Κυκλοφόρησε και διατίθεται δωρεάν η νουβέλα «Ο επαναστάτης της φακής»

Το πρώτο βιβλίο vegan λογοτεχνίας στην Ελλάδα,

είναι πλέον διαθέσιμο στο αναγνωστικό κοινό.

Μπορείτε να το κατεβάσετε δωρεάν στην ιστοσελίδα του βιβλίου:

http://epanastatistisfakis.weebly.com

Παρουσίαση για την ειρηνική διατροφή στο Ελληνικό

Την Κυριακή 6-12, στον φιλόξενο χώρο «Φωνή και λόγος», πραγματοποιήθηκε παρουσίαση με θέμα: «Eιρηνική διατροφή: μια διατροφή με αποστολή να αποκαταστήσει την ειρήνη στον πλανήτη μας και στη ζωή μας» με ομιλητή τον Χρήστο Γεωργιάδη, εκπαιδευτικό / μεταφραστή.

Η παρουσίαση ανέδειξε τον ρόλο και τη δύναμη του ζητήματος της τροφής να καθορίζει το είδος του κόσμου που ζούμε, και ειδικά στη τρέχουσα συγκυρία να γίνεται όσο ποτέ άλλοτε αιτία αποσύνδεσης και αντιπαλότητας με τους άλλους ανθρώπους, τα ζώα και το οικοσύστημα αντί του σεβασμού και της συνύπαρξης μαζί τους.

Επιπλέον, επισημάνθηκε ότι στο πεδίο της τροφής βρίσκεται το κλειδί για την επούλωση του κόσμου μας και ότι αν ειρηνεύσει η διατροφή μας, τότε θα επανέλθει μόνιμα η ειρήνη και η ειρήνευση σε κάθε πτυχή της ζωής μας και θα τερματιστούν η κουλτούρα του θανάτου και η λεηλασία της ζωής που τώρα κυριαρχούν.

Η παρουσίαση κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η ειρηνική διατροφή και η περιεκτική δικαιοσύνη (veganism), οδηγώντας σε έναν τρόπο ζωής ο οποίος αποκαθιστά και τιμά στην πράξη τις θεμελιώδεις αξίες, μπορούν συνολικά να οδηγήσουν στο νέο κεφάλαιο της αειφορίας, της ειρήνης και της δικαιοσύνης για τον άνθρωπο, τα ζώα και το οικοσύστημα.

Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με ανοιχτή συζήτηση των συμμετεχόντων.

Η παρουσίαση «Eιρηνική διατροφή: μια διατροφή με αποστολή να αποκαταστήσει την ειρήνη στον πλανήτη μας και στη ζωή μας» υπάρχει παρακάτω και είναι διαθέσιμη για κατέβασμα (κλικ στο βελάκι).

«O Επαναστάτης της φακής» - το πρώτο βιβλίο vegan λογοτεχνίας στην Ελλάδα!

Ένα διαφορετικό βιβλίο, που έλειπε από το χώρο της λογοτεχνίας, θα είναι διαθέσιμο σε λίγες μέρες στο αναγνωστικό κοινό.

«Ο Επαναστάτης της φακής» είναι από τα βιβλία εκείνα που αγγίζουν τη ψυχή και ενθαρρύνουν την προσωπική ανάπτυξη και ολοκλήρωση. Το βιβλίο εστιάζει στο σεβασμό της αξίας της ζωής και στην αποκατάσταση αυτής της αξίας μέσα στον μοναδικό πλανήτη που δημιούργησε, φιλοξενεί και εξελίσσει ζωή. Είναι ένα βιβλίο για την επανένωση και την ενότητα: την επανασύνδεση με τον αισθανόμενο άνθρωπο που υπάρχει μέσα μας αλλά και με το Μητρικό οικοσύστημα που μας περιβάλλει.

Στον «επαναστάτη της φακής» ο συγγραφέας Χρήστος Γεωργιάδης έχει δημιουργήσει μια αισθαντική νουβέλα που εστιάζει σε θέματα σημαντικά που σπάνια έως καθόλου έχουν τεθεί μέχρι σήμερα σε λογοτεχνικά αναγνώσματα. Μέσα από μια συγκινητική, ευαίσθητη, και ρεαλιστική αφήγηση, ο συγγραφέας μοιράζεται την αμηχανία και την εσωτερική σύγκρουση ενός νέου, του Νικηφόρου, όταν συνειδητοποιεί ότι τα πράγματα δεν είναι έτσι όπως του τα έμαθαν.

«Ο Επαναστάτης της φακής» είναι ένα απελευθερωτικό ανάγνωσμα για όλους: τρυφερό, συγκινητικό, σοκαριστικό, αφυπνιστικό! Το μήνυμά του υπόσχεται λυτρωτική έμπνευση για κάθε στιγμή και μας καλεί να ζήσουμε την πραγματική, ειρηνική επανάσταση που θα μεταμορφώσει τη ζωή μας και το κόσμο.

Στην ειρηνική διατροφή κατευθείαν (ή vegan μονομιάς)

Οι περισσότεροι άνθρωποι που ήρθαν ή έρχονται στην ειρηνική διατροφή, έχουν κάνει αυτή τη μετάβαση σταδιακά. Οι λόγοι είναι πολλοί με κυριότερο το γεγονός ότι ζούμε σε ένα διατροφικό σύστημα και μοντέλο το οποίο δυσχεραίνει με κάθε τρόπο αυτή τη μετάβαση.

Υπάρχουν όμως και κάποιοι που έκοψαν μαχαίρι τη διατροφή από τη λεηλασία της ζωής των ζώων, δηλαδή έκαναν αυτή τη μετάβαση άμεσα, και αυτό μας φέρνει στο θέμα αυτού του άρθρου που είναι: γιατί υπάρχουν άνθρωποι που καίγονται κυριολεκτικά να κάνουν άμεσα την μετάβαση στην ειρηνική διατροφή και στην περιεκτική δικαιοσύνη (veganism) και πώς θα βοηθήσουμε τους ανθρώπους να κάνουν άμεσα ή όσο γίνεται πιο σύντομα αυτή την αλλαγή.

Ουσιαστικά είναι ζήτημα αναγνώρισης του ασύλληπτου και απόλυτου χάους και της έκτακτης κατάστασης που το τρέχον διατροφικό δόγμα έχει οδηγήσει την κάλυψη της πιο βασικής βιολογικής μας ανάγκης, της τροφής. Η αίσθηση του επείγοντος έρχεται στο προσκήνιο μόλις συνειδητοποιήσουμε το απέραντο κακό που προκαλείται με το πρόσχημα της κάλυψης αυτής της ανάγκης στην συγκυρία μας. Αρκεί μόνο να αναλογιστούμε ότι κάθε στιγμή που περνάει το τρέχον μοντέλο διατροφής αφήνει στον πλανήτη μας μια πληγή που συνεχώς μεγαλώνει και ότι μαζί του μεγαλώνει και το δράμα των αισθανόμενων αλλά και η απαξίωση όλων των αξιών που ακυρώνονται προκλητικά μέσα από μια διατροφή με ζώα.

Μέσα από μια τέτοια συνειδητοποίηση και επίγνωση, η μετάβαση στην ειρηνική διατροφή γίνεται η επείγουσα αναγκαιότητα της συγκυρίας. Γίνεται φανερό ότι μπροστά στο δράμα της αισθανόμενης ζωής δεν υπάρχει καμία πολυτέλεια χρόνου και ότι το ιδανικό είναι η άμεση μετάβαση η οποία - πέρα από την ανακούφιση του δράματος των αισθανόμενων και τον έμπρακτο σεβασμό της αξίας της ζωής - αποδεικνύει ότι ειρηνική διατροφή είναι η λογική απόφαση μέσα σε ένα διατροφικό σύστημα παραλογισμού.

Η επίγνωση φέρνει την αφύπνιση του αισθανόμενου ανθρώπου μέσα μας και αυτό είναι που σε κάνει να καίγεσαι να γίνεις vegan: όταν νοιώσεις το μέχρι τώρα μη αντιληπτό βάρος σου στις ζωές των άλλων, όταν καταλάβεις το κακό που έκανες μέχρι τώρα, όταν θες να μη συνδράμεις και να μη συμμετέχεις άλλο σε αυτό.

Αυτή η άμεση ανταπόκριση είναι η οδός των πιο συνειδητοποιημένων, αυτών που πέρα από την διαπίστωση του προβλήματος έχουν κατανοήσει και την σημασία της επείγουσας, προσωπικής συνδρομής: αντιλαμβάνομαι το κακό και συνεπώς τερματίζω απευθείας το κακό, τουλάχιστον στο ατομικό επίπεδο. Θα μπορούσαμε να παρομοιάσουμε την άμεση αντίδραση των ανθρώπων αυτών με αυτή μιας έκτακτης κατάστασης: όπως για παράδειγμα στην περίπτωση που κάποιος πνίγεται και όπου δεν μπορούμε να τον σώζουμε σταδιακά αλλά ότι κάνουμε πρέπει να γίνει άμεσα.

Γιατί, πέραν όλων των άλλων, η ειρηνική διατροφή είναι και μια διάσωση όπου ο παράγοντας του επείγοντος είναι καθοριστικός. Η κινητήριος δύναμη είναι η επίγνωση του θέματος σε όλο του το βάθος: κατανοώ το επείγον της ειρήνης, της αποκατάστασης της μέσα μου και στο κόσμο, γι αυτό κάνω πράξη τη διατροφή που την τιμά (φυτοφαγία). Επιπλέον, σπεύδω στην ειρηνική διατροφή γιατί η ειρήνη είναι η κατάσταση και η πραγματικότητα μέσα στην οποία θέλω να ζω.

Μια τέτοια άμεση μετάβαση δεν είναι κακοποίηση του εαυτού μας όπως προκλητικά θέλει να την παρουσιάζει η τρέχουσα διατροφική κουλτούρα του θανάτου. Ούτε σημαίνει ότι πάμε κόντρα στους ατομικούς ρυθμούς ή ότι βιάζουμε τον εαυτό μας σε μια απότομη αλλαγή. Και δεν πρέπει επίσης να εκληφθεί σε καμία περίπτωση ως υποτίμηση του εαυτού μας και της ανθρώπινης οντότητας για χάρη των ζώων.

Απεναντίας με την αμεσότητα της δράσης μας, τιμάμε τον αληθινό μας εαυτό, τον αισθανόμενο άνθρωπο μέσα μας, ο οποίος καθοδηγείται από τις αξίες και τη σοφία του μητρικού οικοσυστήματος. Επιπλέον με το να έρθουμε κατευθείαν στην ειρηνική διατροφή:

- παύουμε να κάνουμε πόλεμο στην πεπτική μας ανατομία

- παύουμε να χαραμίζουμε άλλο το θετικό δυναμικό μας

- απελευθερώνουμε την νοημοσύνη μας ώστε να δει τα ζώα ως αισθανόμενα όντα και όχι ως τροφή

- επαληθεύουμε και τιμούμε τη σύνδεσή μας με την αισθανόμενη ζωή, με τη σοφία της ανθρώπινης οντότητας και του μητρικού οικοσυστήματος

Μπορούμε λοιπόν άφοβα να κάνουμε κατευθείαν την μετάβαση στην ειρηνική διατροφή και μάλιστα  χωρίς ουσιαστικά να το καταλάβουμε αρκεί να πληρούνται κάποιες βασικές προϋποθέσεις:

- να υπάρχει βοήθεια και υποστήριξη εξωτερική, δηλαδή όλα εκείνα τα χρήσιμα πρακτικά εργαλεία όπως μηνιαίο πλάνο μενού, συνταγές και κυρίως ένας-δυο οδηγοί (vegan starter kit) από τα πολλούς που υπάρχουν και που δίνονται από τις περισσότερες οργανώσεις που προωθούν τη φυτοφαγία.

- να υπάρχει υποστήριξη από κάποια ομάδα ειρηνικής διατροφής

- να υπάρχει στήριξη του εαυτού μας από εμάς τους ίδιους με συνεχή έρευνα, οργάνωση και προετοιμασία που καταλήγει στην διαμόρφωση ενός πλάνου της νέας μας πορείας ώστε αυτή να είναι ομαλή και ανώδυνη.

Το ζητούμενο λοιπόν είναι η αμεσότητα γιατί την ειρήνη που τόσο λείπει από τον κόσμο μας δεν την καθυστερείς, δεν αφήνεις να συνεχίζεται η λεηλασία της ζωής και η γενικευμένη παρακμή που αυτή προκαλεί. Η ουσία της αμεσότητας έγκειται στον μηδενικό ή όσο γίνεται πιο σύντομο χρόνο μετάβασης: κόβουμε απευθείας τους δεσμούς με το τρέχον διατροφικό μοντέλο και ξεκινάμε άμεσα την ειρηνική διατροφή. Ουσιαστικά αντιστρέφουμε τους όρους της μετάβασης: αντί της χρονοβόρας, σταδιακής απεξάρτησης από την παμφαγία, μπαίνουμε κατευθείαν στην ειρηνική διατροφή και επιδιώκουμε την σταδιακή μας προσαρμογή στο νέο μας μενού.

Η κατευθείαν μετάβαση αφορά ένα ανθρώπινο είδος που τώρα έχει σχεδόν ολοκληρωτικά γίνει έρμαιο (και διατροφικά) ενός αδίστακτου και κακόβουλου διατροφικού δόγματος και συστήματος που επιμένει να παρουσιάζει ως τροφή αυτό που είναι μη τροφή για τον άνθρωπο. Δυστυχώς κάθε στιγμή που αυτή η μετάβαση αναβάλλεται ή καθυστερεί η κατάσταση επιδεινώνεται δραματικά πρώτα και κύρια για τα μη ανθρώπινα ζώα, για το μητρικό οικοσύστημα του πλανήτη μας και βέβαια για τον ίδιο τον άνθρωπο που παρεκκλίνει συνεχώς από τον πραγματικό του ρόλο της αειφόρου, συμβιωτικής πορείας μέσα σε αυτό το οικοσύστημα.

Η κατάκτηση του στόχου μονομιάς είναι εφικτή όταν συνειδητοποιήσουμε ότι δεν είναι απλά η μετάβαση σε μιαν άλλη διατροφή αλλά η μετάβαση σε έναν άλλο τρόπο σκέψης και αντίληψης του κόσμου και σε έναν άλλο τρόπο ζωής. Επιπλέον είναι μια μεγαλειώδης πράξη διάσωσης και αλτρουισμού που μας γεμίζει ικανοποίηση και μας δίνει όλα εκείνα τα θετικά κίνητρα για να προχωρήσουμε και που στη πορεία του χρόνου θα αναδειχθεί ως η πιο σημαντική απόφαση της ζωής μας λόγω της απελευθερωτικής δυναμικής της.

Η άμεση μετάβαση στην ειρηνική διατροφή είναι η λιγότερο συνηθισμένη οδός μετάβασης αλλά είναι η πιο ενδεδειγμένη όταν αναλογιστούμε όλα τα παραπάνω. Είναι από τις περιπτώσεις εκείνες όπου η αλλαγή οφείλει να γίνει κατευθείαν και μονομιάς και όχι σταδιακά.

Αυτή η μετάβαση υπάρχει μέσα μας, υπάρχει στο DNA μας, και ούτως ή άλλως είναι προδιαγεγραμμένη να γίνει αν δεν εμποδιστεί και μπλοκαριστεί.

Αμ’ έπος αμ’ έργον λοιπόν!

Κάτι που είναι να γίνει, ας γίνει.

1η Νοέμβρη: μια ημέρα αφιερωμένη στην ειρηνική διατροφή

Η 1η Νοέμβρη ως ημέρα αφιερωμένη στην ειρηνική διατροφή και στον veganism (περιεκτική δικαιοσύνη) φωτίζει το τραγικό παράδοξο της συγκυρίας μας: στη Γη, σ’ αυτό το Μητρικό οικοσύστημα που μας έτυχε να υπάρχουμε και να ζούμε, το μοναδικό που δημιούργησε, φιλοξενεί και εξελίσσει ζωή, το ανθρώπινο είδος δυσεκπαιδεύτηκε να ζει με απόλυτη περιφρόνηση για την αξία της ζωής. Επιπλέον η ημέρα συμβολικά παραπέμπει και εστιάζει σε όλα αυτά που τώρα λείπουν τραγικά από το κόσμο μας: την αλήθεια, την ειρήνη και την δικαιοσύνη για όλους τους αισθανόμενους τις οποίες οφείλουμε να αποκαταστήσουμε και να τιμήσουμε ως τρόπο ζωής μας.

Η επίσημη διατύπωση του veganism τον Νοέμβρη του 1944 από τον Donald Watson και τους συν αυτώ αποτελεί την κορυφαία στιγμή-σταθμό στην συνειδητότητα και στην επίγνωση του ανθρώπινου είδους: είναι η στιγμή που ο άνθρωπος κατανοεί ότι ζει μέσα στο σπήλαιο-φυλακή του Πλάτωνα, μέσα στο ημίφως αυθαίρετων και λανθασμένων αντιλήψεων και έτσι επιτέλους κάνει το βήμα προς την έξοδο του σπηλαίου, προς την πραγματικότητα του ζωογόνου και λυτρωτικού φωτός που τον περιμένει εκεί.

Ουσιαστικά, η διατύπωση μιας φιλοσοφίας μη εκμετάλλευσης των ζώων προκύπτει ως το δίκαιο και λογικό συμπέρασμα του απολογισμού του ανθρώπου για την πορεία παρέκκλισης που ακολουθεί από την αποφράδα εκείνη συγκυρία της «εξημέρωσης» των ζώων (κυριολεκτικά της υποταγής και υποδούλωσής τους στα συμφέροντα ενός αποσυνδεμένου από το οικοσύστημα και από τον πραγματικό εαυτό του ανθρώπου). Μια πορεία που προκλητικά συνεχίζεται ως σήμερα (δηλαδή για τα τελευταία 10 χιλιάδες χρόνια) ενώ ευφημιστικά αποκαλείται και ως περίοδος του «πολιτισμού».

Η συνειδητοποίηση που ήρθε κατόπιν μακράς περισυλλογής αιώνων (ξεκινώντας από τον Πυθαγόρα και άλλους διανοητές) οδήγησε στη θέσπιση 3 καίριων στόχων ώστε να κλείσει για πάντα το μαύρο κεφάλαιο της «εξημέρωσης» των ζώων (της τελευταίας δουλείας στη Γη) και να διασφαλιστεί ότι πλέον δεν θα ξαναυπάρξει οπισθοδρόμηση και παρέκκλιση σε περιόδους βίας, αδικίας και καταπίεσης που προκλητικά περιφέρονται ως «πολιτισμός».

Οι στόχοι είναι οι εξής:

- ο τερματισμός της εκμετάλλευσης των ζώων

- να διαφυλαχτεί ένα υγιές και εύφορο χώμα και φυτικό βασίλειο

- να γίνεται μια ορθολογική,  δίκαιη και αειφόρος χρήση των γήινων φυσικών πόρων

Αυτές οι 3 γραμμές συμπυκνώνουν ένα κώδικα αρμονικής ύπαρξης του ανθρώπου μέσα στο Μητρικό οικοσύστημα και ουσιαστικά πρόκειται για βασικούς νόμους-προϋποθέσεις που τίθενται από την ίδια τη Φύση ώστε να διασφαλιστεί η συνέχεια του είδους μας αλλά και όλων των άλλων ειδών. Είναι 3 γραμμές όπου κωδικοποιείται όλη η Σοφία της Φύσης ως σχέδιο διαβίωσης του ανθρώπου με βάση την ελευθερία και τις άλλες αξίες που υπάρχουν εξ ορισμού στο οικοσύστημα και που θα πρέπει να ακολουθούνται και από τον άνθρωπο.

Δυστυχώς όμως κανένας από αυτούς τους στόχους δεν υπηρετείται στη τρέχουσα δομή της καταπίεσης. Αντίθετα αυτοί οι στόχοι-φυσικοί νόμοι καταπατώνται συστηματικά και βάναυσα παρασύροντας την ανθρωπότητα και τον πλανήτη σε ένα σπιράλ εντεινόμενης παρακμής που όπως όλα δείχνουν θα κλείσει με το πλήρες μπλοκάρισμα του Μητρικού οικοσυστήματος και την αδυναμία του να στηρίξει τη ζωή.

Έτσι η ειρηνική διατροφική και ο veganism πέρα από φορείς αξιών αποκτούν και μια επιπλέον σημαντική διάσταση: αυτή της προειδοποίησης για τον επερχόμενο κίνδυνο (ο οποίος είναι ήδη ορατός στην πλειοψηφία) ως αποτέλεσμα του εγκλωβισμού σε μια γενικευμένη πλάνη που αγκαλιάζει όλες τις πτυχές της ζωής μας και η οποία συμφέρει μόνο την τρέχουσα δομή της καταπίεσης.

Η γενικευμένη κρίση που βιώνει ο πλανήτης δεν προέκυψε τυχαία αλλά εξ αιτίας της μαζικής συμμόρφωσης της ανθρωπότητας σε ένα εφήμερο (με τα μέτρα του πλανήτη) και αμοραλιστικό σύστημα που μας κόβει διαρκώς τις ρίζες και τη σύνδεση με την Μητέρα Φύση και τη Σοφία της.

Και η ανεκτίμητη αξία της ειρηνικής διατροφικής και του veganism είναι ότι μας απευθύνουν το καίριο κάλεσμα να κάνουμε ξανά και μόνιμα τη σύνδεση με όλα αυτά που ορίζουν τον άνθρωπο: με το Μητρικό οικοσύστημα μέσα στο οποίο υπάρχουμε, με την αισθανόμενη ζωή που μας περιβάλλει και με τον αισθανόμενο άνθρωπο που υπάρχει μέσα μας.

Δρ Ellsworth Wareham: ο αιωνόβιος καρδιοχειρουργός που αποδίδει τη μακροβιότητα και την υγεία του στη φυτοφαγία

Στα 100 του, ο Δρ Ellsworth Wareham είναι ένας ενεργητικός, γεμάτος ζωντάνια άνθρωπος, ο οποίος εξακολουθεί να κουρεύει το γκαζόν του και να οδηγεί το αυτοκίνητό του, ενώ παράλληλα δηλώνει: «Η υγεία μου είναι εξαιρετική, δεν έχω καθόλου πόνους ή πόνακια.»

Vegan από τα 50 του, ο Δρ Ellsworth Wareham είναι ένας διάσημος καρδιοχειρουργός που συνταξιοδοτήθηκε σε ηλικία 95 ετών. Πιστεύει ότι ο υγιεινός τρόπος ζωής του συμβάλλει στη μακροζωία του:

«Θέλω πρώτα απ’ όλα να προσπαθώ να είμαι ενεργός. Ασκούμαι όταν δουλεύω στο κήπο μου, αλλά προσπαθώ να είμαι όσο προσεκτικός μπορώ στο να διατηρώ την ενέργεια που έχω. Σε ό, τι αφορά τις διατροφή μου είμαι vegan τη μισή ζωή μου. Νομίζω ότι η φυτοφαγία είναι η πιο υγιεινή μορφή διατροφής. Πάντα είχα την τάση να είμαι φυτοφάγος, οι δικοί μου ήταν αγρότες και είχαμε κρέας διαθέσιμο, αλλά ποτέ δεν μου άρεσε να τρώω ζωικά προϊόντα, ποτέ δεν ήπια γάλα από το μπουκάλι, έκλινα φυσικά προς τη φυτική διατροφή.»

Ο Δρ Ellsworth Wareham, ως ένας από τους πρώτους χειρουργούς επεμβάσεων ανοιχτής καρδιάς, πέρασε πολύ χρόνο στο χειρουργείο κάνοντας επεμβάσεις σε πολλούς ασθενείς που είχαν προβλήματα με την καρδιά. Εκεί παρατήρησε ότι οι ασθενείς που ήταν φυτοφάγοι είχαν ως επί το πλείστον πολύ καθαρότερες και ομαλότερες αρτηρίες σε σχέση με όσους έτρωγαν κρέας. Οι αρτηρίες των κρεατοφάγων έτειναν να είναι γεμάτες από ασβέστιο και πλάκα. Η εμπειρία των επεμβάσεων τον οδήγησε να γίνει vegan.

Ο Δρ Wareham λεει σχετικά: «Εάν η χοληστερόλη είναι κάτω από το 150, οι πιθανότητες να πάθεις καρδιακή προσβολή είναι πολύ χαμηλές.» Και συνεχίζει: «Η χοληστερόλη μου είναι 117. Δεν θα έκανα καν το κόπο να κάνω ηλεκτροκαρδιογράφημα, αν είχα πόνο στο στήθος. Το ένα τρίτο των ατόμων στις ΗΠΑ θα πεθάνουν από στεφανιαία νόσο. Αν μπορείς να το αποτρέψεις, αξίζει τον κόπο.»

Η ανάγκη της συνεισφοράς στον κόσμο δίνει νόημα στη ζωή μας

Η εικόνα του Δρ Wareham σπάει το μύθο για τα γηρατειά. Κοιτάμε γύρω μας και βλέπουμε την απογοητευτική εικόνα ηλικιωμένων που είναι αποκαμωμένοι, που μόλις περπατούν ή κινούνται πια, που έχουν κακή υγεία και μια ταραγμένη ψυχική κατάσταση. Και δυστυχώς επειδή η πλειοψηφία είναι έτσι, έχουμε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι έτσι είναι τα γεράματα, ότι δηλαδή τα γηρατειά σημαίνουν αρρώστια. Όμως ο Δρ Wareham είναι η ζωντανή απόδειξη ότι αυτό δεν πρέπει να είναι ο κανόνας. Και ότι ο συνδυασμός της ειρηνικής διατροφής με την σωματική άσκηση, μαζί με μια δουλειά που μας γεμίζει, συν μια θετική στάση για την αντιμετώπιση του άγχους και των προβλημάτων, είναι ο αποδεδειγμένος τρόπος για να ζήσουμε ευτυχισμένοι μέχρι τα 100 και πλέον.

Αλλά το σημαντικότερο ίσως μήνυμα που στέλνει ο Δρ Wareham είναι το ζήτημα της συνεισφοράς μας. Ο ίδιος επειδή δεν χειρουργεί πλέον, βρίσκει νόημα με το να συνεχίζει να προσφέρει και να συμβάλλει στην ζωή των άλλων ανθρώπων μιλώντας για την προληπτική ιατρική. Η ανάγκη λοιπόν να συνεισφέρουμε στον κόσμο δεν σταματά ποτέ, ούτε ακόμη και όταν φτάσουμε 100. Και η στάση του αυτή μας εμπνέει και μας θυμίζει ότι όλοι μπορούμε να συνεισφέρουμε θετικά στις ζωές των άλλων, όχι μόνο  των ανθρώπων αλλά και όλων των άλλων αισθανόμενων πλασμάτων.

Ειρηνική διατροφή – η αποφασιστική πράξη για να τερματιστεί το κακό

Ο κόσμος μας δεν βρίσκεται σε παρακμή εξαιτίας των λόγων που συνήθως προβάλλονται. Υπάρχει μια άλλη αιτία ύπουλη και συγκαλυμμένη μιας και συστηματικά δεν αναφέρεται από τα κυρίαρχα, ελεγχόμενα μέσα αλλά που όμως συστηματικά προτάσσεται από τους διανοητές και φιλοσόφους του κόσμου εδώ και χιλιάδες χρόνια με πρώτο τον Πυθαγόρα: «Όσο οι άνθρωποι θα σφαγιάζουν τα ζώα, θα σκοτώνονται μεταξύ τους».

Με κάθε γεύμα από τη λεηλασία της ζωής των ζώων ενισχύεται η αιτία των δεινών και της κακοδαιμονίας της ανθρωπότητας αντί να εξαλείφεται. Και αυτό γιατί η πρακτική αυτή προξενεί - πέρα απ’ όλες τις άλλες αρνητικές συνέπειές της σε ανθρώπους, ζώα και μητρικό οικοσύστημα – μια συνειδησιακή, συναισθηματική και νοητική αλλοίωση: σπάει το δεσμό και τη σύνδεση μεταξύ των αισθανόμενων όντων και προάγει μια ιδεολογία διχασμού και διακρίσεων που τελικά δυσεκπαιδεύουν και οδηγούν στην απαξίωση της αξίας της ζωής γενικά.

Με αυτή τη διατροφή μπαίνει ύπουλα στη κοινωνική συνείδηση η αντίληψη της καταπίεσης της ζωής, η βία, η ακύρωση της συμπόνιας και ο διχασμός των αισθανόμενων: μπορεί να έχουμε τεράστιες διαφορές με τα άλλα ζώα αλλά έχουμε μια τεράστια και απόλυτη ομοιότητα: είμαστε και οι δύο φτιαγμένοι από αισθανόμενη ζωή (sentient life). Αυτό μας ενώνει απόλυτα σε μια διαρκή σύνδεση, τη σύνδεση των αισθανόμενων όντων που είναι ιερή. Και αυτό το χαρακτηριστικό προδιαγράφει μια έμφυτη συμπόνια προς την αισθανόμενη ζωή η οποία δεν μπορεί να αλλοιωθεί και να κάνει διακρίσεις, δεν μπορεί να γίνει επιλεκτική: είναι εκεί για να μας δείχνει ότι είμαστε πλασμένοι για να πορευτούμε μαζί ως συνοδοιπόροι και όχι ως αντίπαλοι.

Και όμως από την δεκαετία του 1970 (με την εμφάνιση της βιομηχανικής εκτροφής και τον σκόπιμο καταιγισμό με ζωικά «προϊόντα») η διατροφή με ζώα έγινε κυρίαρχη, παραγκωνίζοντας μια κατά βάση φυτική διατροφή που υπήρχε στις ανθρώπινες κοινωνίες σε όλο το κόσμο. Και μάλιστα αυτή η πρακτική διογκώθηκε και συνεχίζει να διογκώνεται σε σημείο όπου σήμερα 60 και πλέον δισεκατομμύρια ζώα της ξηράς και υπερπολλαπλάσια δισεκατομμύρια (ίσως και τρισεκατομμύρια) ζώα της θάλασσας γεννοκτονούνται κάθε χρόνο με το πρόσχημα της τροφής των ανθρώπων.

Αυτό σημαίνει ότι παράγεται συνεχώς ένα τεράστιο κακό απέναντι στην αξία της ζωής και μάλιστα κατά τραγική ειρωνεία στον μοναδικό γνωστό πλανήτη στο σύμπαν που δημιούργησε, φιλοξενεί και εξελίσσει ζωή. Όλο αυτό το κακό συμβαίνει συγκαλυμμένο σε ένα παρασκήνιο (οι πόλεις μας στοιχειώνονται από σφαγεία και άλλες εγκαταστάσεις απαξίωσης της ζωής). Όμως ο αντίκτυπός του είναι διάχυτος στην καθημερινότητά μας με την πανταχού παρούσα καταπίεση των ζώων σε κάθε πτυχή της ζωής μας (διατροφή, ένδυση, επιστήμη, διασκέδαση) και συνεχώς πλημμυρίζει και ύπουλα εθίζει τη κοινωνία στην αποδοχή της αδικίας και του εγκλήματος κατά της ζωής.

Έτσι η κύρια μάχη της εποχής μας είναι ιδεολογική: θα κυριαρχήσει αυτό που βλέπουμε σήμερα, δηλαδή η ιδεολογία απαξίωσης της αξίας της ζωής (η οποία εισβάλλει έμμεσα στη συνείδηση πρώτιστα μέσω της διατροφής με ζωικά) ή η αξία του σεβασμού της ζωής. Θα κυριαρχήσει η αντίληψη που θέλει την ζωή να απαξιώνεται είτε είναι ανθρώπινη (με το πρόσχημα π.χ. του ψευδοχρέους) είτε είναι μη ανθρώπινη (με το πρόσχημα πρώτιστα της τροφής);

Το κακό αναιρείται μόνο με το καλό

Η θεμελιώδης και πιο βασική αρχή για να επουλώσουμε τον σημερινό κόσμο είναι ότι: το κακό αναιρείται μόνο με το καλό. Άρα ο σκοπός είναι να εντοπίσουμε που εισβάλλει ύπουλα το κακό στη ζωή μας, σε ποιες πτυχές της καθημερινότητάς μας και σε ποιες - υπεράνω υποψίας - συνήθειες. Και κατόπιν αφού εξετάσουμε σχολαστικά πως συνδράμουμε σε αυτό το κακό (πολλές φορές εν αγνοία μας και άθελά μας), να το αναιρέσουμε. Εάν μια τέτοια προοπτική αρχίζει να παίρνει έκταση και να γενικεύεται, τότε το κακό θα συρρικνώνεται και οι αξίες θα έρθουν και πάλι στο προσκήνιο.

Η βασική διαπίστωση είναι ότι η διατροφή με ζωικά «προϊόντα» γεμίζει με αχρείαστο κακό το κόσμο μας. Και αυτό το κακό προς τα ζώα αντιπροσωπεύει τη κορυφαία πλάνη η οποία έμμεσα γεννά μιαν αντιδραστική ιδεολογία: αυτή της καταπίεσης και της επιβολής του κακού λόγω θέσης ισχύος και μόνο: κάνουμε ότι κάνουμε επειδή μπορούμε και επειδή δεν υπάρχουν συνέπειες, αδιαφορώντας για το αν αυτή η πράξη είναι δίκαιη ή σωστή ή για το κακό που προξενούμε στους αποδέκτες-θύματα.

Και αυτή η επίγνωση - κόντρα στα πεζά, τα μικρά και τα ανούσια της καθημερινότητάς μας - μπορεί να οδηγήσει στην απελευθερωτική σκέψη ότι ο κόσμος μας μπορεί να μεταμορφωθεί θετικά όταν ειδωθεί μέσα από μια διαμετρικά αντίθετη οπτική: αυτή της ειρήνης και της ειρήνευσης. Γιατί αυτή η ειρηνική οπτική φέρνει μαζί της τη δυναμική μιας ιδιαίτερα σημαντικής πράξης η οποία μπορεί να κάνει τη διαφορά στον σημερινό παρακμιακό κόσμο.

Η ειρηνική οπτική παραπέμπει άμεσα στην ειρηνική διατροφή

Η ειρηνική οπτική ενεργοποιεί μια νοητική διαδικασία αμφισβήτησης του παλιού σχήματος και αβίαστα μπορεί να φέρει στο μυαλό ερωτήματα όπως τα παρακάτω:

- Γιατί να επιβάλλεται στα αισθανόμενα όντα αυτού του πλανήτη να ζήσουν μέσα σε ένα τεχνητό σύστημα απαξίωσης της ζωής;

- Γιατί να υπάρχει και συνεχώς να διευρύνεται ο πόλεμος προς τα ζώα και την αισθανόμενη ζωή;

- Τι κόσμο στηρίζουμε με τις συνήθειες μας, πρώτα και κύρια τις διατροφικές;

- Τι κόσμο αφήνουμε στα παιδιά μας;

- Μπορούμε να δούμε αυτό το κόσμο χωρίς θάνατο, έξω από την κουλτούρα που θέλει τη ζωή χωρίς αξία;

- Και τελικά πως βρεθήκαμε κι εμείς μπλεγμένοι στα δίχτυα του ίδιου συστήματος που μας απαξιώνει με τον ίδιο τρόπο;

Μέσα από τέτοιου είδους ερωτήματα συνειδητοποιείται το μάταιο και το αδιέξοδο του τωρινού μοντέλου διατροφής και αναδεικνύεται αυθόρμητα και φυσικά ότι το ζήτημα της τροφής δεν είναι απλά και μόνο διατροφικό αλλά είναι πρώτα και κύρια φιλοσοφικό: η πιο βασική βιολογική μας ανάγκη, η τροφή, οφείλει να διέπεται από αξίες και όχι από αυθαίρετες αντιλήψεις, στερεότυπα και μύθους. Και αυτό ωριμάζει την αφύπνιση και οδηγεί στην πηγαία επιθυμία να δώσουμε την κατάλληλη πρακτική απάντηση η οποία εκ των πραγμάτων παραπέμπει ευθέως στην συνειδητή υλοποίηση μιας ειρηνικής διατροφής.

Η πράξη και η πρακτική της ειρηνικής διατροφής μας δίνει την πολυπόθητη ευκαιρία αλλά και τη δύναμη να αναιρέσουμε το κακό και να στρέψουμε τον κόσμο μας προς μιαν άλλη, θετική κατεύθυνση. Ως πράξη πηγάζει από τη κατανόηση και τη συνειδητοποίηση της ρίζας του κακού και της αιτίας των δεινών όλων μας. Σημαίνει ακόμα την αναγνώριση της κυρίαρχης διατροφής ως τον Δούρειο ίππο και ως τη κύρια εξαπάτηση που μας προσδένει σε ένα αμοραλιστικό σύστημα.

Και επειδή ακριβώς η ειρηνική διατροφή είναι πράξη, έχει χειροπιαστό αντίκτυπο που τα λόγια δεν μπορούν να έχουν. Επιπλέον είναι μια πράξη πρώτα και κύρια προσωπική που μπορεί να πηγάζει από τον καθένα και μάλιστα δεν χρειαζόμαστε κανενός την άδεια για να την πραγματοποιήσουμε. Με αυτό το τρόπο αναδεικνύει την προσωπική δύναμη του καθενός η οποία μπορεί να δίνει άμεσα λύση στο κακό, παραμερίζοντας έτσι τους όποιους μεσάζοντες και ιδιαίτερα το τρέχον σύστημα το οποίο δεν θέλει να τερματίσει το κακό.

Ζητούμενο η συνολική αλλαγή

Όσοι αρχίζουν σταδιακά να αφυπνίζονται  και όσοι ήδη κάνουν κάτι για την κακή κατάσταση αυτού του κόσμου, ας μην επαναπαύονται. Γιατί δεν φτάνει μια μόνο θετική πράξη ή η θετική αλλαγή σε μια μόνο πτυχή της ζωής μας. Ο σκοπός ενός ειρηνικού, δίκαιου και αειφόρου κόσμου για όλους επιτυγχάνεται μόνο όταν η επίγνωση, η συνειδητότητα και η υπευθυνότητα φτάσουν στην ολοκλήρωσή τους.

Καλούμαστε λοιπόν να ολοκληρώσουμε το πρώτο θετικό βήμα που έχουμε ξεκινήσει και να πάμε μέχρι το λογικό της τέρμα την διαδικασία της οποίας την αναγκαιότητα έχουμε συνειδητοποιήσει. Καλούμαστε να ξεπεράσουμε την μεγάλη αντινομία και αντίφαση: αυτήν της νοητικής και ηθικής μας εξέλιξης και την ταυτόχρονη ακύρωση αυτής της εξέλιξης μέσα από τη διατροφή με «προϊόντα» που προέρχονται από την λεηλασία της ζωής των ζώων. Σε ένα πλάσμα με φυτοφάγο ανατομία όπως είναι ο άνθρωπος είναι υπέρτατη προσβολή και άλωση της ταυτότητάς του η επιβολή μιας τέτοιας εντελώς ασύμβατης και ξένης διατροφής. Γιατί ακόμα και αν ήμασταν πραγματικό σαρκοφάγο ή παμφάγο ον, η ηθική μας εξέλιξη θα έπρεπε ήδη να μας έχει οδηγήσει σε μια αναίμακτη και ειρηνική εναλλακτική που να συνάδει με τη γενική τάση της πλειοψηφίας των ανθρώπων να μην θέλουν να κάνουν κακό.

Έχοντας ως βάση την περιεκτική δικαιοσύνη (veganism) και ως αφετηρία την ειρηνική διατροφή και ξεκινώντας από τον πιο αδικημένο (που στη συγκυρία μας είναι τα μη ανθρώπινα ζώα) είναι η σίγουρη οδός για να τερματιστεί και το ανθρώπινο δράμα - γιατί όταν ελευθερώνεις τους άλλους, ελευθερώνεις ταυτόχρονα και τον εαυτό σου. Μπαίνοντας στην διαδικασία της ειρηνικής διατροφής κατανοούμε ότι ο ρόλος μας δεν είναι να είμαστε χωρισμένοι σε δυναστευόμενους και δυνάστες, σε θύματα και θύτες που λειτουργούν ως πιόνια ενός ανώμαλου, τεχνητού συστήματος το οποίο μη διαθέτοντας ούτε ίχνος σοφίας είναι ολοφάνερα αυτοκαταστροφικό και αδιέξοδο. Και αντιλαμβανόμαστε ότι δεν υπάρχουμε για να παγιδευτούμε σε μια μάταιη πυραμίδα της καταπίεσης μέσα στην οποία εκφυλιζόμαστε σε ένα αυτόματο του κακού που καταπιέζει αυτόν που είναι πιο αδύναμός του μέσα σε αυτή την αυθαίρετη ιεραρχία.

Υπάρχουμε για να εξελισσόμαστε, να διευρυνόμαστε, και να ανυψωνόμαστε σε νέα πεδία τελείωσης. Αρκεί να κάνουμε ολοκληρωμένα και συνολικά το καθήκον μας - αφού σκοπός της ζωής είναι να συνειδητοποιήσουμε και να επεκτείνουμε σε όλο του το εύρος αυτό που είναι το χρέος και ο προορισμός της ζωής: να ζήσουμε μια ζωή περιεκτικής δικαιοσύνης με βάση τη ροή του μητρικού οικοσυστήματος και τους αέναους νόμους του. Και στη πορεία αυτή να γινόμαστε όλο και πιο ευαίσθητοι στα καλέσματά του, αλλά και όλο και πιο ελεύθεροι μέσα σε ένα οικοσύστημα που είναι φτιαγμένο από ελευθερία και που υμνεί και διαλαλεί την ελευθερία σε κάθε του εκδήλωση.

Η κτηνοτροφική φάρμα που έγινε καταφύγιο

Η εσωτερική φωνή για το σεβασμό της ζωής, τη συμπόνια, την μη πρόκληση βλάβης και κακού και την αλληλεγγύη με τα άλλα αισθανόμενα όντα μίλησε ξανά. Ο αισθανόμενος άνθρωπος που βρίσκεται μέσα μας ήρθε για άλλη μια φορά στο προσκήνιο για να μείνει για πάντα. Η περίπτωση της Renee King-Sonnen (σύζυγος κτηνοτρόφου) δεν είναι ούτε η πρώτη και φυσικά δεν θα είναι και η τελευταία αφού το παράδειγμα της γίνεται ένας ακόμη φάρος στη πορεία προς ένα κόσμο-καταφύγιο για τα ζώα, αντί για το κόσμο-κολαστήριο που είναι τώρα.

Η στενή επαφή της Renee με τα ζώα (τις αγελάδες και τα μοσχαράκια τους στη προκειμένη περίπτωση) ξεκίνησε τα τελευταία 6 χρόνια που ζούσε στη φάρμα του συζύγου της στο Τέξας. Γνωρίζοντας τα ζώα από κοντά η Renee ήρθε αντιμέτωπη με τη μεγάλη αλήθεια: δεν μπορείς να απαξιώνεις τη ζωή, ανεξάρτητα από το που ανήκει. Δεν μπορείς πια να περιφρονείς τα ζώα και να τα υποτιμάς όταν ανακαλύπτεις το βασικό χαρακτηριστικό που μας συνδέει μαζί τους: είμαστε και οι δύο φορείς αισθανόμενης ζωής με όλα όσα αυτό συνεπάγεται. Και επομένως δεν μπορείς πλέον να χωρίζεις μια μητέρα από το μωρό της και να το στέλνεις στη σφαγή. Ούτε μπορείς να κάνεις όλα τα υπόλοιπα τραγικά που συμπεριλαμβάνονται στη καταπίεση των ζώων που κρύβεται πίσω από τη πλάνη της εκτροφής.

Η επανάληψη του θλιβερού χωρισμού της μητέρας αγελάδας και του νεογέννητου μοσχαριού της που έπαιρνε το δρόμο για το σφαγείο μέσα στο κόκκινο τρέϊλερ της φάρμας ράγιζε κάθε φορά τη καρδιά της Renee. Ώσπου το ποτήρι της πικρίας ξεχείλισε και η Renee ανοίγοντας τη καρδιά της στο σύζυγό της, τον έπεισε για την μεγάλη υπέρβαση: η φάρμα μεταμορφωνόταν σε καταφύγιο για εκείνα τα ζώα που οι άνθρωποι δυσεκπαιδεύονται να θεωρούν τροφή τους.

Το  Rowdy Girl Sanctuary μόλις είχε δημιουργηθεί και τα τελευταία ζώα που είχαν στη φάρμα θα ήταν οι πρώτοι φιλοξενούμενοι του. Η προσπάθεια της μεταμόρφωσης έγινε πραγματικότητα χάρη στη συμπαράσταση του κοινού που στήριξε οικονομικά αυτή την υπέροχη ιδέα. Η Renee η οποία μπήκε πρώτη στην ειρηνική διατροφή και στον vegan τρόπο ζωής έχει επίσης καταφέρει να πείσει το σύζυγό της να ακολουθήσει κι αυτός την ίδια ειρηνική διαδρομή. Ενώ τώρα, προκειμένου να εξασφαλίσουν την επιβίωσή τους, έχουν στραφεί στη καλλιέργεια της γης του καταφυγίου με βάση τις vegan αρχές (veganic καλλιέργεια).

Τώρα που το ρεύμα προς την ειρηνική διατροφή μεγαλώνει και στην Ελλάδα, ας ευχηθούμε να δούμε και εδώ τέτοιες υπέροχες ιστορίες προσωπικής μεταμόρφωσης και βέβαια τη δημιουργία τέτοιων καταφυγίων.

Τα 25 πιο δημοφιλή άρθρα του blog

Αυτά είναι τα 25 πιο δημοφιλή άρθρα του blog κατά σειρά επισκεψιμότητας:

1. Ο «προορισμός» των ζώων
2. Πλανήτης των φυτών και των φυτοφάγων
3. Ο ψεύτικος διχασμός: φυτοφάγοι & σαρκοφάγοι – παμφάγοι
4. Γνήσιο δέρμα; Όχι, ευχαριστώ!
5. Γαλακτομανία

6. Γιατί επινοήθηκε ο «σαρκοφάγος» άνθρωπος
7. Γιατί θα πρέπει να μας απασχολεί το ζήτημα των ζώων
8. Αυτόματα της καταπίεσης σε φονική πορεία
9. Ζωικά «προϊόντα»: η λεηλασία της ζωής
10. Η ειρήνη αφορά εξίσου και τα μη ανθρώπινα ζώα

11. Διαγωνισμός παρωδία: «Γιατί είναι ηθικό να τρώμε κρέας;»
12. Γίνομαι καταφύγιο
13. Όλα τα ζώα κατοικίδια
14. Η ζωή πάλεψε και νίκησε
15. Αντισταθείτε στο «... λίγες κοτούλες και μια κατσίκα»

16. Από το αδιαφορώ στο νοιάζομαι
17. Η vegetarian ατζέντα
18. Robert Hart: ο πρωτοπόρος της veganic δασοκηπουρικής
19. Βίαιο, καταναγκαστικό ξεπουπούλιασμα (forced molting)
20. Καλοκαίρι και ελευθερία

21. Είμαι φυτοφάγος - Κάνεις εξετάσεις;
22. Στα δίχτυα μιας αδιέξοδης νοοτροπίας
23. Η δυναμική της δίκαιης διατροφής
24. Η παρέκκλιση σε έναν ξένο ρόλο
25. Εν δυνάμει βίγκαν!