Η κυκλική ματιά

(Επιλέξτε ελληνικούς υπότιτλους)

Το σκηνικό είναι καθ’ όλα γνώριμο: τα παιδιά παίζουν με τα αγαπημένα τους παιχνίδια (ψεύτικες, πλαστικές μορφές ζώων φάρμας) ενώ στη κουζίνα ένα κομμάτι κρέας τσουρουφλίζεται στο τηγάνι. Βρισκόμαστε στο μικρόκοσμο της μέσης οικογένειας η οποία απόλυτα ξεκομμένη από την αξία της αισθανόμενης ζωής, ενεργεί εντελώς αυτόματα και μηχανικά. Από τη μια τα παιδιά συνδέονται συναισθηματικά και αγαπούν τα ζώα (ακόμα και σε ψεύτικη μορφή παιχνιδιού) και από την άλλη οι γονείς τα υποβάλλουν εν αγνοία τους να τρώνε στη πραγματικότητα αυτά τα ζώα. Μέσα στον μικρόκοσμο δεν χωρά ίχνος συμπόνιας προς τα πραγματικά ζώα. Ο μικρόκοσμος είναι ψυχρός και αμείλικτος, αποκομμένος πλήρως από την αισθανόμενη ζωή και φέρει παρωπίδες ώστε να εστιάζει τη ματιά του μονότονα προς μία και μόνο κατεύθυνση: στην αυτόματη και χωρίς σκέψη συμμετοχή στην καταπίεση των ζώων.

Όμως αυτός είναι μόνο ένας μικρόκοσμος και αυτό που μέσα του φαίνεται «φυσικό» και «αθώο», αποκαλύπτεται ως η απόλυτη παραφωνία και αδικία μόλις η ματιά αντικρύσει την αλήθεια που λέει ότι όλη η αισθανόμενη ζωή συνδέεται. Προϋπόθεση γι αυτό είναι να απελευθερωθεί η ματιά από τις παρωπίδες και να ξεκινήσει μια περιπλάνηση κυκλική, διεισδυτική, ολιστική και όπου στη πορεία αυτή η ματιά θα σμίξει και θα γίνει ένα με τη ματιά του αισθανόμενου άλλου που τώρα, λόγω επιβεβλημένων, απερίσκεπτων συνηθειών, έχουμε φέρει στη πιο δεινή θέση.

Και η μικρή ταινία με τίτλο «Η κυκλική ματιά» μας προκαλεί να κάνουμε ακριβώς αυτό: να παραμερίσουμε τις παρωπίδες και να δούμε αυτό που συμβαίνει μέσα από τα μάτια του άλλου που χωρίς περίσκεψη συναινούμε να θανατωθεί και να γίνει «ζωικά προϊόντα».