Γνήσιο δέρμα; Όχι, ευχαριστώ!

Κάθε χρόνο δεκάδες δισεκατομμύρια ζώα καταναγκάζονται άδικα και αδικαιολόγητα να υπομείνουν έναν κύκλο υποδούλωσης, εκμετάλλευσης και θανάτου.

Η έκταση και η εντατικοποίηση αυτού του κύκλου διευρύνεται συνεχώς σε παγκόσμια κλίμακα με αποτέλεσμα η εκμετάλλευση των ζώων να έχει μετατραπεί στην πιο "βαριά βιομηχανία" του ανθρώπινου είδους ανεξαρτήτως οικονομικού συστήματος.

Μια ομολογουμένως μυστικοπαθής και αρρωστημένη βιομηχανία η οποία θεωρεί την ζωή πρώτη ύλη και την "επεξεργάζεται" σαν να ήταν άψυχο μετάλλευμα και η οποία ενισχύει συνεχώς στην κοινωνία την αντίληψη της εκμετάλλευσης και την πρακτική του φόνου και στην συνέχεια την σκύλευση του νεκρού σώματος και την κατηγοριοποίηση του πτώματος σε "χρήσεις".

Το σώμα των μη ανθρώπινων ζώων, το οποίο αυθαίρετα έχει καθιερωθεί ότι μπορεί να γίνεται αντικείμενο ιδιοκτησίας, είναι το επίκεντρο της εκμετάλλευσης και όσο είναι ζωντανό θα υποστεί ανελέητη κακοποίηση: διατροφική, ψυχολογική, ηθική για να φθάσει όσο γίνεται πιο γρήγορα το βάρος σφαγής ή, με την λογική της μηχανής, να παράγει όσο περισσότερο γάλα και αυγά.

Μετά την δολοφονία θα γίνει αντικείμενο μιας μεγάλης επιχείρησης "νεκροφιλίας", όπου διαφορετικού τύπου "όρνεα" θα πέσουν πάνω από το πτώμα για να εξασφαλίσουν το δικό τους κομμάτι. (Από τα υπολείμματα των σωμάτων των σφαγιαζόμενων ή αλιευόμενων ζώων παράγονται από ζωοτροφές μέχρι λιπάσματα και περίπου έντεκα χιλιάδες ζωικά συστατικά, τα οποία  βρίσκουν εφαρμογή σε κάθε σχεδόν βιομηχανικό κλάδο και αυτή τη στιγμή υπάρχουν σε ελαστικά, φάρμακα, φιλμ, καλλυντικά, απορρυπαντικά και πολλά άλλα προϊόντα, αφού ολόκληρη η τρέχουσα παγκόσμια αγορά αγαθών βασίζεται στην γενικευμένη εκμετάλλευση των ζώων.)

Η σάρκα και οι μύες του άτυχου πλάσματος θα βαφτιστούν κρέας για να περάσουν από το ανθρώπινο στόμα  και οισοφάγο ως "απόλαυση" και να γίνουν υποθετικά "θρέψη". *

Το δέρμα θα βαφτιστεί "υλικό" ένδυσης, υπόδησης ή όποιας άλλης χρήσης και θα διαμορφωθεί ως τελικό προϊόν - μόνιμο σύμβολο του εγκλήματος, στοιχειωμένο με το μαρτύριο και τον φόνο του άτυχου πλάσματος από το οποίο αφαιρέθηκε χωρίς την συγκατάθεση του.

Αυτό το τόσο αρνητικά φορτισμένο "υλικό" θέλουν κάποια κατεστημένα συμφέροντα να είναι τα παπούτσια μας, τα ρούχα μας, τα καθίσματά μας, κλπ.

Αυτό το "αμαρτωλό υλικό" μας θέλουν να το αναζητούμε με μια νεκρόφιλη μανία παντού: στο σπίτι μας, στο αυτοκίνητό μας, στο σώμα μας.

Ρωτάμε επίμονα αν τα παπούτσια που θα αγοράσουμε είναι από γνήσιο δέρμα και αν δεν είναι δεν τα παίρνουμε. Τα θεωρούμε υποδεέστερα και δεύτερης ποιότητας αν δεν φέρουν το σύμβολο του πόνου και του θανάτου.

Ρωτάμε επίμονα αν το αυτοκίνητο που θα πάρουμε έχει δερμάτινα καθίσματα και αν δεν έχει τα παραγγέλνουμε. Η μανία να ντύσουμε με δέρμα το αυτοκίνητο έχει μεγαλύτερη αξία από τις ζωές των ζώων που θα προέλθει αυτό το δέρμα.

Εκπαιδευτήκαμε να θεωρούμε ότι το δέρμα δίνει πρεστίζ και κύρος και να μην βλέπουμε το τι πραγματικά αντιπροσωπεύει. Βλέπουμε απλά σαν ένα ακόμη υλικό αυτό που κάποτε ήταν το ζωντανό περιτύλιγμα του σώματος ενός άλλου, μη ανθρώπινου ζώου.

Και είμαστε διατεθειμένοι όλη αυτή την βαρβαρότητα να την επιβραβεύσουμε και να την πληρώσουμε αδρά.

Όμως το "υλικό" αυτό που μας κατακλύζει σχεδόν παντού γύρω μας, σε ότι σχήμα και μορφή να του δώσουμε θα κουβαλάει μόνιμα, συνεχώς και αναπόφευκτα την απόδειξη και την μαρτυρία της αθώας ζωής, η οποία εκμηδενίστηκε βάναυσα και αλαζονικά.

Επάνω σε οτιδήποτε είναι από δέρμα, είναι εντυπωμένα ο πόνος και η εμπειρία της φρίκης που το συγκεκριμένο ζώο έζησε κυριολεκτικά στο πετσί του.

Ας κοιτάξουμε λοιπόν προσεκτικά ότι ρούχο, παπούτσι, τσάντα ή άλλο δερμάτινο αντικείμενο από μπρελόκ μέχρι γάντια έχουμε στη κατοχή μας και ας σκεφτούμε ότι όλα αυτά προήλθαν από ζωές που απαξιώθηκαν και οδηγήθηκαν βίαια σε ένα πρόωρο τέλος.

Το ίδιο με τους καναπέδες, τα καθίσματα στο αυτοκίνητο και ότι άλλο δερμάτινο και το ίδιο εάν έχουμε κάτι από γούνα.

Ίσως τότε αναγνωρίσουμε στα "προϊόντα" αυτά ουσιαστικά τα λείψανα πλήρως αισθανόμενων όντων, τα οποία μετατράπηκαν σε αυτά τα "προϊόντα" επειδή προφανώς έτυχε να ανήκουν σε διαφορετικό είδος από το ανθρώπινο. Ή επειδή η ασυδοσία και η αυθαιρεσία της "ελεύθερης αγοράς" υπερίσχυσε και ισοπέδωσε την αξία και το μεγαλείο της ζωής τους υποκαθιστώντας την με ένα ευτελές τίμημα θανάτου.

Μάλλον έχουμε ήδη αντιληφθεί ότι υπάρχει ένας σκελετός στην ντουλάπα μας ή, λιγότερο μακάβρια, ένας ελέφαντας στο σαλόνι  μας.

Και επειδή η αλήθεια είναι απελευθερωτική, το άμεσο, επόμενο βήμα είναι να πάμε αυτήν την σκέψη μέχρι τέλους και να αρχίσουμε να αναγνωρίζουμε στα ζώα αυτό που πραγματικά είναι: άτομα υπέροχα και μοναδικά όσο μοναδικοί είμαστε ο καθένας από εμάς και να πάψουμε να τα βλέπουμε ως χρηστικά αντικείμενα τα οποία υπάρχουν μόνο για να μας υπηρετούν και να καλύπτουν τα καπρίτσια μας, όπως ένδυση, τροφή, διασκέδαση, ευκολία ή οτιδήποτε άλλο.

Μπορούμε να λειτουργήσουμε άμεσα με βάση αυτήν την αρχή στην επόμενη κιόλας αγορά μας προσέχοντας σχολαστικά να μην ξανα-αγοράσουμε οτιδήποτε προέρχεται από ζώο.

Αρχικά μπορεί να είναι μια εμπειρία απογοήτευσης από την καθολική παρουσία των ζωικών συστατικών.

Όμως, πολύ περισσότερο, είναι και μια εμπειρία ενδυνάμωσης από την ικανοποίηση ότι πλέον δεν συμμετέχουμε στην αδικία και από την ανακάλυψη ότι οι εναλλακτικές υπάρχουν και ότι μπορούμε να τις διεκδικήσουμε ώστε να κατακτάται το δικαίωμα στην επιλογή προϊόντων που δεν περιέχουν εκμετάλλευση και φόνο.

Έτσι, με την ίδια ευκολία που τα ζωικά συστατικά είναι παντού, με την εξίσου ίδια ευκολία μπορεί να είναι και πουθενά όταν αποφασίσει κάποιος να ξεκόψει από αυτόν τον παραλογισμό.

Στην συνέχεια, θα μπορούσαμε να προωθήσουμε αυτή την επίγνωση και σε άλλους ανθρώπους και να εξαπλωθεί, ώστε να επιτευχθεί ο τελικός στόχος που είναι να εκλείψει τελείως η ντροπή που λέγεται εκμετάλλευση των ζώων.

Ας ξεχάσουμε τι έκανε το ανθρώπινο είδος στο παρελθόν και σε εντελώς διαφορετικές συνθήκες.

Σήμερα μπορούμε. Σήμερα καταλαβαίνουμε. Σήμερα ξέρουμε ότι όλο αυτό είναι άδικο.

Απλά το μόνο που χρειάζεται είναι να μην κάνουμε πως δεν το βλέπουμε και να του δώσουμε την δέουσα σημασία.

Αυτή είναι ίσως η πιο επιτακτική αναγκαιότητα της συγκυρίας και ένα γενικότερο κάλεσμα να εναντιωθούμε συνολικά στην καταπίεση, η οποία έχει την ίδια αφετηρία και επιδιώκει τα ίδια προνόμια και οφέλη είτε πρόκειται π.χ. για την εκμετάλλευση της παιδικής εργασίας ή για την εκμετάλλευση των ζώων.

Μια τέτοια αντίληψη των πραγμάτων λέγεται veganism και στοχεύει στην δημιουργία ενός κόσμου όπου δεν θα υπάρχει καταπίεση κανενός, ανθρώπου ή μη ανθρώπου.

Και συμβολικά, ξεκινώντας την προσπάθεια για την επίτευξη ενός τέτοιου κόσμου από τα μη ανθρώπινα ζώα (ως τον τελικό αποδέκτη στην ιεραρχία της καταπίεσης) να βγάλουμε οτιδήποτε ζωικό από την καθημερινότητα μας, από την ζωή μας και από τον κόσμο μας.

Και να αντικαταστήσουμε τον θάνατο με την ζωή, τον πόνο με την αγάπη, και την εκμετάλλευση με τον σεβασμό για τα άλλα ζώα, τα οποία μέχρι τώρα περιφρονητικά τα έχουμε απαξιώσει σε "υλικό" μας.

.....................

* Κάποια κατεστημένα συμφέροντα έχουν πληρώσει και πληρώνουν δις για την παραπληροφόρηση του ανθρώπινου μυαλού και την καταγραφή σε αυτό ως "τροφή" της σάρκας και των αναπαραγωγικών εκκρίσεων (το γάλα και τα αυγά) των ζώων. Το τραγικό δημιούργημα των δεκαετιών παραπληροφόρησης είναι ένα ανθρώπινο είδος Φρανκεστάϊν, το οποίο τρέφεται ως σαρκοφάγο ένω έχει φυσιολογία φυτοφάγου και το οποίο, ενώ σπάνια πλέον θηλάζει το μητρικό, ανθρώπινο γάλα, δεν απογαλακτίζεται για μια ολόκληρη ζωή από το κλεμμένο γάλα άλλων θηλαστικών ζώων.