Επίγνωση και αλήθεια

Φαίνεται ότι υπάρχουν τρεις βασικοί λόγοι για τους οποίους οι άνθρωποι συνεχίζουν να τρώνε τα ζώα, παρά τη φρίκη και την τραγωδία που αυτή η συμπεριφορά προκαλεί.

Ο πρώτος και βασικός λόγος είναι ότι η κατανάλωση ζώων δεν είναι μια συμπεριφορά που οι άνθρωποι έχουν ποτέ επιλέξει ελεύθερα. Έχει, αντίθετα, επιβληθεί επάνω τους, αρχίζοντας σε νεαρή ηλικία. Οι άνθρωποι έχουν υποστεί πλύση εγκεφάλου και έχουν «διδαχθεί» μεροληπτικά και άκριτα να τρώνε έτσι.

Ο δεύτερος λόγος είναι λόγω της κοινωνικής πίεσης. Όντας τόσο κοινωνικοί, εμείς οι άνθρωποι θέλουμε να ανήκουμε και να αποτελούμε μέρος της ομάδας, και αυτό συνηγορεί σθεναρά ενάντια στην αμφισβήτηση της κατανάλωσης των ζωικών τροφίμων.

Ο τρίτος μεγάλος λόγος είναι ότι άνθρωποι λατρεύουν την γεύση: παίρνουν κάποια ευχαρίστηση την οποία είναι απρόθυμοι να εγκαταλείψουν.

Ευτυχώς, αυτοί οι τρεις βασικοί λόγοι για την κατανάλωση ζωικών τροφών είναι όλοι τους εν τέλει άκυροι και αστήρικτοι.

Γιατί, πίσω από όλες τις φρικαλεότητες που έχουν διαπραχθεί μέχρι σήμερα από εμάς τους ανθρώπους ήταν η πλύση εγκεφάλου (κατήχηση), η κοινωνική πίεση, και η εγωκεντρική επιδίωξη της ηδονής, και όταν ρίχνουμε το φως της συνείδησής μας και της αλήθειας επάνω τους, τότε αποκαλύπτονται ως οι ασθενείς και εσφαλμένες αυταπάτες που πραγματικά είναι.

ΠΗΓΗ: VegInspiration. Awareness and Truth

Μία από τις πολλές πτυχές της βαναυσότητας που γεννά η εκμετάλλευση των ζώων

Πρόσφατα η αγγλική εφημερίδα Daily Mail δημοσίευσε ένα άρθρο με τίτλο The disturbing conveyor belt of death where male chicks are picked off and killed so you can have fresh eggs (Ο συγκλονιστικός ταινιόδρομος του θανάτου όπου τα αρσενικά κοτοπουλάκια επιλέγονται και θανατώνονται για να έχετε φρέσκα αυγά).

 Συνηθισμένο στο εξωτερικό (όχι δηλαδή στην Βρετανία): η πολτοποίηση των νεοσσών είναι περισσότερο διαδεδομένη σε άλλες χώρες 

Ειδικότερα καταπιάνεται με μια πτυχή αυτής της διαδικασίας: την θανάτωση των αρσενικών νεοσσών λίγες μόνο ώρες μετά την εκκόλαψη τους.

Αμέσως καταρρίπτεται η συνηθισμένη εσφαλμένη εντύπωση ότι για την παραγωγή αυγών δεν θανατώνονται τα ζώα.

Η αλήθεια, την οποία αναγνωρίζουν ακόμα και τα mainstream μέσα ενημέρωσης, είναι ότι όχι μόνο θανατώνονται, αλλά αυτό γίνεται με τον πιο αποτρόπαιο τρόπο, αφού πετιούνται σαν σκουπίδια σε μια μηχανή για πολτοποίηση ή με ασφυξία επειδή τα αρσενικά δεν μπορούν να κάνουν αυγά.

Θλιβερή ύπαρξη: Μόλις εκκολαφθούν οι νεοσσοί τοποθετούνται πάνω σε σύστημα μεταφορικής ταινίας για να γίνει διαλογή με βάση το φύλο τους

Τέτοιου είδους ρεπορτάζ και δημοσιογραφικές έρευνες εμφανίζονται κατά καιρούς στον δυτικό τύπο αλλά ποτέ ίσως μέχρι σήμερα δεν έχουν εμφανιστεί σε εφημερίδα μεγάλης κυκλοφορίας στην Ελλάδα.

Παρόλα αυτά πρόκειται για μια τυποποιημένη διαδικασία της σύγχρονης κτηνοτροφίας και ο καταναλωτής θα πρέπει να γνωρίζει τι ακριβώς υποστηρίζει με τις επιλογές του.

Το ρεπορτάζ μπορείτε να το διαβάσετε στα αγγλικά κάνοντας κλικ στον τίτλο του πιο πάνω. Εδώ απλά παρατίθενται οι εικόνες που το συνοδεύουν και οι οποίες από μόνες τους πέρα από τα συναισθήματα που γεννούν, δίνουν πολλή τροφή για σκέψη.

Δυστυχώς αυτό που φαίνεται στις εικόνες είναι μόνο μία από τις πάρα πολλές πτυχές της βαναυσότητας που απαντώνται σε ότι έχει να κάνει με την χρήση και εκμετάλλευση των ζώων (κυρίως κτηνοτροφία και αλιεία).

Θανατώνονται αμέσως: Αυτά τα αρσενικά μιας ημέρας έχουν θανατωθεί σε θαλάμους αερίων και πέφτουν έξω από το μηχάνημα

Και αυτό που παραμένει ως αδιαμφισβήτητο γεγονός είναι ότι δεν υπήρχαν, δεν υπάρχουν και ούτε θα υπάρξουν ανώδυνες ή ανθρωπιστικές ή ευσπλαχνικές πρακτικές κτηνοτροφίας. Εξάλλου αυτή καθεαυτή η έννοια της εκμετάλλευσης, ή της υποδούλωσης ή της βίας είναι ασύμβατη με τον σεβασμό του άλλου ή την όποια καλοσύνη, δικαιοσύνη ή επιείκεια.

Επίσης αδιαμφισβήτητο γεγονός είναι ότι τα αυγά όπως και όλα τα υπόλοιπα ζωικά προϊόντα δεν είναι αναγκαία, αλλά γίνονται αναγκαία στον κατευθυνόμενο κόσμο των εταιρικών συμφερόντων τα οποία έχουν μετατρέψει σε βιομηχανίες την ύπαρξη και τις ζωτικές λειτουργίες των μη ανθρώπινων ζώων.

Για μια ακόμη φορά καταλήγουμε σε μια πόλωση και σε μια ακραία αντίφαση: κάτι που δεν είναι σημαντικό και αναγκαίο για τον άνθρωπο αποσπάται με την στέρηση, την υποβάθμιση και την εκμηδένιση αυτού που είναι σημαντικό, αναγκαίο και ζωτικό για τα μη ανθρώπινα ζώα.

Με άλλα λόγια, αυτός ο ταινιόδρομος δεν παράγει τροφή, όπως δεν παράγει τροφή και κάθε άλλη μορφή εκμετάλλευσης ζώων.

Η ζωή και ο θάνατος: Αυτή η γυναίκα ξεχωρίζει τα αρσενικά από τα θηλυκά για να βρει εάν κάποια διέφυγαν τον θάλαμο αερίων και απεικονίζεται να πετάει ένα αρσενικό κοτοπουλάκι από τον ιμάντα μεταφοράς σε ένα καφάσι

Και τότε το ερώτημα είναι γιατί να υπάρχει;

Υπάρχει για να παράγει το δίκιο του ισχυρότερου και την αντίληψη του κατώτερου όντος, ή του υπο-όντος, το οποίο για αυτόν τον λόγο καταδυναστεύεται και υποβάλλεται σε οτιδήποτε αποφασίσει ο κυρίαρχος του.

Υπάρχει για να καλλιεργεί και να αναπαράγει την μη συμπόνια στον πόνο του άλλου, την ανοχή στην αδικία, την κατάλυση της λογικής και του δικαίου με τον μεροληπτικό και αυθαίρετο ορισμό του πότε κάποια πράξη είναι εγκληματική και πότε δεν είναι.

Παράγει επίσης το διαίρει και βασίλευε μεταξύ των ανθρώπων και των μη ανθρώπων οι οποίοι τυγχάνουν της ίδιας εκμετάλλευσης στο τρέχον σύστημα. Και τελικά έχει στρέψει ολοκληρωτικά την μια πλευρά (των ανθρώπων) εναντίον της άλλης (των μη ανθρώπων) με αποτέλεσμα η εκμετάλλευση που υφίστανται οι άνθρωποι να ξεσπά και να βρίσκει διέξοδο στον κατώτερο κρίκο αυτής της αλυσίδας και έτσι να εκτονώνεται.

Όλο αυτό βοηθά την ατζέντα του υπάρχοντος εκμεταλλευτικού συστήματος να εφαρμόζεται και να εδραιώνεται.

Γι αυτό ο ταινιόδρομος της εκμετάλλευσης δεν σταματάει ποτέ.

Βγαίνοντας για λίγο αέρα: το κεφάλι αυτού του μικρού κοτόπουλου είχε ξετρυπώσει από το κλουβί

Επομένως το καίριο θέμα είναι πως αντιδρούν οι καταναλωτές, στην συγκεκριμένη περίπτωση οι καταναλωτές αυγών, μόλις μάθουν τι μεσολαβεί για να υπάρχουν ζωικά προϊόντα προς αγορά.

Σε αυτούς εναπόκειται η λύση του προβλήματος και αυτοί θα καθορίσουν για πόσο ακόμα θα του επιτρέπουν να συμβαίνει.

Γράμμα από έναν vegan κόσμο

Από το Peaceful Prairie Sanctuary (Καταφύγιο Ειρηνικό Λιβάδι)

Αγαπητοί φίλοι και συνακτιβιστές,

Σε μια εποχή που οι περισσότερες οργανώσεις για τα δικαιώματα των ζώων ενεργά προωθούν, υπερασπίζουν και επιβραβεύουν τα «ανώδυνα» ζωικά προϊόντα και τις «ανώδυνες» κτηνοτροφικές μεθόδους σας γράφω εκ μέρους τριών από τους αποδέκτες της εν λόγω ευσπλαχνίας.

Στη βιομηχανία, είναι γνωστοί ως μονάδες παραγωγής #6, #35 και #67595. Για τον «συμπονετικό» καταναλωτή, είναι γνωστοί ως ετικέτες που σε κάνουν να αισθάνεσαι καλά: «βιολογικά γαλακτοκομικά», «ροζέ μοσχαράκι», «αυγά ελευθέρας βοσκής». Για τους υποστηρικτές της ευημερίας των ζώων, είναι γνωστοί ως «ανώδυνες εναλλακτικές». Μεταξύ τους, είναι γνωστοί ως μητέρα, γιος, αδελφή, φίλη. Για τον εαυτό τους, είναι απλά αυτό που εσείς και εγώ είμαστε  για τον εαυτό μας: ένας αυτο-συνείδητος, αυτο-περικλειόμενος κόσμος υποκειμενικών εμπειριών, συναισθημάτων, φόβων, αναμνήσεων - κάποιος με την απόλυτη βεβαιότητα ότι η ζωή του αξίζει να βιώνεται.

Η #6 είναι για πρώτη φορά μητέρα.

Είναι έξαλλη. Το μωρό της λείπει. Βηματίζει απελπισμένα πάνω-κάτω στο περιφραγμένο λιβάδι, μουγκρίζοντας και κλαίγοντας, και φωνάζοντας για το χαμένο αγόρι της, φοβούμενη το χειρότερο, αφού οι φόβοι της επιβεβαιώνονται. Αυτή είναι μία από τις χιλιάδες των ανυπεράσπιστων θηλυκών που γεννιούνται σε μια γραφική, καταπράσινη, βιολογική φάρμα γαλακτοπαραγωγής. Θα περάσει όλη τη σύντομη ζωή της θρηνώντας την απώλεια του ενός μωρού μετά το άλλο. Θα αρμέγεται ανελέητα μέσω επαναλαμβανόμενων κύκλων εγκυμοσύνης και στερήσεων των μωρών της. Η μόνη μητρική της εμπειρία θα είναι αυτή της μητέρας με την χειρότερη απώλεια. Στην ακμή της ζωής της, το σώμα της θα παραδώσει, το πνεύμα της θα κλονιστεί, η «παραγωγή» της σε γάλα θα μειωθεί, και αυτή θα σταλεί σε μια τρομακτική σφαγή, μαζί με άλλες θρηνούσες, καταβεβλημένες, «ξεζουμισμένες», όπως η ίδια, μητέρες.

Αυτή είναι το πρόσωπο του βιολογικού γάλακτος.

Ο # 35 είναι ένα μωρό δύο ημερών.

Ο ομφάλιος λώρος του είναι ακόμα πάνω του, το δέρμα του είναι ακόμα γλιστερό με τα υγρά της γέννας, τα μάτια του είναι ανεστίαστα, τα πόδια του ασταθή. Αυτός φωνάζει απελπισμένα για τη μητέρα του. Κανείς δεν απαντά.

Θα ζήσει όλη τη σύντομη ζωή του ορφανός, η μόνη του εμπειρία μητρικής αγάπης θα είναι αυτή της λαχτάρας γι' αυτήν, η μόνη του εμπειρία συναισθηματικής σύνδεσης, αυτή της απουσίας.

Σύντομα, η μνήμη της μητέρας του, το πρόσωπό της, η φωνή της, η οσμή της, θα εξασθενίσουν, αλλά η επίπονη, ακατάσχετη επιθυμία για τη ζεστασιά της, θα είναι ακόμα εκεί. Στην ηλικία των τεσσάρων μηνών, ο ίδιος και άλλα ορφανά παιδιά, όπως αυτός θα στοιβαχτούν σε φορτηγά και θα μεταφερθούν για σφαγή.

Καθώς θα σέρνεται πάνω στο δάπεδο της σφαγής, αυτός ακόμη θα ψάχνει για τη μητέρα του, ακόμη θα χρειάζεται απεγνωσμένα την γονική της παρουσία, ιδιαίτερα σε αυτήν τη σκοτεινή στιγμή που θα είναι φοβισμένος και θα την χρειάζεται περισσότερο από ποτέ εν μέσω του φοβερού περίγυρου, και των ήχων, και των οσμών του θανάτου παντού γύρω του και, στην απελπισία του, στην επιθυμία του για ένα κομμάτι παρηγοριάς και προστασίας, αυτός, όπως και τα περισσότερα μωρά μοσχαράκια, θα προσπαθήσει να θηλάσει τα δάχτυλα των δολοφόνων του.

Αυτός είναι το πρόσωπο του «ροζέ μοσχαρίσιου κρέατος» που ενθαρρύνουμε να χρησιμοποιούν οι «υπεύθυνοι ιδιοκτήτες εστιατορίων».

Η #67595 είναι μία από τα 80.000 πτηνά σε μια οικογενειακή επιχείρηση αυγών «ελευθέρας βοσκής». Ποτέ δεν έχει δει τον ήλιο, ή αισθανθεί το γρασίδι κάτω από τα πόδια της, ποτέ δεν συνάντησε την μητέρα της. Τα μάτια της καίνε από το τσούξιμο των αναθυμιάσεων αμμωνίας, το χωρίς πούπουλα σώμα της είναι καλυμμένο με μώλωπες και εκδορές, τα οστά της είναι εύθραυστα από τη συνεχή διαρροή της παραγωγής αυγών, το κομμένο ράμφος της πάλλεται από τον πόνο. Είναι εξουθενωμένη, εξαντλημένη και καταβεβλημένη. Μετά από μια ζωή κοινωνικής, ψυχολογικής, συναισθηματικής, σωματικής στέρησης, αυτή ζει ραμφίζοντας νευρωτικά φανταστικούς στόχους για ώρες ατέλειωτες. Είναι δύο ετών και η ζωή της τελείωσε. Η παραγωγή αυγών της έχει μειωθεί, και αυτή θα πεταχτεί με το φθηνότερο δυνατό τρόπο - θα θανατωθεί με ασφυξία από δηλητηριώδη αέρια μαζί με τα άλλα 80.000 πτηνά στην κοινότητά της. Θα χρειαστούν τρεις ολόκληρες ημέρες για να ολοκληρωθεί η δουλειά. Για δύο ολόκληρες ημέρες, αυτή θα ακούει τους ήχους και θα αναπνέει τις μυρωδιές από τις αδελφές της, που θανατώνονται στους θαλάμους αερίου έξω από το υπόστεγο της. Την τρίτη ημέρα, θα είναι η σειρά της. Θα την πιάσουν από τα πόδια και θα την πάνε έξω για πρώτη φορά στη ζωή της και, όπως και κάθε μία από τις 80.000 «ξεζουμισμένες» όρνιθες, όπως και κάθε ένα από τα 50 δισεκατομμύρια ετήσια θύματα της όρεξής μας, αυτή θα αγωνιστεί για να συνεχίσει να ζει, και αυτή δεν θα δεχθεί εξήγηση και δικαιολογία που της στερούν την, μόνο αξιολύπητη, ζωή της.

Αυτή είναι το πρόσωπο των αυγών «ελευθέρας βοσκής» που ενθαρρύνουμε τα κολέγια, τις επιχειρήσεις και τους καταναλωτές να χρησιμοποιούν.

Αυτοί είναι οι «αποδέκτες» των «ανώδυνων κτηνοτροφικών πρακτικών» που εμείς, οι υπερασπιστές των ζώων, αναπτύσσουμε, προωθούμε και δημοσία επιβραβεύουμε με το να ενθαρρύνουμε τους «συμπονετικούς» καταναλωτές να αγοράζουν τα προϊόντα αυτού που γνωρίζουμε ότι δεν είναι τίποτα άλλο παρά δυστυχία. «Ανώδυνες» πρακτικές που, αν οποιοσδήποτε από εμάς εξαναγκαζόταν  να αντιμετωπίσει, κανένας μας δεν θα τις βίωνε ως ανώδυνες.

Εμείς, οι ακτιβιστές, γνωρίζουμε ότι δεν υπάρχει αυτό που λένε συμπονετική, υπεύθυνη ή ηθική κτηνοτροφία σε καμία κλίμακα. Γνωρίζουμε ότι η μόνη συμπονετική και ηθική εναλλακτική είναι η vegan ζωή.

Γιατί τόσο λίγοι από μας λένε την αλήθεια; Γιατί περιγράφουμε τα προϊόντα «ελευθέρας βοσκής» ως «ανώδυνα», όταν γνωρίζουμε την φρίκη που τέτοιες πρακτικές προκαλούν στα θύματά τους; Γιατί λέμε ψέματα στο κοινό, και στους εαυτούς μας, ότι η «συμπονετική» κτηνοτροφία είναι κάτι άλλο και όχι ένας μύθος, ένα τρικ του μάρκετινγκ, μια παραπλανητική ετικέτα;

Γιατί τόσο πολλοί από εμάς προσφέρουμε τις ζωές των ζώων με το να ενθαρρύνουμε την κατανάλωση της σάρκας, των αυγών και του γάλακτός τους, όταν το μόνο καθήκον μας είναι να παλεύουμε για τις ζωές τους σαν να ήταν οι δικές μας; Γιατί προωθούμε την πρακτική της κατανάλωσης ζώων, όταν γνωρίζουμε ότι είναι βίαιη, αδικαιολόγητη, παράλογη και εντελώς περιττή; Γιατί επιβραβεύουμε τους καταναλωτές να απαιτούν περισσότερο από αυτό ακριβώς το πράγμα που αγωνιζόμαστε να εξαλείψουμε; Γιατί ενδυναμώνουμε και επιβραβεύουμε τις παγιωμένες σπισιστικές παραδοχές του κόσμου, όταν η δουλειά μας, η μόνη δουλειά μας, ως vegan εκπαιδευτές και ακτιβιστές, είναι να αμφισβητήσουμε και να αλλάξουμε αυτές τις παραδοχές, προβάλλοντας ένα νέο μοντέλο σκέψης για τα μη ανθρώπινα ζώα, ένα νέο μοντέλο αλληλεπίδρασης μαζί τους, μια νέα πρακτική ζωής, έναν νέο τρόπο ύπαρξης στον κόσμο;

Πολλοί από εμάς δικαιολογούμε την έγκρισή μας για τα «ανώδυνα» προϊόντα ζωικής προέλευσης και την επιδίωξή μας για μεταρρυθμίσεις ευημερίας, λέγοντας ότι ο κόσμος δεν είναι έτοιμος να αλλάξει, ότι ποτέ δεν πρόκειται να γίνει vegan, ότι το περισσότερο που μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα επιτευχθεί στο μεταξύ είναι να μειώσουμε το μαρτύριο των καταδικασμένων ζώων του σήμερα. Αλλά αυτό δεν είναι αλήθεια. Αυτό δεν είναι γεγονός. Είναι ένας φόβος - ο φόβος της δράσης, μια αποτυχία της θέλησης, μια αυτοκαταστροφική συμπεριφορά και, τελικά, μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία.

Η αλήθεια είναι ότι ο κόσμος μπορεί να αλλάξει. Πράγματι, ο κόσμος έχει αλλάξει πολλές φορές στο παρελθόν, και μάλιστα έχει αλλάξει κατά τρόπους που φαίνονταν αδύνατοι εκείνη την εποχή. Η αλήθεια είναι ότι ο κόσμος θα αλλάξει, όμως μόνο εάν εργαστούμε για την δημιουργία αυτής της αλλαγής. Θα παραμείνει ο ίδιος, εάν εμείς, οι αυτοχρηζόμενοι παράγοντες της αλλαγής, τον ενθαρρύνουμε να παραμείνει ο ίδιος. Θα αλλάξει εάν όλοι μας πούμε όλη την αλήθεια ότι δεν υπάρχει αυτό που λένε ανώδυνη κτηνοτροφία, ή ότι άλλου είδους χρήση ζώων, την αλήθεια ότι η μόνη ανθρώπινη εναλλακτική λύση είναι η vegan ζωή, την αλήθεια ότι η κτηνοτροφία, σε κάθε κλίμακα είναι μια ηθική και περιβαλλοντική καταστροφή, την αλήθεια ότι τα ζώα είναι άτομα σαν εσένα και εμένα που τυχαίνει να είναι μη άνθρωποι και οι οποίοι έχουν το ίδιο εγγενές δικαίωμα στη ζωή και στην ελευθερία, όπως εσύ και εγώ. Την αλήθεια ότι η vegan ζωή δεν είναι μια «επιλογή lifestyle», αλλά μια ηθική επιταγή.

Μπορούμε να τα πάμε καλύτερα. Κατά βάση, έχουμε την υποχρέωση να τα πάμε καλύτερα.

Σας προσκαλώ να διαπιστώσετε μόνοι σας πόσα πολλά μπορούν να επιτευχθούν όταν μια μικρή ομάδα αφοσιωμένων ακτιβιστών δεσμεύει το σύνολο του χρόνου και των πόρων της στην vegan εκπαίδευση που είναι συνεπής, και όχι υπονομευτική, με τον απώτερο στόχο μας – την Απελευθέρωση των Ζώων - και όταν το μήνυμα Γίνε Vegan είναι κεντρικό κάθε φορά που επικοινωνείται, από τις διαδικτυακές πηγές, το έντυπο υλικό, τις διαφημίσεις, τις διαδηλώσεις, και τις διαφημιστικές πινακίδες, τις εκδηλώσεις διάχυσης, την εις βάθος διερεύνηση της προσωπικότητας των εκτρεφόμενων ζώων η οποία παρουσιάζεται λεπτομερώς στα επιμέρους πορτρέτα που δημοσιεύονται στο ιστολόγιο του Prairie.

Με έναν ελάχιστο προϋπολογισμό, με ένα πυρήνα όλο εθελοντών vegan εκπαιδευτών που είναι αποφασισμένοι να πουν όλη την αλήθεια για την παραγωγή του κρέατος, των γαλακτοκομικών και των αυγών, μια μικρή οργάνωση βάσης όπως το Καταφύγιο Peaceful Prairie έχει χτίσει κάτι που οι μεγάλες, πλούσιες οργανώσεις όχι μόνο έχουν αποτύχει να παρουσιάσουν, αλλά σταθερά υπονομεύουν μέσα από πολυετείς αντι-vegan εκστρατείες: Ένας συναρπαστικός vegan κόσμος αναπτύσσεται στη μέση του μη vegan κόσμου, ένα μέρος όπου τα ζώα - πρόσφυγες θεωρούνται και εκπροσωπούνται ως τα πρόσωπα που δικαίως είναι, ένα μέρος όπου οι ανθρώπινοι κάτοικοι ακούραστα αγωνίζονται για τίποτα λιγότερο από την συνολική απελευθέρωση, ένα Ελεύθερο Κράτος, στην καρδιά του υποταγμένου από τον άνθρωπο κόσμου, ένα μέρος όπου οι αρχές της κατάργησης της εκμετάλλευσης εφαρμόζονται λεκτικά, νοητικά, και πρακτικά.

Ένας vegan θύλακας του οποίου η παρουσία και μόνο έχει ήδη αλλάξει την φυσική, πολιτική, ψυχολογική και πνευματική γεωγραφία του κόσμου.

Σας προσκαλώ να βιώσετε οι ίδιοι την εμπειρία. Ενωθείτε μαζί μας στον αγώνα μας για να επεκτείνουμε την εμβέλειά του.

Βοηθήστε μας να τον κάνουμε χωρίς σύνορα.

Joanna Lucas

Peaceful Prairie Sanctuary

Καταφύγιο Ειρηνικό Λιβάδι

Η επιλεκτική φιλοζωία δεν βοηθάει το ζήτημα των ζώων

Κατά καιρούς έρχονται στην επικαιρότητα διάφορες περιπτώσεις κακοποίησης ζώων, οι οποίες αφορούν συνήθως σκύλους ή γάτες.

Πριν λίγες ημέρες είχαμε πάλι ένα ανάλογο περιστατικό ιδιαίτερης βιαιότητας προς ένα σκύλο. Συγκεκριμένα, βοσκός στην Κρήτη έβγαλε τα μάτια του σκύλου του κυριολεκτικά με τα δάχτυλά του επειδή αυτός είχε προηγουμένως φάει μία κότα.

Φυσικά, υπήρξαν αντιδράσεις και διαμαρτυρίες οι οποίες ως συνήθως χαρακτηρίζονται από μια επιλεκτική φιλοζωία. Δηλαδή, αποκλειστική ενασχόληση με το ζώο ή τα ζώα του εκάστοτε περιστατικού και από την άλλη αποσιώπηση των αιτίων μιας τέτοιας βίας και αποφυγή σύνδεσης με την συνολική κατάσταση των ζώων(εκμετάλλευση και εμπορευματοποίηση τους).

Και μιας και αυτή η τακτική επαναλαμβάνεται χρόνια και στην Ελλάδα και στο εξωτερικό δημιουργεί τα εξής ερωτήματα: σε τι ωφελεί τα ζώα να υπάρχει μια τέτοια μεροληπτική φιλοζωία η οποία ως δια μαγείας παραγράφει το έγκλημα προς τα άλλα ζώα (αφού το αποσιωπά και δεν ασχολείται ποτέ με αυτό); Γιατί έχουμε μετατόπιση της ευθύνης σε ένα μόνο άτομο κάθε φορά, σε έναν δράστη, όταν πολλοί από αυτούς που εναντιώνονται στην βαναυσότητα προς κάποιο ζώο, την προκαλούν οι ίδιοι μέσω της κατανάλωσης ζωικών προϊόντων; Και τέλος, γιατί το σκεπτικό είναι μερικό και όχι συνολικό και δεν καταδικάζεται η εκμετάλλευση των ζώων αλλά μόνο η βαναυσότητα;

Προφανώς γιατί όλα τα παραπάνω είναι σύνδρομα της σχεδόν γενικευμένης ανθρωποκεντρικής αντίληψης ότι τα μη ανθρώπινα ζώα δεν αξίζει να υπάρχουν αυτόνομα για τον εαυτό τους αλλά μόνο σε σχέση με μας, με τις δικές μας σκοπιμότητες και με τα οφέλη που μπορεί να μας αποφέρει η εκμετάλλευσή τους.

Όμως η διαμαρτυρία ή οποία δεν συμπεριλαμβάνει την αμφισβήτηση της εκμετάλλευσης και της χρήσης των ζώων σε διάφορους τομείς της ζωής μας (διατροφή, ένδυση, ψυχαγωγία, κλπ), αναπαράγει εξ ορισμού την βαναυσότητα, άλλοτε πιο συγκαλυμμένη και άλλοτε απροκάλυπτη. Όπως επίσης αναπαράγει και την γενική απαξίωση των ζώων και την θέση του υποδεέστερου όντος που κατέχουν στην συνείδηση των ανθρώπων.

Με το να μην αναφερόμαστε και να μην θίγουμε συνολικά το ζήτημα των ζώων, δημιουργούμε διάκριση και διαίρεση στο συγκεκριμένο ζήτημα αλλά και στο κίνημα υπεράσπισης των ζώων αφού μια τέτοια μερική θεώρηση του ζητήματος εξακολουθεί να εδραιώνει στην κοινωνία τις υπάρχουσες εκμεταλλευτικές και άδικες αντιλήψεις για τα ζώα και να στέλνει τα λάθος μηνύματα, όπως:

- ότι υπάρχουν ζώα Α κατηγορίας που θα τυγχάνουν κάποιας προστασίας και ζώα Β ή Γ κατηγορίας που δεν υπολογίζονται καθόλου και μπορούν να υφίστανται κάθε είδους συμπεριφορά. Αυτό ισοδυναμεί με το να ισχυριζόμαστε π.χ. ότι άνθρωποι είναι μόνο οι λευκοί.

- ότι ο διακατεχόμενος από μια νοοτροπία κυρίαρχου άνθρωπος, παρεμβαίνει και ορίζει κάθε πτυχή της ζωής των ζώων, ακόμη και την προστασία ή την βοήθεια προς αυτά, αφού τα θεωρεί ανίκανα να αναλάβουν μόνα τους την ζωή τους και να φροντίσουν τον εαυτό τους. Εδώ αρνούμαστε να δούμε ότι το πρόβλημα είναι ακριβώς η ολοκληρωτική και απρόσκλητη παρέμβαση του ανθρώπου στην ζωή των ζώων και ότι η κατάσταση που έχουν βρεθεί και η ανάγκη για βοήθεια προκαλείται από τις δυσμενείς συνθήκες που τους δημιουργεί ο άνθρωπος.

Επομένως εάν πραγματικά θέλουμε να υπερασπίσουμε τα ζώα δεν μπορούμε να είμαστε φίλοι μόνο των σκύλων ή των γάτων, και να αγνοούμε όλα τα άλλα ζώα, εγκαταλείποντας τα σε μια ανελέητη εκμετάλλευση και μάλιστα τις πιο πολλές φορές συμμετέχοντας κιόλας σ’ αυτήν.

Δεν μπορούμε να κάνουμε κατάχρηση της φιλοζωίας και να εγκλωβίζουμε το κοινό αίσθημα και την κοινή γνώμη σε ένα τέτοιο μερικό και περιορισμένο πλαίσιο.

Εάν πραγματικά θέλουμε να υπερασπίσουμε τα ζώα πρέπει να βοηθήσουμε στο να ανέβει η επίγνωση και η συνειδητοποίηση του κόσμου: ότι δηλαδή όλα ανεξαιρέτως τα ζώα είναι το ίδιο και αντιμετωπίζονται το ίδιο, δηλαδή ως αισθανόμενα όντα, τα οποία μάλιστα δεν μας έχουν δώσει την άδεια να τα χρησιμοποιούμε.

Και αυτό πρέπει να είναι σαφές κάθε φορά και σε κάθε τέτοια περίπτωση και στα λόγια και στις δράσεις, ώστε να συνδέεται πάντα το μέρος με το όλον, και να κατανοεί η κοινωνία ότι με την τρέχουσα αντίληψη για τα ζώα δεν μπορούμε να κάνουμε πολλά γι αυτά, πόσο μάλλον να λύσουμε το πρόβλημά τους.

Το θέμα τελικά είναι πάρα πολύ απλό και ξεκάθαρο: είτε είμαστε με όλα τα ζώα και καταδικάζουμε συνολικά την εκμετάλλευση και χρήση ζώων, οπότε σε αυτή την περίπτωση έχουμε ζώα ελεύθερα από την ανθρώπινη κυριαρχία, ή εμμένουμε σε μια επιλεκτική φιλοζωία και καταλήγουμε στο να δημιουργούμε διαίρεση, διάκριση, διχασμό και συνεπώς δικαιολόγηση αυτού που τώρα συμβαίνει.

Το παραπάνω δεν είναι παρά το απλό και ξεκάθαρο μήνυμα της vegan φιλοσοφίας και από μόνο του αρκεί για να οδηγήσει στην κατάλληλη ατομική και συλλογική δράση για τον τερματισμό της εκμετάλλευσης των ζώων και συνεπώς και της κάθε μορφής βαναυσότητας και κακοποίησής τους.

Στο ατομικό επίπεδο μας οδηγεί σε έναν vegan τρόπο ζωής, ο οποίος εμπνεόμενος από τον ενσυνείδητο σεβασμό όλων των ζώων, απορρίπτει την χρήση κάθε ζωικού προϊόντος ή συστατικού στην ζωή μας.

Στο συλλογικό επίπεδο σημαίνει την παρέμβαση στην συνείδηση της κοινωνίας, κάνοντας απόλυτα σαφή την εναντίωση στην εκμετάλλευση όλων των ζώων και στέλνοντας το μήνυμα ότι η πιο άμεση απάντηση απέναντι της είναι η μη συμμετοχή σε αυτήν μέσω της υιοθέτησης ενός vegan τρόπου ζωής.

Το ιστορικό, πρώτο τεύχος του περιοδικού VEGAN NEWS

Με αφορμή την  1^η Νοέμβρη ως Παγκόσμια Ημέρα Veganism για πρώτη φορά στα Ελληνικά το πρώτο τεύχος του περιοδικού VEGAN NEWS του Νοέμβρη 1944.

Στο ιστορικό αυτό τεύχος, γραμμένο από τον ίδιο τον Donald Watson, εμφανίζεται για πρώτη φορά η λέξη vegan για να περιγράψει εκείνους οι οποίοι απέχουν συνειδητά από κάθε εκμετάλλευση ζώων.

Η έκδοση αυτή σηματοδοτεί την δημιουργία της Vegan Society και επίσης την απαρχή ενός κινήματος για την απελευθέρωση των ζώων μέσω μιας ενιαίας προσπάθειας για τον τερματισμό της καταπίεσης κάθε όντος, ανθρώπινου ή μη.
.................

 

ΤΡΙΜΗΝΙΑΙΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ (ΤΩΝ ΜΗ ΓΑΛΑΚΤΟ-ΒΕΤΖΕΤΕΡΙΑΝ.)

Νο1. ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 1944

---

Τα πρόσφατα άρθρα και γράμματα στο περιοδικό "The Vegetarian Messenger" για το θέμα της χρήσης των γαλακτοκομικών προϊόντων έχουν αποκαλύψει πολύ ισχυρές αποδείξεις οι οποίες δείχνουν ότι η παραγωγή αυτών των τροφίμων περιλαμβάνει πολύ σκληρή εκμετάλλευση και σφαγή εξαιρετικά αισθανόμενης ζωής. Η δικαιολογία ότι δεν είναι απαραίτητο να σκοτώσουμε προκειμένου να αποκτήσουμε γαλακτοκομικά προϊόντα είναι απαράδεκτη για όσους έχουν γνώση των μεθόδων της κτηνοτροφίας και του ανταγωνισμού που ακόμη και οι συμπονετικοί κτηνοτρόφοι πρέπει να αντιμετωπίσουν αν θέλουν να παραμείνουν στην αγορά.

Για πολλά χρόνια πολλοί από μας αποδεχόμασταν, ως γαλακτο-vegetarians, ότι η κρεατοβιομηχανία και η βιομηχανία γαλακτοκομικών συνδέονταν, και ότι κατά κάποιους τρόπους επιδοτούσαν η μία την άλλη. Δεχόμασταν, λοιπόν, ότι η περίπτωση να διακόψουμε την χρήση αυτών των τροφίμων για ηθικούς λόγους ήταν ιδιαίτερα ισχυρή και ελπίζαμε ότι αργά ή γρήγορα μια κρίση στη συνείδησή μας θα μας απελευθέρωνε.

Αυτή η ελευθερία έχει τώρα έρθει σε μας. Έχοντας ακολουθήσει μια δίαιτα απαλλαγμένη από όλα τα ζωικά τρόφιμα για περιόδους που κυμαίνονται από μερικές εβδομάδες σε ορισμένες περιπτώσεις, έως πολλά χρόνια σε άλλες, πιστεύουμε ότι οι ιδέες μας και οι εμπειρίες μας είναι αρκετά ώριμες για να καταγραφούν. Η αδιαμφισβήτητη σκληρότητα που συνδέεται με την παραγωγή των γαλακτοκομικών προϊόντων μας έχει κάνει σαφές ότι ο γαλακτο-βετζεταριανισμός δεν είναι παρά ένα σπίτι στα μισά του δρόμου μεταξύ της κρεατοφαγίας και μιας πραγματικά ανθρωπιστικής, πολιτισμένης διατροφής και επομένως, θεωρούμε ότι κατά τη διάρκεια της ζωής μας στην γη θα πρέπει να προσπαθήσουμε να εξελιχθούμε αρκετά για να κάνουμε το «πλήρες ταξίδι».

Μπορούμε να δούμε αρκετά καθαρά ότι ο τωρινός πολιτισμός μας είναι κτισμένος πάνω στην εκμετάλλευση των ζώων, όπως ακριβώς περασμένοι πολιτισμοί ήταν κτισμένοι στην εκμετάλλευση των σκλάβων, και πιστεύουμε ότι η πνευματική μοίρα του ανθρώπου είναι τέτοια, ώστε στο μέλλον θα βλέπει με αποστροφή την ιδέα ότι οι άνθρωποι κάποτε τρέφονταν με τα προϊόντα των σωμάτων των ζώων. Έστω και αν τα επιστημονικά στοιχεία μπορεί να λείπουν, διορατικά υποπτευόμαστε ότι το μεγάλο εμπόδιο για την ηθική ανάπτυξη του ανθρώπου μπορεί να είναι το ότι αυτός είναι ένα παράσιτο των κατώτερων μορφών της ζωικής ζωής. Η διερεύνηση των μη υλικών (δονητικών) ιδιοτήτων των τροφίμων έχει μόλις αρχίσει, και δεν είναι πιθανό οι συνήθεις μέθοδοι της υλιστικής έρευνας να είναι σε θέση να βοηθήσουν πολύ με αυτό. Όμως δεν είναι πιθανόν, ως αποτέλεσμα της εξάλειψης όλων των ζωικών κραδασμών από την διατροφή μας, ότι μπορεί να ανακαλύψουμε τον δρόμο όχι μόνο για την πραγματικά υγιή κατασκευή των κυττάρων αλλά επίσης προς ένα βαθμό διαίσθησης και ψυχικής ευαισθητοποίησης που είναι άγνωστος στο παρόν;

Μια συνήθης κριτική είναι ότι ο καιρός δεν είναι ακόμη ώριμος για την μεταρρύθμιση μας. Μπορεί ποτέ ο καιρός να είναι ώριμος για οποιαδήποτε μεταρρύθμιση, εκτός εάν δεν ωριμάσει από την ανθρώπινη βούληση; Περίμενε ο Wilberforce για την «ωρίμανση» του καιρού πριν από την έναρξη του αγώνα του κατά της δουλείας; Περίμεναν οι Edwin Chadwick, Lord Shaftesbury, και Charles Kingsley για μια τέτοια ανύπαρκτη στιγμή πριν προσπαθήσουν να πείσουν το μεγάλο νεκρό βάρος της κοινής γνώμης ότι το καθαρό νερό και τα μπάνια θα ήταν μια βελτίωση; Εάν είχαν δηλώσει την πρόθεσή τους να δηλητηριάσουν τους πάντες η αντίδραση που συνάντησαν θα ήταν ελάχιστα μεγαλύτερη . Υπάρχει ένας προφανής κίνδυνος στην μετάθεση της εκπλήρωσης των ιδανικών μας στο μέλλον, γιατί το μέλλον μπορεί να μην έχει τα ιδανικά μας. Η εξέλιξη μπορεί να οπισθοδρομική ή προοδευτική, και πράγματι φαίνεται πάντα να υπάρχει μια ισχυρή βαρύτητα προς τον λανθασμένο δρόμο, εκτός αν τα υπάρχοντα πρότυπα διαφυλάσσονται και νέα οράματα τιμώνται. Γι ' αυτό τον λόγο έχουμε δημιουργήσει την ομάδα μας, την πρώτη στο είδος της, πιστεύουμε, σε αυτήν ή σε οποιαδήποτε άλλη χώρα.

 

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ

Τα 25 Μέλη μας είναι διάσπαρτα στην χώρα, ως εκ τούτου, δεν είναι δυνατή μια Επιτροπή. Ελλείψει άλλων εθελοντών έχω αναλάβει τα καθήκοντα του γραμματέα, του ταμία, και του ελεγκτή, και εάν αυτό το αντιδημοκρατικό σχήμα προσβάλλει, είμαι ανοικτός να λάβω προτάσεις για οποιοδήποτε σχέδιο θα μου επέτρεπε, είτε σκόπιμα ή κατά λάθος, να κακοδιαχειριστώ τα οικονομικά της ομάδας από τις συνδρομές του ενός σελινιού το χρόνο!

Το έργο της Ομάδας αρχικά θα περιορισθεί στην προπαγάνδα που περιέχεται στο ενημερωτικό δελτίο. Πολύ μεγάλο ενδιαφέρον έχει πρόσφατα προκληθεί από τα επιχειρήματά μας, και φαίνεται βέβαιο ότι το ενημερωτικό δελτίο θα διαβάζεται ευρέως. Έχουν ήδη ληφθεί πολλές παραγγελίες για τα πρώτα τέσσερα τριμηνιαία τεύχη και θα έρθουν περισσότερες όταν διαφημιστούμε. Ο κ. J.W.Robertson Scott, συντάκτης του "The Countryman",  μας έχει γράψει - "θα χαιρόμουν να ακούσω τι επιτυχία θα έχετε στο να μαζέψετε καταναλωτές μη γαλακτοκομικών προϊόντων. Πάντα είχα την αίσθηση ότι από γεωργική άποψη ο βετζετέριαν καταλαμβάνει μια παράλογη θέση, γιατί ακριβώς όπως τα αυγά δεν είναι δυνατό να παράγονται χωρίς να θανατώνονται τα κοκοράκια, τα γαλακτοκομικά προϊόντα δεν είναι δυνατό να είναι οικονομικά χωρίς την συνεργασία του χασάπη." Η σαφήνεια με την οποία οι βετζετέριαν γενικά βλέπουν αυτό το ζήτημα αντιπροσωπεύεται πολύ καλά από το αποτέλεσμα μιας πρόσφατης συζήτησης που διοργανώθηκε από την Croydon Vegetarian Society, όταν ομόφωνα σχεδόν εγκρίθηκε η πρόταση οτι «οι βετζετέριαν πρέπει να έχουν ως στόχο την εξάλειψη όλων των γαλακτοκομικών προϊόντων». Αν θυμόμαστε σωστά η ψηφοφορία ήταν 30 προς 2.

Τα Μέλη μας είναι ξεχωριστά άτομα, που δεν φοβίζονται εύκολα από την κριτική και είναι γεμάτα με το πνεύμα των πρωτοπόρων, και κάποιος αισθάνεται ότι δεν θα επιτρέψουν ποτέ να ξεπέσει το περιοδικό τους σε μια καθαρά γραμματειακή παραγωγή. Όλοι καλούνται να συνεισφέρουν κατά διαστήματα κάτι για να κάνουν το περιοδικό ενδιαφέρον, χρήσιμο και προαγωγό της σκέψης. Θα μπορούσαμε να έχουμε μια σειρά άρθρων (από περίπου 600 λέξεις) σχετικά με το θέμα "Η Πνευματική μου Φιλοσοφία"; Άρθρα, γράμματα, συνταγές, διατροφικά γραφήματα, μητρώα υγείας, αποκόμματα του τύπου, κηπουρικές υποδείξεις, συμβουλές για τα μωρά, διαφημίσεις (δωρεάν για τα μέλη), όλα θα είναι ευπρόσδεκτα. Γράμματα κριτικής από εκείνους που διαφωνούν μαζί μας θα δημοσιεύονται επίσης. Πρόκειται για μια πραγματική πρωτοποριακή εργασία, και εάν συνεργαστούμε πλήρως σίγουρα θα δούμε μια πρόοδο στην ανθρωπιστική πράξη, και ίσως να αποκαλύψουμε ορισμένες διατροφικές αλήθειες που διαφορετικά δεν θα ήταν δυνατή η πρόσβαση τους. Ας θυμόμαστε πολύ πόσο η σύγχρονη διατροφική έρευνα έχει υποστηριχθεί από τα κατεστημένα συμφέροντα και εκτελείται σε εργαστήρια ζωοτομίας, και ότι λόγω των περιστάσεων είμαστε ακόμη χωρίς πολλά δεδομένα σχετικά με τα πλεονεκτήματα των διατροφών χωρίς ζωικά τρόφιμα. Γνωρίζουμε ότι τα εξημερωμένα ζώα σήμερα είναι σχεδόν καθολικά ασθενή, ως εκ τούτου, εφόσον το 99.9999 % του πληθυσμού καταναλώνουν τα προϊόντα αυτών των άρρωστων σωμάτων, πώς μπορούμε να μετρήσουμε το κακό που μπορεί να κάνουν τέτοια τρόφιμα; Εκατό άνθρωποι που ζουν αυστηρά με μια "ζωντανή" χωρίς ζωικά διατροφή για μερικά χρόνια θα παράσχουν δεδομένα ανεκτίμητης αξίας. Έχουν δοθεί κυβερνητικές επιχορηγήσεις για πολύ λιγότερο χρήσιμο κοινωνικό έργο!

 

ΑΝΑΖΗΤΕΙΤΑΙ ΕΝΑ ΟΝΟΜΑ

Θα πρέπει όλοι μας να εξετάσουμε προσεκτικά πως θα πρέπει να ονομάζεται η ομάδα μας, το περιοδικό μας, και εμείς οι ίδιοι. «Μη-γαλακτοκομικοί» έχει καθιερωθεί ως μια γενικά κατανοητή φράση της καθομιλουμένης, αλλά όπως το 'non-lacto' είναι πολύ αρνητική. Επιπλέον, δεν υπονοεί ότι είμαστε αντίθετοι με τη χρήση των αυγών ως τρόφιμα. Χρειαζόμαστε ένα όνομα που δηλώνει ότι τρώμε, και εάν δυνατόν ένα που να μεταφέρει την ιδέα ότι ακόμη και με όλα τα ζωικά τρόφιμα ταμπού, η Φύση ακόμη μας προσφέρει μία εκπληκτική γκάμα από την οποία μπορούμε να επιλέξουμε. «Βετζετέριαν» και «Φρουτοφάγος» συσχετίζονται ήδη με κοινωνίες που επιτρέπουν τα «φρούτα»(!) των αγελάδων και των κοτόπουλων, ως εκ τούτου, φαίνεται ότι θα πρέπει να φτιάξουμε μια νέα και κατάλληλη λέξη. Καθώς αυτό το πρώτο τεύχος του περιοδικού μας έπρεπε να ονομαστεί, έχω χρησιμοποιήσει τον τίτλο "The Vegan News". Εάν το υιοθετήσουμε αυτό, σύντομα η διατροφή μας θα γίνει γνωστή ως μια ΒΙΓΚΑΝ διατροφή, και θα φιλοδοξούμε να γίνουμε VEGANS. Οι προτάσεις των μελών θα είναι ευπρόσδεκτες. Το πλεονέκτημα του να  έχουμε έναν σύντομο τίτλο είναι καλύτερα γνωστό σε όσους από εμάς, ως γραμματείς των βετζετέριαν ενώσεων πρέπει να πληκτρολογούμε ή να γράφουμε τη λέξη βετζετέριαν χιλιάδες φορές το χρόνο!

 

ΟΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΑΣ ΜΕ ΤΟΥΣ Γαλακτο-βετζετέριαν

Το αντικείμενο της ομάδας μας είναι να δηλώσει μια θέση για μια μεταρρύθμιση που πιστεύουμε ότι είναι ηθική, ασφαλής και λογική. Στην προσπάθεια μας αυτή θα πρέπει, φυσικά, σθεναρά να πούμε γιατί καταδικάζουμε τη χρήση των γαλακτοκομικών προϊόντων και των αυγών. Σε αντάλλαγμα, αναμένουμε να δεχθούμε κριτική. Δεν θα είναι δική μας έγνοια αν αποτύχουμε να πείσουμε τους άλλους, αλλά πιστεύουμε ότι θα πρέπει να αφορά τους ίδιους, εφόσον, βαθιά στην καρδιά τους, γνωρίζουν ότι έχουμε δίκιο. Εν πάση περιπτώσει, δεν χρειάζεται να υπάρχει αντιπαράθεση ανάμεσα σε εμάς και τους «Γαλακτο-βετζετέριαν». Όλοι δεχόμαστε ότι ο Γαλακτο-βετζετεριανισμός έχει μια καλά καθορισμένη θέση στην διατροφική εξέλιξη, και για αυτό λόγο πολλοί από εμάς δαπανήσαμε πολύ από τον χρόνο μας εργαζόμενοι για το Γαλακτο-βετζετέριαν ζήτημα. Κατά τα τελευταία χρόνια οι δύο εθνικές βετζετέριαν ενώσεις έχουν αφιερώσει πολύ χώρο στα περιοδικά τους για αυτό το θέμα της χρήσης των γαλακτοκομικών προϊόντων, και έχουμε κάθε λόγο να πιστεύουμε ότι θα αποδώσουν σημασία στο έργο μας, και περιστασιακά να αναφέρονται σε αυτό. (Πριν δημιουργήσουμε την Ομάδα, έγινε πρόταση στην ένωση βετζετέριαν να σχηματιστεί ένα τέτοιο τμήμα ως μέρος της ένωσης. Η πρόταση θεωρήθηκε με συμπάθεια από την Επιτροπή, που αποφάσισε ότι οι πλήρεις δυνάμεις της ένωσης θα πρέπει να συνεχίσουν να εφαρμόζονται στην προσπάθεια της κατάργησης της σαρκοφαγίας, και ως εκ τούτου, κάθε τέτοια ομάδα θα ήταν πιο ελεύθερη να δράσει ως ανεξάρτητος οργανισμός.) Η ανάγκη να αποδειχτεί ότι είναι δυνατόν να ευδοκιμήσει κάποιος χωρίς γαλακτοκομικά είναι, φυσικά, πάρα πολύ πιο  σημαντική για να την αγνοήσει ο κάθε γαλακτο-βετζετέριαν. Το να παραιτηθεί κάποιος στον Γαλακτο-βετζετεριανισμό σαν μια ικανοποιητική λύση στο πρόβλημα της διατροφής ισοδυναμεί με το να αποδέχεται μια σειρά φρικτών πρακτικών εκτροφής και σφαγής ως μέρος ενός αναπόφευκτου Θείου Σχεδίου. Θα πρέπει να προστεθεί ότι αυτό επίσης συνεπάγεται την αποδοχή του θεάματος ενός ενηλίκου ανθρώπου ο οποίος θα είναι προσκολλημένος στους μαστούς μιας αγελάδας ως μια αξιοπρεπή και ορθολογική πρόθεση εκ μέρους της Φύσης!

Χωρίς να κάνουμε οποιεσδήποτε αξιώσεις ηθικής ορθότητας, αισθανόμαστε σε μια ισχυρή θέση να ασκήσουμε κριτική στον Γαλακτο-βετζετεριανισμό, επειδή το χειρότερο που μπορούμε να πούμε δεν θα είναι παρά μια επανάληψη της κριτικής που έχουμε ήδη εκτοξεύσει ενάντια στους εαυτούς μας. Ως εκ τούτου, θα εκφράσουμε την Αλήθεια, όπως την βλέπουμε και την αισθανόμαστε, και παρόλο που οι φίλοι μας οι γαλακτο-βετζετέριαν μπορεί να απορρίψουν τις απόψεις μας αν το επιθυμούν, ελπίζουμε ότι δεν θα απορρίψουν και εμάς επειδή τις αναφέρουμε. 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΕΜΑΣ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ

Εξ όσων γνωρίζουμε μέχρι τώρα, κάθε μέλος της ομάδας μας έχει απορρίψει τη χρήση των γαλακτοκομικών προϊόντων για ανθρωπιστικούς λόγους. Δεν έχουμε σε καμία περίπτωση άγνοια  των Ορθόδοξων διατροφικών θεωριών, και κατά την άσκηση των ηθικών μας πεποιθήσεων θα πρέπει να αντικρούσουμε μερικές από αυτές τις θεωρίες. Πράττουμε κατ’ αυτό τον τρόπο χωρίς φόβο διότι αισθανόμαστε ότι μια ηθική φιλοσοφία σε συνδυασμό με μια δόση κοινής λογικής είναι ένας πιο ορθολογικός οδηγός από θεωρίες που επωάζονται σε εργαστήρια ζωοτομίας. Δεν θα αποδεχθούμε ότι μια επαρκής διατροφή θα πρέπει να παραβιάζει την συνείδηση. Αμφισβητούμε πολύ έντονα εάν αυτοί οι διατροφολόγοι οι οποίοι εγκωμιάζουν τις ζωικές πρωτεΐνες έχουν ποτέ προσπαθήσει να ζήσουν με μια πρακτική διατροφή απαλλαγμένη από αυτές τις πρωτεΐνες, και αν δεν το έχουν κάνει, αδυνατούμε να δούμε πώς μπορούν να μεταφέρουν χρήσιμα συμπεράσματα. Γνωρίζουμε ότι η ανατομία του ανθρώπου είναι αναμφισβήτητα φρουτοφάγος. Γνωρίζουμε ότι η κατανάλωση γάλακτος από ενήλικες είναι ένας παραλογισμός που ποτέ δεν σκόπευε η Φύση. Γνωρίζουμε ότι είμαστε τουλάχιστον τόσο καλά χωρίς τα γαλακτοκομικά όσο ήμασταν και με αυτά. Γνωρίζουμε ότι τουλάχιστον το 40 % των αγελάδων είναι τώρα φυματιώδεις. Γνωρίζουμε ότι η παστερίωση του γάλακτος επιτρέπει στους λιανοπωλητές να πουλούν γάλα αρκετών ημερών. Γνωρίζουμε τι συμβαίνει σε εκείνους που τρέφονται με τις «θρεπτικές πρωτεΐνες πρώτης τάξεως» οι οποίες συστήνονται από τους ορθόδοξους διατροφολόγους- σχεδόν όλοι πεθαίνουν από κακοήθεις και βρώμικες ασθένειες. Αλίμονο μας εάν η διατροφή μας διαψεύσει τις προσδοκίες μας κατά τον ίδιο βαθμό!

Πέραν του να λέμε ότι είμαστε «αρκετά καλά, ευχαριστώ», θεωρούμε ότι είναι ίσως πρόωρο να ισχυριστούμε τις οποιεσδήποτε μεγάλες αξιώσεις για την φυσιολογική υπεροχή της διατροφής μας. Ταπεινά, ο Γραμματέας σας είναι σε θέση να δηλώσει ότι ο ίδιος τώρα μπορεί να κάνει 230 μίλια με το ποδήλατο σε μια ημέρα, ενώ πριν από χρόνια όταν ο ίδιος έτρωγε γάλα και αυγά ήταν έτοιμος για το ξενοδοχείο όταν είχε κάνει την μισή από αυτήν την απόσταση. Αυτός μπορεί επίσης να σκάψει το χωράφι του για δέκα ώρες την ημέρα χωρίς να αισθάνεται καθόλου διαφορετικά το επόμενο πρωί, αλλά πρέπει να είμαστε προσεκτικοί στους ισχυρισμούς μας ώστε να μην ακούει ο κόσμος μας και να περιμένει να συναντήσει δίμετρα μυώδη τέρατα με ροδοκόκκινα μάγουλα που έχουν ανοσία σε όλα τα δεινά της σάρκας. Μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι εάν εμφανιστεί οτιδήποτε όπως ένα σπιθουράκι που να χαλάει την ομορφιά της φυσικής μας μορφής, αυτό στα μάτια του κόσμου θα οφείλεται εξ ολοκλήρου στο ανόητο φταίξιμο μας που δεν τρώμε «κανονική τροφή». Απέναντι σε αυτό το  σπιθουράκι οι μεγάλες μάστιγες των ασθενειών που πλήττουν τώρα σχεδόν όλα τα μέλη της πολιτισμένης κοινωνίας (που ζουν με την «κανονική τροφή») θα περάσουν απαρατήρητες. Θα είναι καλό να ανασκουμπωθούμε για να αντιμετωπίσουμε τους επικριτές μας! Στις πιο στοχαστικές στιγμές μας δεν μπορούμε να μην σκεφτόμαστε ότι στην ζωή υπάρχουν μεγαλύτεροι κίνδυνοι από το να ζεις με καθαρές σαλάτες, φρούτα, κελυφωτούς καρπούς και πλήρη δημητριακά. Σε καμιά περίπτωση δεν επιθυμούμε να χαρακτηριστούμε ως ηθικοί γίγαντες επειδή επιλέγουμε να ζούμε με μια διατροφή που τόσο προφανώς ευνοεί την αυτο-διατήρηση.

Πιστεύοντας ότι ορισμένα Μέλη μας ίσως επιθυμούν να αλληλογραφήσουν μεταξύ τους σκοπεύουμε να δημοσιεύσουμε στο επόμενο τεύχος μας τα ονόματα και τις διευθύνσεις τους. Όποια μέλη προτιμούν να μην περιληφθούν στον κατάλογο θα πρέπει να με ενημερώσουν.

Ακούμε ότι ένα φυλλάδιο ενάντια στην χρήση του γάλακτος γράφτηκε πριν από 40 χρόνια από έναν ειδικό στην οδό Harley. Μήπως κάποιο Μέλος ξέρει τίποτα για αυτήν τη δημοσίευση; 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΑ ΜΑΖΙ ΜΑΣ

Συμφωνούμε ότι η εξάλειψη όλων των γαλακτοκομικών δημιουργεί προσωπικές δυσκολίες, οι οποίες διαφέρουν σε μέγεθος από το ένα άτομο στο άλλο. Συμφωνούμε επίσης ότι το παρόν δεν είναι η ευκολότερη εποχή για να κάνουμε μια τέτοια αλλαγή, αλλά πιστεύουμε ότι το να θέτουμε τις βάσεις του Κινήματος μας τώρα, θα κάνει σύντομα πολλούς να ενωθούν μαζί μας ως ένας από τους «Στόχους τους για Ειρήνη». Γνωρίζουμε ότι υπάρχει ιδιαίτερη αναταραχή στο μυαλό των βετζετέριαν, όσον αφορά γενικά τη χρήση πυτιάς στην παρασκευή τυριού, και καθώς αυτό φαίνεται να είναι η πιο κραυγαλέα αντίφαση του γαλακτο-βετζεταριανισμού, εμείς προτείνουμε στους άλλους να κάνουν ότι κι εμείς και να εξαλείψουν το τυρί πρώτα. Ο φίλος μας και συνάδελφο μέλος Dugald Semple μας λέει ότι ποτέ δεν έχει δοκιμάσει τυρί, ως εκ τούτου, αυτό δεν μπορεί να θεωρείται ως ουσιαστικός «δεσμευτικός παράγοντας» για το Σώμα και την ψυχή! Το ακόλουθο αποσπάσματα από το κύριο άρθρο της τρέχουσας έκδοσης του "The Vegetarian News" δεν επιτρέπει, πιστεύουμε, πολύ επιχειρηματολογία:

"Οι περισσότεροι βετζετέριαν αναμφίβολα γνωρίζουν ότι η χρήση της πυτιάς του μοσχαριού στην παραγωγή τυριού πάντα παρουσίαζε πρόβλημα σε οποιονδήποτε με ανθρωπιστικές αρχές, αφού καθιστά αναγκαία τη θανάτωση του μοσχαριού για την απόκτηση της πυτιάς. Στην υποτιθέμενη έλλειψη οποιουδήποτε καθαρά φυτικού υποκατάστατου πυτιάς ορισμένοι βετζετέριαν απέχουν εντελώς από τη χρήση των τυριών, εκτός από τις απλές ποικιλίες cottage, ενώ πιθανότατα η πλειοψηφία των βετζετέριαν λαμβάνουν το σιτηρέσιο τους με τα κοινά τυριά και προσπαθούν να ξεχάσουν το γεγονός της πυτιάς του μοσχαριού στην παρασκευή του". Είναι σωστό οι υποστηρικτές της ηθικής να σπαταλούν τις δυνάμεις τους προσπαθώντας να ξεχάσουν κάτι τέτοιο;

Κατά τη διάρκεια του πολέμου τα αυγά έχουν σχεδόν εξαφανιστεί, και μπορούν εύκολα να καταργηθούν για πάντα χωρίς κάποια αίσθηση απώλειας εάν κανείς σκεφτεί το γεγονός ότι πρόκειται κυρίως για ανασυντεθημένα σκουλήκια και σκαθάρια! Η εξάλειψη του γάλακτος αναμφισβήτητα παρουσιάζει τις μεγαλύτερες δυσκολίες. Το γάλα από κελυφωτούς καρπούς είναι ένα καλό υποκατάστατο, αλλά αυτό δεν ταιριάζει καλά στο τσάι (ως εκ τούτου, κόψτε το τσάι και προσθέστε ακόμα άλλα δέκα χρόνια στη ζωή σας!)

Όσοι από εμάς έχουν ζήσει για μεγάλα χρονικά διαστήματα χωρίς γαλακτοκομικά είναι σε θέση να δώσουν την διαβεβαίωση ότι παραμένουμε καλά και δυνατοί, και ότι απολαμβάνουμε την τροφή μας όσο ποτέ άλλοτε, και εφόσον η νέα δίαιτα έχει τακτοποιηθεί η θέα και η οσμή των γαλακτοκομικών σύντομα ξεχνιέται.

---

"Η εμφάνιση του ενός ή του άλλου είδους νόσου εξακολουθεί να είναι ένας μεγάλος περιοριστικός παράγοντας στην παραγωγή γάλακτος, πέραν του ότι συνεπάγονται απώλεια για τον κτηνοτρόφο. Η φυματίωση είναι μία από τις πιο δυσεπίλυτες πηγές προβλημάτων, έτσι ώστε ένας ομιλητής στη Λέσχη Κτηνοτρόφων είπε πρόσφατα ότι δεν έχουμε κάνει καμία πρόοδο τα τελευταία 40 χρόνια."

Ο Γεωργικός Ανταποκριτής,

Από την εφημερίδα "The Yorkshire Post",

18.11.44.

"Δώσε μου ένα ουίσκι, είμαι διψασμένος. "
"Καλύτερα να πιείς γάλα – το γάλα δημιουργεί το αίμα."
"Μα δεν είμαι αιμοδιψής ".

67 Evesham Road,
Leicester (Λέστερ)
24 Νοεμβρίου 1944.

Τα Πρόσωπα της κτηνοτροφίας "ελευθέρας βοσκής"

Ένα βίντεο του Peaceful Prairie Sanctuary* (Καταφύγιο Ειρηνικό Λιβάδι) το οποίο δείχνει τι πραγματικά σημαίνει "ελευθέρα βοσκή" για τα ζώα.

Στο βίντεο έχουν προστεθεί ελληνικοί υπότιτλοι, τους οποίους μπορείτε να εμφανίσετε πατώντας πρώτα το play και μετά πηγαίνοντας τον κέρσορα του ποντικιού πάνω από το κόκκινο κουμπί με το βελάκι στην κάτω δεξιά γωνία και ανοίγοντας το μενού όπου φαίνεται το κόκκινο κουμπί CC και ένα βελάκι στα αριστερά του. Πηγαίνουμε τον κέρσορα του ποντικιού πάνω σε αυτό το βελάκι για να μας ανοίξει το μενού με τις γλώσσες και κάνουμε κλικ στο Greek.

Επίσης ολόκληρο το σενάριο αυτού του βίντεο υπάρχει παρακάτω.

Τα Πρόσωπα της κτηνοτροφίας "ελευθέρας βοσκής"

100 υπερεξαντλημένες από την παραγωγή κότες οι οποίες διεσώθησαν από μια φάρμα αυγών ελευθέρας βοσκής άρχισαν τη ζωή τους στο Καταφύγιο Ειρηνικό Λιβάδι την ημέρα που είχαν προγραμματιστεί να πάνε για σφαγή.

Όταν εκπαιδεύεστε οι ίδιοι ή όταν ενημερώνετε τους άλλους σχετικά με τη φρίκη της βιομηχανικής κτηνοτροφίας παρακαλούμε να θυμάστε αυτά τα πρόσωπα και παρακαλούμε να θυμάστε ότι η κτηνοτροφία ελευθέρας βοσκής δεν είναι μια ανθρωπιστική εναλλακτική.

Από τη σκοπιά του θύματος είναι ακριβώς το ίδιο πράγμα.

Αυτά είναι τα Πρόσωπα της κτηνοτροφίας "ελευθέρας βοσκής".

Όλες αυτές οι κότες είχαν υποστεί κόψιμο του ράμφους χωρίς αναισθητικό - μια επώδυνη διαδικασία που περιλαμβάνει την κοπή του χόνδρου των οστών και μαλακού ιστού.

Όλες τους έφτασαν με οστά απεμπλουτισμένα από ασβέστιο και σοβαρή απώλεια φτερών που άφηνε το σώμα τους να καλύπτεται από μώλωπες και εκδορές

Όλες τους ήταν εξαντλημένες και εξασθενημένες από τον αφύσικα υψηλό ρυθμό παραγωγής αυγών και από τους επαναλαμβανόμενους κύκλους περιόδων αναγκαστικής απόρριψης των φτερών τους για χρονικά διαστήματα έως και 18 ημερών εσκεμμένης πείνας για να σοκάρουν το σώμα σε ένα νέο κύκλο παραγωγής αυγών.

Όλες τους προέρχονταν από εκκολαπτήρια, όπου όλα τα αρσενικά αδέλφια τους είχαν θανατωθεί κατά την εκκόλαψη απλά και μόνον επειδή, ως πετεινοί, δεν μπορούν να κάνουν αυγά.

Σε ηλικία 18 μηνών, ένα κλάσμα της διάρκειας ζωής ενός κοτόπουλου, αυτές οι κότες θεωρήθηκαν "τελειωμένες", ανίκανες να παράγουν αυγά σε αρκετά γρήγορο ρυθμό και είχαν προγραμματιστεί για σφαγή.

Όλες και οι 100 από αυτές έφεραν τα σωματικά και ψυχολογικά σημάδια μιας ολόκληρης, νεανικής ζωής που βιώθηκε στα ασφυκτικά συνωστισμένα όρια ενός ανήλιαγου, χωρίς παράθυρα, γεμάτου με αμμωνία, τσιμέντινου πτηνοτροφείου.

Ακόμα και μετά από εβδομάδες ζωής στο καταφύγιο, πολλές είναι ακόμη σε μια συνεχή κατάσταση τρόμου, ακόμη πανικοβάλλονται στην πτώση ενός φύλλου, ακόμα μαζεύονται στο άκουσμα του μικρότερου θορύβου, σαν να έχουν πληγεί από ένα φυσικό χτύπημα στο σώμα.

Μερικές προσπαθούν να το αντιμετωπίσουν με το να κουλουριάζονται και να παραμένουν κοντά μεταξύ τους.

Άλλες το αντιμετωπίζουν με το να κάνουν τους εαυτούς τους αόρατους, προσπαθώντας να κρυφτούν και να ξεφύγουν από τον αντιλαμβανόμενο κίνδυνο όσο καλύτερα μπορούν, στριμώχνοντας το σώμα τους στην πλησιέστερη, μικρότερη τούφα άχυρα, ακόμα και αν ο χώρος είναι μόλις αρκετά μεγάλος για να καλύψει τα πρόσωπά τους.

Ορισμένες, όπως αυτή η νεαρή κότα, έφτασαν εντελώς απελπισμένες. Είχε παραιτηθεί. Απλά στεκόταν ακίνητη στο ίδιο σημείο για ώρες, ανίκανη ή απρόθυμη να φάει, ή να πιεί, αλλά εξακολουθούσε να γεννά αυγά, παρόλο που είχε ίσα ίσα αρκετή ενέργεια για να διατηρήσει τη δική της ζωή.

Μέχρι σήμερα, ορισμένες εξακολουθούν να επιδεικνύουν στερεοτυπικές νευρωτικές συμπεριφορές όπως χτύπημα του κεφαλιού και καταναγκαστικοί ραμφισμοί στα φτερά ή ραμφίσματα στον αέρα. Ράμφισμα σε αθέατους φανταστικούς στόχους για ώρες.

Τα απομεινάρια του στερημένου περιβάλλοντος που υπέστησαν από τη βρεφική ηλικία.

Άλλες είναι τόσο καταθλιπτικές και παραδομένες για να βγουν έξω, ακόμη και μετά από εβδομάδες ελεύθερης ζωής και ειλικρινούς φροντίδας.

Μέχρι σήμερα, συνεχίζουν να στέκονται σε μια γωνία, παρατηρώντας τον υπέροχο, μέγα κόσμο που συμβαίνει έξω από το εσωτερικό του αχυρώνα.

Αυτά είναι τα Πρόσωπα της κτηνοτροφίας "ελευθέρας βοσκής".

Και όπως οι περισσότεροι κάτοικοι του καταφυγίου μπορούν να βεβαιώσουν με την ίδια την παρουσία τους ως πρώην θύματα των μικρών οικογενειακών αγροκτημάτων, δεν υπάρχει ούτε κατά διάνοια ανθρωπιστική κτηνοτροφία, σε οποιαδήποτε κλίμακα.

Όλη η κτηνοτροφική πρακτική συνεπάγεται σοβαρή σωματική και ψυχολογική κακοποίηση ρουτίνας. Επώδυνοι ακρωτηριασμοί, όπως κοπή ράμφους, δαχτύλων, δοντιών, ουράς, κεράτων, και ευνουχισμός είναι ο κανόνας σε όλα τα αγροκτήματα, ανεξάρτητα από το μέγεθος και τον τύπο.

Το ίδιο και ο περιορισμός, η κοινωνική στέρηση, ο κατά συρροή βιασμός κατ 'ευφημισμόν γνωστός ως τεχνητή σπερματέγχυση και ο σκληρός διαχωρισμός της μητέρας και του παιδιού.

Και, τελικά, όλα τα ζώα εκτροφής, είτε χρησιμοποιούνται για τα αυγά, το γάλα, ή το κρέας στοιβάζονται βίαια σε φορτηγά και εξαναγκάζονται να υπομείνουν μια τρομακτική σφαγή.

Όλα αυτά είναι συνήθεις κτηνοτροφικές πρακτικές και όλοι οι κάτοικοι του Ειρηνικού Λιβαδιού κάποτε ήταν τα θύματα τους.

Παρακαλούμε θυμηθείτε τα πρόσωπά τους και παρακαλούμε να θυμάστε ότι τελικά η αξία της αισθανόμενης ζωής δεν μετριέται με τη χρησιμότητά της σε άλλους, αλλά με την τεράστια αναντικατάστατη αξία της προς το πλάσμα στο οποίο ανήκει.

Τα Πρόσωπα της κτηνοτροφίας "ελευθέρας βοσκής"

δημιουργήθηκε από το

Καταφύγιο Ειρηνικό Λιβάδι

Ένα ασφαλές καταφύγιο για τα ζώα φάρμας στα οποία τους έχει δοθεί μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή

..............

* Το Peaceful Prairie Sanctuary είναι ένα καταφύγιο για ζώα που έχουν διασωθεί από κτηνοτροφικές μονάδες, στα οποία τους δίνεται η δυνατότητα να ζήσουν όλη την υπόλοιπη ζωή τους ελεύθερα και χωρίς τον φόβο της εκμετάλλευσης και της σφαγής. Βρίσκεται στην περιοχή Deer Trail, στο Κολοράντο των ΗΠΑ και έχει έκταση 420 στρεμμάτων.

Γιατί ο veganism είναι σημαντικός;

http://loveallbeings.org/vegan-basics/why-is-veganism-important/

Το κείμενο βασίζεται στο  βίντεο και στο  φυλλάδιο “ Μπορείτε να βοηθήσετε να σταματήσει αυτό - You Can Help Stop This.”

Αυτό που ακολουθεί απεικονίζει βία που ίσως μας ταράξει. Αλλά αυτά υπομένουν τα άλλα ζώα κάθε μέρα. Αυτές είναι οι πρακτικές που υποστηρίζουν οι άνθρωποι.

Εάν αυτό είναι βία, είναι η δική μας βία. Εάν αυτό είναι απρέπεια, είναι η δική μας απρέπεια. Γιατί αυτό είναι η τροφή μας, η ένδυση μας, η επιστήμη μας και η ψυχαγωγία μας. Αν αυτό είναι καταπίεση, τότε εμείς είμαστε οι καταπιεστές.

Εμείς είμαστε αυτοί που κρατάμε το μαστίγιο. Και μόνο εμείς έχουμε τη δύναμη να το αφήσουμε.

Εκμετάλλευση

Δια της βίας γονιμοποίηση μιας αγελάδας που χρησιμοποιείται για γάλα.

Όλο αυτό ξεκινά με την πεποίθησή μας ότι τα άλλα ζώα είναι δικά μας για να τα χρησιμοποιούμε.

Πιστεύουμε ότι υπάρχουν για να μας υπηρετούν. Τα θεωρούμε αντικείμενα που μπορούν να χρησιμοποιούνται ελεύθερα.

Τα μετατρέπουμε σε εργαλεία μας - σε μηχανές μας για γάλα, σε μηχανές μας για τα ροντέο.

Επειδή θεωρούμε ότι τα άλλα ζώα είναι εδώ για μας - και επειδή απαιτούμε τα προϊόντα των σωμάτων τους - τα άλλα ζώα τίθενται υπό περιορισμό, εξαναγκάζονται να εργάζονται, χωρίζονται από τις οικογένειές τους, υφίστανται ξυλοδαρμό και θανατώνονται.

Περιορισμός

Σε αυτό το πτηνό έχουν αρνηθεί την επιλογή να είναι ελεύθερο.

Είτε με κλουβιά, αλυσίδες, αχυρώνες, περιφράξεις, ή λουριά, ο περιορισμός στερεί την ελευθερία από το άτομο.

Άλλα ζώα που χρησιμοποιούνται ως τροφή, περιορίζονται σε αχυρώνες, ηλεκτρικούς φράκτες, δεξαμενές, καθώς και μικρά κλουβιά και στάβλους.

Άλλα ζώα που χρησιμοποιούνται για ψυχαγωγία σε τσίρκο και ζωολογικούς κήπους κρατούνται σε κλουβιά και με αλυσίδες. Ζώα, τα οποία το φυσικό είναι να τρέχουν ελεύθερα, είναι κλειδωμένα σε μάνδρες ζωολογικών κήπων και κλουβιά.

Για επιστημονικές δοκιμές, άλλα ζώα περιορίζονται σε κλουβιά και άλλες πιο εξεζητημένες συσκευές. Η κίνηση περιορίζεται έτσι ώστε οι επιστήμονες να μπορούν να παραβιάζουν συγκεκριμένα μέρη του σώματος χωρίς σπασμωδικές κινήσεις ή φαγούρα.

Τα κατοικίδια ζώα μας κλειδώνονται σε κλουβιά και συγκρατούνται με λουριά και ιμάντες. Τα κατοικίδια ψάρια περιορίζονται σε μικρές γυάλες και δεξαμενές.

Ο περιορισμός είναι το αποτέλεσμα της επιλογής μας να εκμεταλλευόμαστε τα άλλα ζώα. Τα περιορίζουμε έτσι ώστε να μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε. Τα περιορίζουμε έτσι ώστε να μπορούμε να πάρουμε ότι θέλουμε από αυτά.

Καταναγκαστική εργασία

Αυτό το άλογο έχει καταναγκαστεί σε μια ζωή υπηρεσίας των ανθρώπων.

Όπως και με τον περιορισμό, η καταναγκαστική εργασία αφαιρεί την ελευθερία και την επιλογή ενός ατόμου.

Άλογα, μουλάρια, καμήλες και βόδια εξαναγκάζονται να τραβούν άμαξες και να μεταφέρουν ανθρώπους και αποσκευές στις πλάτες τους.

Άλλα ζώα στα τσίρκο εξαναγκάζονται να κάνουν κόλπα μπροστά σε ένα ακροατήριο.

Οι θηλυκές αγελάδες που χρησιμοποιούνται για το γάλα τους καταναγκάζονται σε ένα κύκλο εγκυμοσύνης, γέννησης, και αρμέγματος. Δια της βίας τις επιβάλουμε την τεχνητή γονιμοποίηση, ώστε να κάνουν ένα παιδί και να παράγουν γάλα. Τους παίρνουμε το παιδί τους, τους παίρνουμε το γάλα τους και όταν ο κύκλος τελειώσει, τις επιβάλουμε την τεχνητή γονιμοποίηση δια της βίας ξανά.

Η καταναγκαστική εργασία είναι το αποτέλεσμα της επιλογής μας να εκμεταλλευόμαστε τα άλλα ζώα. Πιστεύουμε ότι υπάρχουν για να μας υπηρετούν, έτσι τα αναγκάζουμε να μας υπηρετούν.

Ιδιοκτησία

Ένας ποντικός ο οποίος προορίζεται να γίνει ιδιοκτησία ενός ανθρώπου.

Άλλα ζώα αγοράζονται, πωλούνται, και ανήκουν σε ανθρώπους. Αυτό στερεί από τα άτομα την επιλογή και διαλύει τις οικογένειες.

Άλλα ζώα που χρησιμοποιούνται για τροφή πωλούνται σε δημοπρασίες. Ο νέος αφέντης της αγελάδας πληρώνει τον παλιό αφέντη της αγελάδας. Η αγελάδα δεν έχει καμία επιλογή.

Οι σκύλοι και οι γάτες πωλούνται σε καταστήματα και χώρους στάθμευσης αυτοκινήτων. Η ζωή ενός ατόμου παραδίδεται σε όποιον πληρώσει τη λιανική τιμή.

Η ιδιοκτησία της ζωής είναι το αποτέλεσμα της επιλογής μας να εκμεταλλευόμαστε τα άλλα ζώα. Για να μετατρέψουμε τα άτομα σε προϊόντα, τα καθιστούμε ιδιοκτησία μας.

Σωματική βία

Μοσχαράκι που πνίγεται για την ανθρώπινη διασκέδαση  σε ένα ροντέο.

Ίσως το πιο επιθετικό αποτέλεσμα της εκμετάλλευσης είναι η σωματική βία.

Άλλα ζώα που χρησιμοποιούνται για τροφή συχνά κλωτσούνται ή ξυλοκοπούνται με ράβδους για να τα αναγκάσουν να κινηθούν.

Άλλα ζώα που εξαναγκάζονται να εκτελούν παραστάσεις συχνά ξυλοκοπούνται για να υπακούουν. Η βία δείχνει την δύναμη του ανθρώπου επί του μη ανθρώπου, κάνοντας τον μη άνθρωπο να υπακούει.

Άλλα ζώα στα ροντέο κυριαρχούνται σωματικά για την ανθρώπινη ψυχαγωγία. Άλλα ζώα που χρησιμοποιούνται  για πειράματα υφίστανται σοκ, εγκαύματα, και σκόπιμα μολύνονται με νόσο.

Η σωματική βία είναι το αποτέλεσμα της επιλογής μας να εκμεταλλευόμαστε τα άλλα ζώα. Για να τα εκμεταλλευτούμε, πρέπει να τα ελέγχουμε. Για να τα ελέγξουμε, χρησιμοποιούμε σωματική βία.

Θανάτωση

Προθήκη σουπερμάρκετ που επιδεικνύει κομμάτια σφαγιασμένων βοοειδών.

Άλλα ζώα πεθαίνουν όταν εμείς θέλουμε να πεθάνουν.

Σκοτώνουμε δισεκατομμύρια άλλων ζώων κάθε χρόνο για να φάμε τα σώματά τους.

Όταν οι αγελάδες σταματούν να παράγουν αρκετό γάλα ώστε να είναι επικερδές, θανατώνονται. Όταν οι κότες σταματούν να παράγουν αρκετά αυγά ώστε να είναι επικερδές, θανατώνονται - ακόμη και για τα βιολογικά, τα ελευθέρας βοσκής, και τα χωρίς κλουβιά αγροκτήματα.

Για την παραγωγή δέρματος, θανατώνονται αγελάδες. Για την παραγωγή γούνας, θανατώνονται γουνοφόρα ζώα.

Σκοτώνουμε άλλα ζώα δοκιμάζοντας προϊόντα στα μάτια τους και στο δέρμα τους. Σκοτώνουμε τις ανεπιθύμητες γάτες και σκύλους στα καταφύγια. Για να αποδείξουμε την δύναμη μας κυνηγούμε και σκοτώνουμε τα άλλα ζώα.

Η θανάτωση είναι το αποτέλεσμα της επιλογής μας να εκμεταλλευόμαστε τα άλλα ζώα. Για να κρατήσουμε τα σώματα που θέλουμε και να αφαιρέσουμε τα σώματα που δεν θέλουμε - τερματίζουμε τις ζωές αμέτρητων ατόμων.

Απαξίωση

Αυτό το πόσουμ θανατώθηκε από αυτοκίνητο.

Δεν μας νοιάζει όταν πεθαίνουν τα άλλα ζώα.

Οδηγούμε γρήγορα και συχνά, παρασύροντας άλλα ζώα. Μας απασχολούν ελάχιστα τα πτώματά τους στο δρόμο. Αν ήταν ανθρώπινα πτώματα, θα σοκαριζόμασταν.

Πιστεύουμε ότι οι άνθρωποι είναι πιο σημαντικοί από τα άλλα ζώα, και εξαπλώνουμε αυτή την αντίληψη μέσω της γλώσσας και του πολιτισμού μας. Αποκαλούμε τα άλλα ζώα "αυτό". Χρησιμοποιούμε τη λέξη "ζώο" ως προσβολή, παρόλο που και εμείς επίσης είμαστε ζώα.

Αυτό είναι σπισισμός. Ο σπισισμός μας λέει ότι αυτή η καταπίεση είναι εντάξει. Εμείς λέμε, "Είναι απλά ζώα." Ο σπισισμός διευκολύνει τη σύγκρουση που αισθανόμαστε για το κλείδωμα τους σε ένα κλουβί για όλη τους τη ζωή ή την εγκυμοσύνη τους χωρίς τη συγκατάθεσή τους.

Ο σπισισμός είναι το αποτέλεσμα της επιλογής μας να εκμεταλλευόμαστε τα άλλα ζώα. Θέλουμε να τα χρησιμοποιούμε, αλλά αισθανόμαστε ότι η χρησιμοποίηση τους είναι λάθος - γι αυτό λέμε στους εαυτούς μας ότι το αξίζουν ότι πρέπει να είναι έτσι.

Αλλά δεν χρειάζεται να είναι έτσι.

Veganism

Ο Veganism όπως ορίζεται από την Vegan Society είναι η αρχή ότι οι άνθρωποι οφείλουν να ζουν χωρίς να εκμεταλλεύονται τα άλλα ζώα.

Ένας αυξανόμενος αριθμός ανθρώπων έχουν αναλάβει την δέσμευση να ευθυγραμμίσουν τη ζωή τους με την vegan αρχή της μη εκμετάλλευσης. Η δέσμευση αυτή σημαίνει:

·         την σταδιακή ή την άμεση μετάβαση σε αποκλειστικά φυτικές τροφές και είδη ένδυσης.

·         το μποϋκοτάζ των τσίρκο με ζώα, των ζωολογικών κήπων, των ροντέο και των προϊόντων που έχουν δοκιμαστεί σε άλλα ζώα.

·         να κάνουμε το καλύτερο για να αντιταχθούμε στην καταπίεση προς τους ανθρώπους σε όλες τις μορφές της.

Ένα πλακάτ που προκαλεί σκέψεις σε μια διαδήλωση ειρήνης. 

Το να είμαστε vegan σημαίνει και να έχουμε το στόχο της απελευθέρωσης για όλα τα όντα και να αφιερώσουμε τον εαυτό μας στην επίτευξη αυτού του στόχου, έστω και αν φαίνεται ιδεαλιστικός ή πολύ μακρινός.

Παρακαλούμε αναλάβετε την δέσμευση να ευθυγραμμίσετε τη ζωή σας με την vegan αρχή της μη εκμετάλλευσης. Παρακαλούμε προσπαθήστε να αποσύρετε την υποστήριξή σας από καταπιεστικές πρακτικές, ξεπεράστε τις προκαταλήψεις σας, και διαδώστε αυτά τα ιδεώδη και τις πρακτικές στους ανθρώπους γύρω σας.

Πηγές ενημέρωσης

• Για περισσότερα σχετικά με τον veganism, επισκεφθείτε: YouCanHelpStopThis.com
• Για την vegan διατροφή, επισκεφτείτε την ιστοσελίδα της Vegan Society στο: vegansociety.com/food/nutrition
• Για περισσότερα σχετικά με την καταπίεση των μη ανθρώπων, προσπαθήστε να διαβάσετε:

• Το βιβλίο της Marjorie Speiegel The Dreaded Comparison: Human Slavery and Animal Slavery (Η Τρομαχτική Σύγκριση: Ανθρώπινη Σκλαβιά και Σκλαβιά των ζώων)
• Το βιβλίο του David Nibert Animal Rights/Human Rights: Entanglements of Oppression and Liberation (Δικαιώματα των Ζώων / Ανθρώπινα Δικαιώματα: Συνυφάνσεις καταπίεσης και απελευθέρωσης)
• Το μπλογκ της Ida Hammer “The Vegan Ideal”  (Το Vegan Ιδεώδες) στο veganideal.org