και αμείλικτος, αποκομμένος πλήρως από την αισθανόμενη ζωή και φέρει παρωπίδες ώστε να εστιάζει τη ματιά του μονότονα προς μία και μόνο κατεύθυνση: στην αυτόματη και χωρίς σκέψη συμμετοχή στην καταπίεση των ζώων.

Όμως αυτός είναι μόνο ένας μικρόκοσμος και αυτό που μέσα του φαίνεται «φυσικό» και «αθώο», αποκαλύπτεται ως η απόλυτη παραφωνία και αδικία μόλις η ματιά αντικρύσει την αλήθεια που λέει ότι όλη η αισθανόμενη ζωή συνδέεται. Προϋπόθεση γι αυτό είναι να απελευθερωθεί η ματιά από τις παρωπίδες και να ξεκινήσει μια περιπλάνηση κυκλική, διεισδυτική, ολιστική και όπου στη πορεία αυτή η ματιά θα σμίξει και θα γίνει ένα με τη ματιά του αισθανόμενου άλλου που τώρα, λόγω επιβεβλημένων, απερίσκεπτων συνηθειών, έχουμε φέρει στη πιο δεινή θέση.

Και η μικρή ταινία με τίτλο «Η κυκλική ματιά» μας προκαλεί να κάνουμε ακριβώς αυτό: να παραμερίσουμε τις παρωπίδες και να δούμε αυτό που συμβαίνει μέσα από τα μάτια του άλλου που χωρίς περίσκεψη συναινούμε να θανατωθεί και να γίνει «ζωικά προϊόντα».