Στην ειρηνική διατροφή κατευθείαν (ή vegan μονομιάς)

Οι περισσότεροι άνθρωποι που ήρθαν ή έρχονται στην ειρηνική διατροφή, έχουν κάνει αυτή τη μετάβαση σταδιακά. Οι λόγοι είναι πολλοί με κυριότερο το γεγονός ότι ζούμε σε ένα διατροφικό σύστημα και μοντέλο το οποίο δυσχεραίνει με κάθε τρόπο αυτή τη μετάβαση.

Υπάρχουν όμως και κάποιοι που έκοψαν μαχαίρι τη διατροφή από τη λεηλασία της ζωής των ζώων, δηλαδή έκαναν αυτή τη μετάβαση άμεσα, και αυτό μας φέρνει στο θέμα αυτού του άρθρου που είναι: γιατί υπάρχουν άνθρωποι που καίγονται κυριολεκτικά να κάνουν άμεσα την μετάβαση στην ειρηνική διατροφή και στην περιεκτική δικαιοσύνη (veganism) και πώς θα βοηθήσουμε τους ανθρώπους να κάνουν άμεσα ή όσο γίνεται πιο σύντομα αυτή την αλλαγή.

Ουσιαστικά είναι ζήτημα αναγνώρισης του ασύλληπτου και απόλυτου χάους και της έκτακτης κατάστασης που το τρέχον διατροφικό δόγμα έχει οδηγήσει την κάλυψη της πιο βασικής βιολογικής μας ανάγκης, της τροφής. Η αίσθηση του επείγοντος έρχεται στο προσκήνιο μόλις συνειδητοποιήσουμε το απέραντο κακό που προκαλείται με το πρόσχημα της κάλυψης αυτής της ανάγκης στην συγκυρία μας. Αρκεί μόνο να αναλογιστούμε ότι κάθε στιγμή που περνάει το τρέχον μοντέλο διατροφής αφήνει στον πλανήτη μας μια πληγή που συνεχώς μεγαλώνει και ότι μαζί του μεγαλώνει και το δράμα των αισθανόμενων αλλά και η απαξίωση όλων των αξιών που ακυρώνονται προκλητικά μέσα από μια διατροφή με ζώα.

Μέσα από μια τέτοια συνειδητοποίηση και επίγνωση, η μετάβαση στην ειρηνική διατροφή γίνεται η επείγουσα αναγκαιότητα της συγκυρίας. Γίνεται φανερό ότι μπροστά στο δράμα της αισθανόμενης ζωής δεν υπάρχει καμία πολυτέλεια χρόνου και ότι το ιδανικό είναι η άμεση μετάβαση η οποία - πέρα από την ανακούφιση του δράματος των αισθανόμενων και τον έμπρακτο σεβασμό της αξίας της ζωής - αποδεικνύει ότι ειρηνική διατροφή είναι η λογική απόφαση μέσα σε ένα διατροφικό σύστημα παραλογισμού.

Η επίγνωση φέρνει την αφύπνιση του αισθανόμενου ανθρώπου μέσα μας και αυτό είναι που σε κάνει να καίγεσαι να γίνεις vegan: όταν νοιώσεις το μέχρι τώρα μη αντιληπτό βάρος σου στις ζωές των άλλων, όταν καταλάβεις το κακό που έκανες μέχρι τώρα, όταν θες να μη συνδράμεις και να μη συμμετέχεις άλλο σε αυτό.

Αυτή η άμεση ανταπόκριση είναι η οδός των πιο συνειδητοποιημένων, αυτών που πέρα από την διαπίστωση του προβλήματος έχουν κατανοήσει και την σημασία της επείγουσας, προσωπικής συνδρομής: αντιλαμβάνομαι το κακό και συνεπώς τερματίζω απευθείας το κακό, τουλάχιστον στο ατομικό επίπεδο. Θα μπορούσαμε να παρομοιάσουμε την άμεση αντίδραση των ανθρώπων αυτών με αυτή μιας έκτακτης κατάστασης: όπως για παράδειγμα στην περίπτωση που κάποιος πνίγεται και όπου δεν μπορούμε να τον σώζουμε σταδιακά αλλά ότι κάνουμε πρέπει να γίνει άμεσα.

Γιατί, πέραν όλων των άλλων, η ειρηνική διατροφή είναι και μια διάσωση όπου ο παράγοντας του επείγοντος είναι καθοριστικός. Η κινητήριος δύναμη είναι η επίγνωση του θέματος σε όλο του το βάθος: κατανοώ το επείγον της ειρήνης, της αποκατάστασης της μέσα μου και στο κόσμο, γι αυτό κάνω πράξη τη διατροφή που την τιμά (φυτοφαγία). Επιπλέον, σπεύδω στην ειρηνική διατροφή γιατί η ειρήνη είναι η κατάσταση και η πραγματικότητα μέσα στην οποία θέλω να ζω.

Μια τέτοια άμεση μετάβαση δεν είναι κακοποίηση του εαυτού μας όπως προκλητικά θέλει να την παρουσιάζει η τρέχουσα διατροφική κουλτούρα του θανάτου. Ούτε σημαίνει ότι πάμε κόντρα στους ατομικούς ρυθμούς ή ότι βιάζουμε τον εαυτό μας σε μια απότομη αλλαγή. Και δεν πρέπει επίσης να εκληφθεί σε καμία περίπτωση ως υποτίμηση του εαυτού μας και της ανθρώπινης οντότητας για χάρη των ζώων.

Απεναντίας με την αμεσότητα της δράσης μας, τιμάμε τον αληθινό μας εαυτό, τον αισθανόμενο άνθρωπο μέσα μας, ο οποίος καθοδηγείται από τις αξίες και τη σοφία του μητρικού οικοσυστήματος. Επιπλέον με το να έρθουμε κατευθείαν στην ειρηνική διατροφή:

- παύουμε να κάνουμε πόλεμο στην πεπτική μας ανατομία

- παύουμε να χαραμίζουμε άλλο το θετικό δυναμικό μας

- απελευθερώνουμε την νοημοσύνη μας ώστε να δει τα ζώα ως αισθανόμενα όντα και όχι ως τροφή

- επαληθεύουμε και τιμούμε τη σύνδεσή μας με την αισθανόμενη ζωή, με τη σοφία της ανθρώπινης οντότητας και του μητρικού οικοσυστήματος

Μπορούμε λοιπόν άφοβα να κάνουμε κατευθείαν την μετάβαση στην ειρηνική διατροφή και μάλιστα  χωρίς ουσιαστικά να το καταλάβουμε αρκεί να πληρούνται κάποιες βασικές προϋποθέσεις:

- να υπάρχει βοήθεια και υποστήριξη εξωτερική, δηλαδή όλα εκείνα τα χρήσιμα πρακτικά εργαλεία όπως μηνιαίο πλάνο μενού, συνταγές και κυρίως ένας-δυο οδηγοί (vegan starter kit) από τα πολλούς που υπάρχουν και που δίνονται από τις περισσότερες οργανώσεις που προωθούν τη φυτοφαγία.

- να υπάρχει υποστήριξη από κάποια ομάδα ειρηνικής διατροφής

- να υπάρχει στήριξη του εαυτού μας από εμάς τους ίδιους με συνεχή έρευνα, οργάνωση και προετοιμασία που καταλήγει στην διαμόρφωση ενός πλάνου της νέας μας πορείας ώστε αυτή να είναι ομαλή και ανώδυνη.

Το ζητούμενο λοιπόν είναι η αμεσότητα γιατί την ειρήνη που τόσο λείπει από τον κόσμο μας δεν την καθυστερείς, δεν αφήνεις να συνεχίζεται η λεηλασία της ζωής και η γενικευμένη παρακμή που αυτή προκαλεί. Η ουσία της αμεσότητας έγκειται στον μηδενικό ή όσο γίνεται πιο σύντομο χρόνο μετάβασης: κόβουμε απευθείας τους δεσμούς με το τρέχον διατροφικό μοντέλο και ξεκινάμε άμεσα την ειρηνική διατροφή. Ουσιαστικά αντιστρέφουμε τους όρους της μετάβασης: αντί της χρονοβόρας, σταδιακής απεξάρτησης από την παμφαγία, μπαίνουμε κατευθείαν στην ειρηνική διατροφή και επιδιώκουμε την σταδιακή μας προσαρμογή στο νέο μας μενού.

Η κατευθείαν μετάβαση αφορά ένα ανθρώπινο είδος που τώρα έχει σχεδόν ολοκληρωτικά γίνει έρμαιο (και διατροφικά) ενός αδίστακτου και κακόβουλου διατροφικού δόγματος και συστήματος που επιμένει να παρουσιάζει ως τροφή αυτό που είναι μη τροφή για τον άνθρωπο. Δυστυχώς κάθε στιγμή που αυτή η μετάβαση αναβάλλεται ή καθυστερεί η κατάσταση επιδεινώνεται δραματικά πρώτα και κύρια για τα μη ανθρώπινα ζώα, για το μητρικό οικοσύστημα του πλανήτη μας και βέβαια για τον ίδιο τον άνθρωπο που παρεκκλίνει συνεχώς από τον πραγματικό του ρόλο της αειφόρου, συμβιωτικής πορείας μέσα σε αυτό το οικοσύστημα.

Η κατάκτηση του στόχου μονομιάς είναι εφικτή όταν συνειδητοποιήσουμε ότι δεν είναι απλά η μετάβαση σε μιαν άλλη διατροφή αλλά η μετάβαση σε έναν άλλο τρόπο σκέψης και αντίληψης του κόσμου και σε έναν άλλο τρόπο ζωής. Επιπλέον είναι μια μεγαλειώδης πράξη διάσωσης και αλτρουισμού που μας γεμίζει ικανοποίηση και μας δίνει όλα εκείνα τα θετικά κίνητρα για να προχωρήσουμε και που στη πορεία του χρόνου θα αναδειχθεί ως η πιο σημαντική απόφαση της ζωής μας λόγω της απελευθερωτικής δυναμικής της.

Η άμεση μετάβαση στην ειρηνική διατροφή είναι η λιγότερο συνηθισμένη οδός μετάβασης αλλά είναι η πιο ενδεδειγμένη όταν αναλογιστούμε όλα τα παραπάνω. Είναι από τις περιπτώσεις εκείνες όπου η αλλαγή οφείλει να γίνει κατευθείαν και μονομιάς και όχι σταδιακά.

Αυτή η μετάβαση υπάρχει μέσα μας, υπάρχει στο DNA μας, και ούτως ή άλλως είναι προδιαγεγραμμένη να γίνει αν δεν εμποδιστεί και μπλοκαριστεί.

Αμ’ έπος αμ’ έργον λοιπόν!

Κάτι που είναι να γίνει, ας γίνει.